แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1241

อแมนดัสป้อนแกนอสูรเข้าเครื่องนับจำนวน มองดูอันดับของตัวเองทะยานขึ้นสู่อันดับหนึ่ง เขายิ้มเยาะอย่างพึงพอใจ “อาร์เธอ นายคิดไม่ถึงสินะ! ก็เหมือนคำพูดประโยคนั้นของหัวเซี่ยที่ว่ามัวแต่มองผลประโยชน์ข้างหน้า โดยไม่รู้ว่ามีภัยอยู่ข้างหลัง ฮ่าฮ่า!”

จีอู๋หยาและคนอื่นๆ ก็เพิ่งจะล่าสัตว์อสูรได้ตัวหนึ่ง แต่ตอนที่กำลังจะป้อนเข้าเครื่องนับจำนวน ทันใดนั้นพบว่า ประเทศฟาและประเทศอเมที่เดิมทีล้าหลังพวกเขาอยู่เยอะมาก จู่ๆ ก็แซงพวกเขาไปอย่างได้เปรียบ

เหลยจ้าหน้าตากลัดกลุ้มใจ “ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? หรือว่าพวกเขาก็ได้รับสิ่งมหัศจรรย์เช่นเดียวกับเฉินโม่?”

จีอู๋หยาขมวดคิ้ว เขาแอบรู้สึกว่าอันดับของประเทศอเมและประเทศฟาที่พุ่งทะยานขึ้น เหมือนกับเกี่ยวข้องกับการจากไปของเฉินโม่

เพียงแต่จีอู๋หยาไม่เชื่อว่าเฉินโม่จะทำเรื่องที่ไม่ดีต่อประเทศ ในเมื่อเมื่อครู่ภายใต้สถานการณ์เยี่ยงนั้น เฉินโม่ไม่ได้ทอดทิ้งพวกเขา ตอนนี้ไม่มีเหตุผลที่จะทรยศประเทศชาติ

“พวกเราก็หาดูทั่วๆ ดูว่าจะสามารถพบกับสิ่งมหัศจรรย์ได้หรือไม่”

จีอู๋หยาและคนอื่นๆ ค้นหาต่อ เฉินโม่ก็คนหาเป้าหมายต่อไป

แต่พอลคนประเทศรัสเหล่านั้นไม่มีหินพลังงาน เฉินโม่ผิดหวังเล็กน้อย หันหลังกลับทันที จากนั้นไปตามหาคนประเทศอินเหล่านั้น

คอบร้าพวกเขากำลังพักผ่อนอยู่ริมแม่น้ำสายเล็กๆ และพูดคุยสนทนาถุงคนประเทศฟาและประเทศอเมที่แกนอสูรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ราวกับเศรษฐีใหม่

“ท่านสังฆราช ท่านว่าอาเธอร์กับอแมนดัสพวกเขาสองคนก็ได้รับสิ่งมหัศจรรย์ดั่งเช่นเฉินโม่หรือไม่?”

อาร์คบิชอปชุดแดงพูด “แปดสิบถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ไม่เช่นนั้นจำนวนแกนอสูรของพวกเขาไม่มีทางเพิ่มขึ้นเร็วขนาดนี้!”

“เฮ้อ ดูท่าพวกเราทำได้เพียงคว้าที่สี่แล้ว!” คอบร้ารู้สึกไม่ยินยอมเล็กน้อย “มิเช่นนั้นฉันใช้รูปปั้นซะ เช่นนี้พวกเราก็สามารถล่าสัตว์อสูรได้มากยิ่งขึ้น ยังมีโอกาสแซงพวกเขา”

อาร์คบิชอปชุดแดงส่ายหน้า ตอนนี้ห่างจากการจบการแข่งขันยังอีกสามชั่วโมง ต่อให้นายใช้พลังของรูปปั้น ก็ไร้ซึ่งประโยชน์ พวกเรารับชะตากรรมเถอะ!”

คอบร้ากำหมัดแน่น “คิดไม่ถึงว่าพวกเราเตรียมพร้อมเต็มที่ขนาดนั้น กลับพ่ายแพ้ย่อยยับ!”

จู่ๆ คอบร้าเงยหน้ามองไปด้านหน้า เฉินโม่ยืนอยู่ตรงอีกฝั่งของแม่น้ำ