แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1562

คนทั้งสองมองไปที่เฉินโม่ สีหน้าแสดงออกด้วยความหวาดระแวง การแสดงออกของเฉินโม่ในสองด่านแรกนั้น สร้างความกดดันให้กับทุก ๆ คน สองคนนี้มาอยู่ในชุดเดียวกับเขา เป็นเรื่องที่พวกเขาไม่อยากให้เป็นไปเลยจริง ๆ

เฉินโม่ก็ได้เดินตรงเข้าไป เหมือนมองไม่เห็นกับสองคนข้าง ๆ นั้น สายตามุ่งจ้องตรงไปที่เตากระทะขนาดเล็กใบนั้น

อีกสองคนนั้นเห็นเฉินโม่ถึงขนาดมองยังไม่มองพวกเขา ในใจก็มีความโกรธเคืองขึ้นมาอยู่ สายตาที่มองเฉินโม่แฝงอยู่ด้วยความริษยาแค้น

เห็นทั้งสามคนเตรียมตัวกันพร้อมแล้ว กู่เยว่เหอตะโกนเสียงประกาศออกมา “เริ่มได้！”

สายตาทั้งของสามคนจ้องไปที่ธงสัญญาณ

“ธงแดง！” ธงแดงในมือถูกยกขึ้นให้สัญญาณ

แชะ！

ไฟในเตากระทะของเฉินโม่ลุกโชนขึ้น แต่มือของเฉินโม่กลับอยู่ห่างตัวเตาออกมา

“พวกแกดู！เขาถึงขนาดจุดไฟในระยะห่างได้”

เฉินโม่ตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนไปเลยตอนนี้ การทำอะไรแต่ละอย่างล้วนถูกจ้องดูอย่างน่าสนใจ และการจุดไฟโดยที่มือทั้งคู่ห่างออกมาจากเตา เป็นการกระทำอย่างจะแจ้ง จึงเป็นที่มองกันเห็นง่าย ๆ

“จริง ๆ ด้วย！เขาถึงขนาดจุดไฟในระยะห่างได้ น่ากลัวต่อให้เจ้าสำนักสายตรงของสำนักตันจงเองก็ยังทำไม่ได้เลยนะ！”

แต่ละคนที่อยู่ถูกการแสดงออกของเฉินโม่ทำเอาสะท้านสะเทือนกันขนานใหญ่

แต่ก็มีหลายคนที่อิจฉาเฉินโม่ พูดเหน็บแนมไปว่า “ก็อาจจะแค่ทำอวดให้ฮือฮากันเท่านั้นแหละ การจุดไฟในระยะห่างแบบนี้จะต้องสิ้นเปลืองพลังชี่แท้มากขึ้นถึงสิบเท่า ข้าจะดูว่ามันจะฝืนยืนหยัดไปได้สักกี่น้ำเชียว！”

“นั่นก็ไม่แน่นา ในเมื่อเขากล้าแสดงการจุดไฟในระยะห่างแบบนี้ จะต้องมีความมั่นใจแน่นอนว่าจะผ่านด่านที่สามนี้ได้！ข้าฟันธงได้เลย คน ๆ นี้แหละจะต้องเป็นอัจฉริยะของวงการปรุงกลั่นยาในอนาคต！”

“ใช่ ด้วยอายุเพียงแค่นี้ของเขาก็ถึงกับทำเรื่องเหมือนปาฏิหาริย์ให้เราเห็นต่อเนื่องมาขนาดนี้ จะต้องเป็นอัจฉริยะที่แน่จริงอย่างไม่ต้องสงสัย”

บนเวที กู่เยว่เหออีกทั้งพวกกรรมการผู้ตัดสินทั้งหลายเห็นแล้ว ท่าทีในความรู้สึกของพวกเขาก็ไม่ได้ต่างไปกับคนดูข้างล่างสักเท่าไหร่