แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1598

ขณะที่ฝ่ามือของเฉินโม่สัมผัสไปบนร่างกายของหยางหมิงหยู่ เสียงของหยางหมิงหยู่สงบลง และเบิกตากว้าง

ดวงตาของเขามองดูลำแสงสีทองปกคลุ่มร่างของตัวเอง มองดูมือของตนเองหยดลงเหมือนดั่งของเหลว เนื้อและเลือดไหลลงไปบนพื้น กระเด็นไปทั่ว

จากนั้นก็คือแขน เท้าทั้งสองข้าง ขาทั้งสองข้าง หน้าอก......

ร่างกายของเขาละลาย!

“อ๊า !!!” หยางหมิงหยู่ร้องโอดครวญอย่างทุกข์ทรมาน ร่างกายและจิตวิญญาณต่างก็ได้รับความทุกข์ทรมานที่ไม่มีที่สิ้นสุด

เฉินโม่หยุดการลงมือ มีเพียงเนื้อก้อนหนึ่งที่น่าสะอิดสะเอียนกองอยู่บนพื้น

"อ๊า! คุณชาย! เมื่อได้ยินเสียงร้องที่ทุกข์ทรมานของหยางหมิงหยู คนใช้รีบวิ่งเข้ามาดูสถานการณ์ เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นพอดี ทันใดนั้นตกใจจนฉี่รดกางเกง วิ่งออกไปข้างนอกอย่างลนลาน วิ่งพลางตะโกนพลาง : “คุณชายตายแล้ว! มีคนฆ่าคุณชาย!......”

ขณะที่เฉินโม่ออกจากห้องของหยางหมิงหยู่ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าคืออาวุธรบครบครันของตระกูลหยาง ปืนยาวระเบิดสั้นหลากหลายชนิดและผู้บำเพ็ญยอดฝีมือ

“เฉินโม่เองหรือ!”

“เฉินโม่!”

“ยอดฝีมืออันดับหนึ่งของรายชื่อเทพ!”

“เฉินไต้ซือ! ทำเช่นไร!”

“รีบรายงานผู้นำตระกูลให้ไว!”

เมื่อเห็นว่าผู้ที่ฆ่าคุณชายของพวกเขาเป็นเฉินโม่ผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง ทันใดนั้นคนเหล่านี้ถกเถียงเสียงดังขึ้นมา ไม่รู้ว่าตนควรกักกันเฉินโม่ไว้หรือไม่

“เฉินไต้ซือ!” หลังจากที่ถกเถียงกันสักพัก ในที่สุดก็มีคนลุกขึ้นมา พูดกับเฉินโม่ด้วยความเคารพ : “พวกเราไม่รู้ว่าเหตุใดเฉินไต้ซือจึงฆ่าคุณชายของตระกูลเรา พวกเราก็ไม่กล้าลงมือกับเฉินไต้ซืออย่างหุนหันพลันแล่น แต่ในฐานะที่พวกเราเป็นคนใช้ของตระกูลหยาง ก็ยิ่งไม่กล้าปล่อยเฉินไต้ซือไป ได้โปรดเฉินไต้ซือรอสักครู่ ประเดี๋ยวผู้นำตระกูลก็มา”