หูหยางหยู่พูดแบบทีเล่นทีจริง ซึ่งทำให้ทุกคนหัวเราะเสียงดังอีกครั้ง
“หูหยางหยู่คนสวย คุณกลับมาอำลาคราวนี้ เตรียมตัวไปตั้งหลักปักฐานที่ไหน?” ผู้ชายคนหนึ่งถาม
หูหยางหยู่กล่าวว่า “ฉันย้ายตามพ่อแม่ไปเรียนที่ประเทศอเม เดาว่าต่อไปคงจะไม่มีโอกาสกลับมาอีกแล้ว ดังนั้นจึงอยากจะถือโอกาสก่อนที่จะไป มาพบเพื่อนนักเรียนเก่า และถือเป็นการมาอำลา!”
แม้ว่าพวกเขาจะได้ยินข่าวนี้มานานแล้ว แต่การที่หูหยางหยู่พูดด้วยตนเอง ทำให้ทุกคนรู้สึกเศร้าเล็กน้อย
บรรยากาศในห้องหดหู่เล็กน้อย
“เป็นเรื่องดี นี่เป็นเรื่องดี! บรรดาเพื่อนนักเรียนของพวกเรา บางคนชั่วชีวิตยังไม่มีโอกาสไปต่างประเทศ หูหยางหยู่กำลังจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เป็นเรื่องที่น่าอิจฉาจริง ๆ”
“ฉันคิดว่าพวกเราควรดื่มคารวะให้หูหยางหยู่หนึ่งแก้ว เพื่อแสดงความยินดีที่เธอจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ!”
“ถูกต้อง ดื่มให้หูหยางหยู่!”
หูหยางหยู่ยกแก้วเหล้าขึ้น และกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ขอบคุณทุกคน!”
“เอาล่ะ ทุกคนคุยกันก่อน ฉันจะไปทักทายห้องข้าง ๆ ขอตัวสักครู่!” หูหยางหยู่หยิบแก้วเหล้า แล้วเดินไปที่ห้องข้าง ๆ
เมื่อตัวหลักไม่อยู่ เพื่อนนักเรียนก็เริ่มสนทนากันทันที
คนเหล่านี้ส่วนใหญ่จะเรียนมหาวิทยาลัย มีคนที่เรียนเทคนิคเล็กน้อย และมีบางคนที่เลิกเรียนแล้ว
คนที่เลิกเรียน ส่วนใหญ่เป็นเพราะเรียนไม่เก่ง และฐานะครอบครัวไม่ค่อยดี รู้สึกว่าไม่มีความหวังที่จะเรียนต่อ ก็เลยออกไปทำงาน เพื่อลดภาระครอบครัว
เห็นได้ชัดว่านักเรียนที่เรียนมหาวิทยาลัย มีความรู้สึกว่าตนเองเหนือกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...