แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1510

หลินเจิ้นหนานใช้ประโยชน์จากโอกาสที่เอื้ออำนวย และกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ถูกต้อง คนของตระกูลเฉินทำมากเกินไปแล้วจริง ๆ โดยเฉพาะเฉินกั๋วเหลียง ผู้นำตระกูลเฉิน เห็นคนรุ่นใหม่ของตระกูลตนเองทำร้ายคน แต่ไม่ควบคุมดูแลเลย ตอนนั้นผู้ทรงอิทธิพลอยู่ด้วยมากมาย แต่ตระกูลเฉินยังคงไม่สนใจ ทำร้านจนพี่เฉาหมดสติ แล้วยังทำร้ายพวกเราอีกด้วย!”

“คุณท่าน ต้องให้ความเป็นธรรมกับพวกเราด้วย!”

โม่เหวินเฉิงพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ พวกคุณหยุดเสแสร้งต่อหน้าผมได้แล้ว ผมรู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลินเจิ้นหนานและเซี่ยโหวปารู้สึกตกใจ

แต่โม่เหวินเฉิงกล่าวต่อ “อย่างไรก็ตาม การกระทำของตระกูลเฉินนั้นมากเกินไปจริง ๆ ตระกูลโม่ควรไปขอคำอธิบายจากพวกเขา”

หลินเจิ้นหนานและเซี่ยโหวปารู้สึกมีความสุขมาก ความรู้สึกเหมือนเดี๋ยวขึ้นสวรรค์ เดี๋ยวตกนรก มันทรมานจริง ๆ

หลินเจิ้นหนานรีบโค้งคำนับและทำความเคารพ “ขอบคุณ คุณท่าน!”

โม่เหวินเฉิงเหลือบมองโม่หวู่ซาน ผู้นำตระกูลโม่ที่อยู่ด้านข้าง แล้วกล่าวว่า “หวู่ซาน ไปเชิญผู้อาวุโสจิ่วลี่มาที่นี่ แล้วส่งจดหมายเชิญไปที่ตระกูลเฉิน!”

โม่หวู่ซานที่ท่าทางน่าเกรงขาม และน้ำเสียงทุ้ม โค้งคำนับแล้วกล่าวว่า “ครับ ท่านพ่อ!”

โม่เหวินเฉิงกล่าวว่า “ไปตามถิงถิงกลับมา”

โม่หวู่ซานถามด้วยความสงสัย “ท่านพ่อ เรียกถิงถิงกลับมาทำไม? การทำแบบนี้มันจะทำให้ตระกูลเฉินรู้สึกไม่สบายใจ”

โม่เหวินเฉิงหัวเราะแล้วกล่าวว่า “ลูกไม่ต้องยุ่งเรื่องนี้ แค่พาเธอกลับมาก็พอแล้ว”

โม่หวู่ซานกล่าวว่า “ครับ”

โม่เหวินเฉิงพยักหน้า แล้วคิดในใจว่า “ได้ยินว่าตระกูลเฉินได้ปรากฏบุคคลที่โดดเด่นมากคนหนึ่ง ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ดังนั้นควรเตรียมตัวให้พร้อม ถ้าบุคคลนั้นเป็นคนของตระกูลเฉินจริง ๆ หวังว่าช่วงเวลาที่ผมยังมีชีวิตอยู่ จะสามารถฟื้นฟูความสัมพันธ์กับตระกูลเฉินได้”

“มิเช่นนั้น ตอนที่ไปยมโลก ผมคงไม่มีหน้าไปพบพี่เฉิน!”

วันต่อมา ณ.ตระกูลเฉิน

เฉินกั๋วเหลียงนั่งบนที่นั่งหลัก มองจดหมายเชิญที่อยู่ในมือ ผ่านไปสักครู่ เขาหันไปมองโม่หวู่ซาน ผู้นำตระกูลโม่ ที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งรอง