แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1243

ผู้บังคับบัญชาใจเย็นลงอย่างรวดเร็ว ในดวงตาที่ลึกซึ้งเผยความเย็นชาเล็กน้อย

“หนานกงหยู่เข้ากรรมฐานสามสิบกว่าปี ตอนที่เฉินโม่ฆ่าหนานกงหลินเทียนพ่อลูกเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนนั้นเขาไม่ออกกรรมฐาน แต่กลับเลือกออกมาในตอนที่ไม่มีเรื่องสำคัญอะไร ดูท่าการบำเพ็ญตนของเขาบรรลุแล้ว”

“หรือว่าเขากล้าพูดเรื่องที่แหกกฎเช่นนี้ ที่แท้เขามีความมั่นใจ สามสิบปีก่อนเขาได้เป็นปรมาจารย์คนแรก ตอนนี้พละกำลังก้าวหน้าอีกขั้น สามารถข่มขู่เขาได้เกรงว่ามีเพียงอายุนิวเคลียร์เท่านั้น”

ผ่านไปครู่หนึ่ง ผู้บัญชาการออกคำสั่งเลขา “สั่งคนให้ไปเตือนหนานกงหยู่ ภายในสามวัน เฉินโม่จะปรากฏตัวขึ้น แต่ภายในสามวันนี้ เขาห้ามฆ่าตระกูลเฉินแม้แต่คนเดียว ไม่เช่นนั้นทางราชการจะทำทุกอย่าง เพื่อถอนรากถอนโคนเขากับตระกูลหนานกง!”

เลขาโค้งตัวคำนับพูด “ค่ะ!”

“อีกอย่าง แจ้งเจียงเหอซาน รอให้เฉินโม่ออกมา ให้พาตัวเขากลับยานจิงทันที!”

“ค่ะ!”

สมรภูมิห้าประเทศ เมื่อเวลาแข่งขันสามวันมาถึง ทุกคนถูกส่งต่อออกมา

เจียงเหอซานรออยู่ที่บริเวณค่ายตั้งนานแล้ว มองดูประเทศอเมมีเพียงสี่คนที่มีชีวิตออกมา ในใจอดหนักอึ้งไม่ได้

ความแข็งแกร่งของประเทศอเมเป็นที่รู้กันไปทั่ว และประเทศอเมยังบาดเจ็บและตายน้อยที่สุดทุกครั้งที่เปิดสมรภูมิห้าประเทศ แต่ครั้งนี้กลับบาดเจ็บตายเกือบครึ่ง!

เช่นนั้นหัวเซี่ยล่ะ?

ต่อมาคือประเทศอิน ประเทศฟา ประเทศรัส ทั้งหมดบาดเจ็บกันถ้วนหน้า แต่เทียบกับประเทศอเมบาดเจ็บน้อยกว่าเล็กน้อย

พวกเฉินโม่ออกมาหลังสุด มองเห็นเจ็ดคนไม่ขาดแม้แต่คนเดียว เจียงเหอซานน้ำตาคลอ ทหารผ่านศึกผู้นี้ที่เคยต่อสู้ในสมรภูมินองเลือดมาแล้ว กลับเกือบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

“โส่วจ่าง!” จีอู๋หยาและคนอื่นทำความเคารพเจียงเหอซานทันที

“เอาเถอะ ไม่ต้องพิธีรีตอง ไม่เป็นไรกันนะ?” สายตาของเจียงเหอซานกวาดมองพวกเขาทีละคน

จีอู๋หยามองไปทางเฉินโม่ พูดอย่างทอดถอนใจ “โชคดีที่ได้เฉินโม่ ไม่เช่นนั้นครั้งนี้เกรงว่าพ่ายแพ้ยับเยิน!”