แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1500

เฉินกั๋วต้งมองเฉาจื่อหมิงด้วยความเย็นชา แล้วตะโกนว่า “คนแซ่เฉา ได้ยินหรือยัง?”

สีหน้าของผู้ทรงอิทธิพลชื่อดังเหล่านั้น เปลี่ยนเป็นแปลกเล็กน้อย หากสิ่งที่เฉินเข่อเอ๋อร์พูดเป็นความจริง การกระทำวันนี้ของตระกูลหลิน ก็ไร้ยางอายจริง ๆ

เฉาจื่อหมิงกล่าวเยาะเย้ย “ฟังความข้างเดียว แล้วหลักฐานล่ะ?”

เฉินกั๋วต้งมองเฉินเข่อเอ๋อร์ แล้วกล่าวว่า “เข่อเอ๋อร์ สามารถหาหลักฐานมาพิสูจน์ได้ไหมว่าสิ่งที่หนูพูดเป็นความจริง?”

ดวงตาของเฉินกั๋วต้งเต็มไปด้วยความคาดหวัง

เฉินเข่อเอ๋อร์พยักหน้า “ตอนนั้นพี่เฉินโม่พบห่อผงยาที่ยังไม่ได้ใช้จากร่างกายของเขา เพื่อนนักเรียนทุกคนก็เห็น และสามารถเป็นพยานได้”

เฉาจื่อหมิงกล่าวเยาะเย้ย “ถ้าเช่นนั้น คุณโทรหาเพื่อนนักเรียนตอนนี้เลย ขอเพียงแค่พวกเขายอมออกหน้าเป็นพยานให้คุณ ผมก็จะเชื่อว่าสิ่งที่คุณพูดเป็นความจริง”

เฉินกั๋วต้งกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา “เข่อเอ๋อร์ โทรหาเพื่อนนักเรียนของหนูเดี๋ยวนี้ เพื่อให้เขาแพ้อย่างไร้ข้อกังขา”

“ค่ะ!”

เฉินเข่อเอ๋อร์หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วเริ่มโทรหาหวางหยิงหยิงเพื่อนสนิทของตนเอง

เพียงแต่ หลังจากโทรเป็นเวลานาน แต่ไม่มีคนรับสาย

เฉินเข่อเอ๋อร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวางสาย มองเฉินกั๋วต้งแล้วกล่าวว่า “คุณปู่ ไม่มีคนรับสาย บางทีเธออาจจะไม่อยู่ หนูจะลองโทรไปหาคนอื่น”

เฉาจื่อหมิงหัวเราะเยาะด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

เฉินกั๋วต้งกล่าวว่า “เข่อเอ๋อร์ งั้นหนูก็ลองโทรหาคนอื่น”

“ค่ะ” เฉินเข่อเอ๋อร์โทรหาผู้หญิงอีกคน

โทรศัพท์ดังไม่กี่ครั้ง แต่คราวนี้โทรติดแล้ว เฉินเข่อเอ๋อร์กดสปีกเกอร์โฟนทันที เพื่อให้ทุกคนได้ยิน

เฉินเข่อเอ๋อร์กล่าวว่า “หลิวฟางหรือเปล่า?”