แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1453

ผู้อาวุโสหลิวมองหยูจุนโม่ พูดอย่างเสียงเบา “คุณชาย คนผู้นี้ความสามารถยากที่จะหยั่งถึง คุณชายรีบไป กลับไปเชิญท่านผู้นำมา！”

หยูจุนโม่ที่ยังคงคาใจ แต่ว่าความสามารถของผู้อาวุโสหลิวเขานั้นเข้าใจดี แค่สะบัดมือก็สามารถชนะผู้อาวุโสหลิวได้ ความสามารถนี้อย่างน้อยก็ต้องปรมาจารย์แดนมองขวัญชั้นสูงสุด หรือไม่ก็เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ

ด้วยคนที่หยูจุนโม่นำพามา หากจะสู้กับพวกสำนักของโลกฝึกบู๊นั้นพอไหว แต่ถ้าให้ต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งระดับนี้ มันเป็นไปไม่ได้เลย

หยูจุนโม่ทำได้เพียงถลึงตาใส่เฉินโม่ แล้วก็ถอยกลับไปอย่างไม่พอใจ

เฉินเยว่ถาม “ต้องตามมันไปมั้ย?”

เฉินโม่ส่ายหัว “ปล่อยมันไป ให้มันไปตามคนมาช่วย ไม่อย่างนั้นจะถอนรากถอนโคนพวกมันได้ยังไง?”

เฉินเยว่พูดไม่ออก ปล่อยให้ศัตรูกลับไปเรียกคนมาช่วย เรื่องแบบนี้เกรงว่าคนมีแต่เฉินโม่เท่านั้นที่ทำมันได้

คำพูดเดียว คนเก่งมักใจใหญ่！

ลูกน้องพวกนั้นเห็นว่าคุณชายพวกของเขาก็หนีไปแล้ว ทันใดนั้นหนีตาม เหลืองเพียงผู้อาวุโสฉินที่ยังสู้กับเฉินกั๋วเหลียงอยู่

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ผู้อาวุโสฉินก็ไม่มีใจที่อยากจะต่อสู้ หากไม่ใช่เฉินกั๋วเหลียงตอแยไม่ปล่อย เขาก็คงถอยไปนานแล้ว

เฉินโม่คอยชี้แนะเฉินกั๋วเหลียงจากข้างสนาม ดูเหมือนว่าจะเห็นผู้อาวุโสฉินเป็นแค่คู่ฝึกเท่านั้น

นี่มันคือการหยาบเกียรติของนักบู๊ชัดๆ!

“ตู๊ม！”

ผู้อาวุโสฉินก็คำรามเสียงดัง เขาก็ไม่อยากที่เป็นคู่ฝึกให้กับเฉินกั๋วเหลียงแล้ว ก็โจมตีด้วยพลังทั้งหมด เพื่อจะยุติการต่อสู้

เฉินกั๋วเหลี่ยงเป็นปรมาจารย์ชี่แท้ แม้ว่าจะผ่านการชี้แนะจากเฉินโม่ เข้าใจทักษะในการต่อสู้ แต่เมื่อเทียบกับผู้อาวุโสฉินยังห่างกันชั้นช่าง

ภายใต้การโจมตีด้วยพลังทั้งหมด ก็พ่ายแพ้ในทันที