แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1455

หยูเปียวมองเฉินโม่ ในความรู้สึกของเขา ไม่ว่าจะเป็นเฉินกั๋วเหลียงหรือเฉินเยว่ เขานั้นสามารถสัมผัสถึงพลังที่แท้จริงของพวกเขาได้

ทว่า มีเพียงแต่เฉินโม่ ที่เขากลับไม่สามารถสัมผัสมันได้เลย

อีกอย่าง เฉินโม่ที่มองดูจำนวนคนตั้งมากมายของพวกเขา สีหน้ากลับไม่เปลี่ยนไปเลย ถ้าหากไม่ใช่ว่ามีพลังที่แข็งแกร่ง นั่นก็คือการอวดดีจนไม่รู้ความเป็นความตายเป็นอย่างไร

เห็นได้ชัดว่าเฉินโม่ไม่ใช่คนปัญญาอ่อน โดยธรรมชาติก็คงจะไม่อวดดีจนไม่เอาชีวิต

“ทั้งสาม คนของสำนักซานเหอฆ่าคนของครอบครัวฉันก่อน พวกเราแค่มาทวงความยุติธรรม แต่กลับถูกพวกมันวางแผนทำร้าย จึงต้องทำลายล้างพวกเขาโดยไม่มีทางเลือก ถ้าหากสำนักซานเหอเป็นคนของพวกคุณ แล้วพวกคุณก็รับปากไปจากที่นี่ และจะไม่มาที่นี่อีก เรื่องนี้ก็ให้แล้วกันไป แบบนี้เป็นไง?”

หยูเปียวพูดอย่างกับคนเปิดเผยและยึดมั่นในความเป็นธรรม ฟังแล้วเหมือนกับว่าเขานั้นเป็นผู้เสียหาย

เฉินเยว่ฟังแล้วโกรธมาก “ถุย พวกแกทำไมหน้าด้านแบบนี้? พวกแกต่างหากที่แย่งสำนักของเราไป ฆ่าล้างคนสำนักซานเหอ ยังมาพูดดำให้เป็นขาวอีก ช่างไร้ยางอายสิ้นดี！”

หยูเปียวสีหน้าจมลง มองหยูจุนโม่ แล้วกระซิบถาม “เธอคือใคร?”

หยูจุนโม่หน้าแดง พูดอย่างอ้ำๆอึ้งๆ “เหมือนจะเป็นคนของสำนักซานเหอที่หนีรอดไปได้”

“คนไร้ประโยชน์！” หยูเปียวถลึงตาใส่หยูจุนโม่ แล้วหันไปมองเฉินเยว่ พูดด้วยสีหน้าที่ขุ่นมัว “ในเมื่อเป็นพลังร้ายที่หลงเหลืออยู่ของสำนักซานเหอ วันนี้ก็ไม่ต้องไปจากที่นี่แล้ว”

พูดจบ หยูเปียวก็โบกมือให้ลูกน้องไปหนึ่งที จากนั้นลูกน้องก็ได้ไปล้อมเฉินโม่สามคนเอาไว้

เฉินกั๋วเหลียงก้าวขึ้นมาหนึ่งก้าว หัวเราะอย่างภาคภูมิ “พวกแกช่างหน้าอายจริงๆ หมาหมูทุกครั้ง อย่างไรก็ตามฉันไม่กลัวหรอก ลุยเข้ามาเต็มที่เลย！”

“ฮึ่ม ไอ้แก่เอ๊ย วางใจได้เลย ฉันจะส่งแกขึ้นสวรรค์ในไม่ช้านี้” หยูเปียวใบหน้าสั่น พูดอย่างโหดเหี้ยม

เฉินโม่มองเฉินกั๋วเหลียงอยากจะลองใจจะขาด แล้วพูด “คุณปู่ ครั้งนี้คุณปู่ชมการต่อสู้ก่อนเป็นไง? ดูผมช่วยคุณปู่จัดการพวกสารเลวพวกนี้！”

เฉินกั๋วเหลียงก็เข้าใจดี ตัวเองนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนจำนวนมากขนาดนี้อย่างแน่นอน ก็หัวเราะแล้วตกลง “ได้สิ งั้นก็ให้หลานฉันเป็นคนสั่งสอนพวกแกเถอะ！”