แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1460

หยูเปียวได้ยินคำพูดนี้ ก็หน้าแดงทันที ตระกูลเฉินเป็นเพียงตระกูลธรรมดาในโลกมนุษย์ พวกเขากลับสู้ไม่ได้ ถ้าหากพูดออกไปไม่รู้ว่าจะถูกตู๋กูเยว่หัวเราะเยาะหรือเปล่า?

แต่ว่าในเมื่อตู๋กูเยว่ถามแล้ว หยูเปียวก็ไม่สามารถปิดบัง ทำได้เพียงพูดตามความจริง

ตู๋กูเยว่ฟังจบแล้ว พยายามกลั้นหัวเราะอย่างมาก ในใจยิ่งดูถูกความสามารถของตระกูลหยูเข้าไปอีก

“คุณลุงหยูสบายใจได้เลย ครั้งนี้ผมจะช่วยคุณลุงหยูเอาคืนพวกมันเอง！”

“ไม่ว่ามันจะเป็นลูกศิษย์ของใคร ฉันตู๋กูเยว่ก็ไม่กลัว！”

สีหน้าที่หยูเปียวมองตู๋กูเยว่เหมือนกับว่าต่อให้ฮ่องเต้มาเขาก็ไม่กลัวแล้ว รู้สึกปวดใจเล็กน้อย นี่แหละคือความสามารถ！

ถ้าหากตระกูลหยูก็มีความสามารถอย่างแปดตระกูลใหญ่ วันนี้จะยังต้องไปเชิญตระกูลตู๋กูมาช่วยจัดการกับตระกูลของโลกมนุษย์อีกเหรอ?

“มา คุณลุงหยู ผมขอดื่มให้กับคุณลุงหยูหนึ่งแก้ว ดื่มเหล้าแก้วนี้หมดแล้ว เราก็ออกเดินทางเลย ผมจะช่วยคุณลุงหยูจัดการตระกูลเฉินให้ราบคาบ！”ตู๋กูเยว่มั่นใจอย่างมาก ก็แค่ตระกูลของโลกมนุษย์ แค่นิ้วของเขานิ้วเดียวก็สามารถฆ่าพวกมันให้ตายทั้งหมดแล้ว

หยูเปียวที่สีหน้าดูแย่ยกแก้วเหล้าขึ้น ยิ้มแห๋ยๆ “งั้นก็รบกวนหลานชายแล้ว！”

ที่หนานซู ในตระกูลเฉิน

เฉินโม่กำลังสอนเทคนิคการใช้พลังให้กับเฉินกั๋วเหลังอยู่ในลานสวนบ้าน จู่ๆก็หยุดลง มองไปยังทิศทางของประตู

เฉินกั๋วเหลียงไม่ได้มีความสงสัยเลย ยังคงฝึกฝนเทคนิคการใช้พลังที่เฉินโม่สอนให้เขา

ป้าง！

ประตูของตระกูลเฉินถูกถีบจนกระเด็น ยามที่เฝ้าอยู่ตรงหน้าประตูก็โดนถีบจนลอยกระเด็นมาพร้อมกัน ตู๋กูเยว่กับหยูเปียวพาคนเดินเข้ามา

มองไปยังเฉินกั๋วเหลียงที่ยังวาดท่าต่อสู้อยู่ตู๋กูเยว่กวาดมองอย่างดูถูก จากนั้นก็หันหน้าไปถามหยูเปียว “คุณลุงหยูก็คือพวกมันเหรอ?”

หยูเปียวสองตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น จ้องมองเฉินโม่แล้วพยักหน้า “ก็คือพวกมัน”