แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1549

เฉินโม่โทรหามู่เจิ้งเฟิง เมื่อมู่เจิ้งเฟิงรับสาย เห็นได้ชัดว่าเขานั้นดีใจมาก

“เฉินไต้ซือ คุณออกจากวิเวกแล้วเหรอ！” มู่เจิ้งเฟิงถามอย่างเกรงใจ

เฉินโม่กล่าว “อืม ได้ยินว่าคุณมีธุระจะคุยกับผม มันเรื่องอะไร?”

มู่เจิ้งเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “เรื่องมันยาว ผมขอคุยกับคุณด้วยตัวเองดีกว่า พอดีผมกำลังจะไปจงโจว จะแวะไปหา”

“ได้ คุณมาที่กลุ่มคฤหาสน์ทะเลสาบกลับคืนรังโดยตรงเลยนะ！” เฉินโม่กล่าว

“อืม”

มู่เจิ้งเฟิงมาถึงที่กลุ่มคฤหาสน์ทะเลสาบกลับคืนรัง เป็นเวลาของวันที่สองแล้ว

ในห้องรับแขก มู่เจิ้งเฟิงกำลังดื่มชา มองไปทางเฉินโม่ ด้วยสีหน้าที่เกรงกลัว

เฉินโม่สีหน้าเรียบเฉย กับมู่เจิ้งเฟิงนั้น เขามีความรู้สึกที่ดีด้วย

“คุณมู่ มีเรื่องอะไรก็พูดมาเถอะ ไม่ต้องอ้อมค้อม！” เฉินโม่กล่าว

มู่เจิ้งเฟิงพยักหน้า พร้อมกับลุกขึ้นในทันที และคุกเข่าคำนับเฉินโม่ “เฉินไต้ซือ ผมต้องการให้คุณช่วยเหลือสักครั้ง！”

เฉินจื่อซงที่ยืนอยู่ด้านข้างรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย มู่เจิ้งเฟิงที่เป็นคนดูแลสำนักยาเซียน ได้รับความเคารพจากคนบนโลก แม้แต่นักบู๊ของโลกฝึกบู๊ยังต้องเกรงกลัวเขาเลย มีเรื่องอะไรที่ทำให้เขาต้องถึงกับคำนับขอร้องเฉินโม่?