แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1236

“เฮ้ย ไอแก่หนังเหนียว รีบไสหัวไป ที่นี่ใช่ที่ที่แกจะมาขอทานไหม?”

ดวงตาของหนานกงหยู่มีแสงเย็นเยือกแวบผ่านในทันที พูดคำหนึ่งออกมาอย่างไร้เสียง “ฆ่า!”

หนานกงหยู่ก้าวไปข้างหน้า กลับปรากฏตัวขึ้นอย่างแปลกประหลาดที่ด้านหลังเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนนั้น ส่วนศีรษะของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้ตกลงบนพื้นแล้ว

หลายวันมานี้เฉินกั๋วเหลียงอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก เฉินโม่มีอนาคตเช่นนี้ ทำให้ทุกตระกูลในหนานซูมาอวยพรปีใหม่ที่ตระกูลเฉิน ตระกูลเฉินเหมือนกับฟื้นสภาพกลับไปช่วงที่รุ่งเรืองที่สุดในตอนนั้น หรือแม้กระทั่งดีกว่ายิ่งกว่า

มองดูภาพห้องโถงที่คึกครื้น รอยยิ้มบนใบหน้าเฉินกั๋วเหลียงคงอยู่ตลอดทั้งวัน

“ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความดีความชอบของเสี่ยวโม่! คิดไม่ถึงว่าตระกูลเฉินของฉันจะมีบุคคลที่มีความสามารถไม่มีใครเทียบได้เช่นนี้ พลตรีที่อายุไม่ถึงยี่สิบปี ถูกโส่วจ่างที่มีเพียงไม่คนในประเทศเชื้อเชิญด้วยตนเอง เกียรติคุณนี้ต่อให้บรรพุบุรษในตอนนั้นยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ได้รับ เสี่ยวโม่เด็กคนนี้มีอนาคตจริงๆ!”

ในตอนที่เฉินกั๋วเหลียงแอบคิดอยู่ในใจ จู่ๆ นอกห้องโถงมีเสียงคำรามดังขึ้น “เฉินไต้ซือ โผล่หัวออกให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

โผล่หัวออกมา...โผล่หัวออกมา...โผล่หัวออกมา...”

เสียงนั้นราวกับเสียงฟ้าร้อง สะเทือนจนทุกคนหูอื้อ และเป็นเวลานาน ดังก้องอยู่นาน ดังไปไกล

“อ๊าาา!”

ในห้องโถง คนที่ใจฝ่อ ส่งเสียงร้องหวาดกลัวออกมา

เฉินกั๋วเหลียงสีหน้าเคร่งขรึม ตะโกนขึ้น “ออกไปดูสิเรื่องอะไรกัน!”

ลูกหลานของตระกูลเฉินสองคน ออกไปทันที มองเห็นหนานกงหยู่ที่ลอยอยู่กลางอากาศที่ลานบ้านของตระกูลเฉิน ตกใจจนตัวสั่นไปหมด แล้วอุทานเสียงดัง จากนั้นก็วิ่งกลับมาที่ห้องโถงทันที

“ผู้นำ มี มีผี!” ลูกหลานตระกูลเฉินสองคนตกใจจนหน้าซีดเขียว โซซัดโซเซพุ่งเข้ามา คุกเข่าร้องอย่างหวาดกลัวอยู่บนพื้น

“ลุกลี้ลุกลนอะไร! พูดดีๆ!” เฉินตงซุ่นตำหนิ ลูกหลานตระกูลเฉินสองคนถึงได้ดีขึ้นเล็กน้อย พูดหายใจหายคอไม่ทัน “ผู้นำ มีชายชราคนหนึ่งยืนอยู่กลางอากาศ เขาบินได้!”