แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1607

เข้าไปในโรงงานคลังแสงได้แล้วก็จะติดตามรถบรรทุกออกมาเหมือนเดิมอีกไม่ได้ เพราะรถบรรทุกไม่ไปที่โรงงานคลังแสงด้านล่างอย่างแน่นอน

เฉินโม่ควบคุมสติของตัวเองอย่างระมัดระวัง พยายามซ่อนตัวอย่างสุดความสามารถเพื่อเลี่ยงไม่ให้ยอดฝีมือพวกนั้นตื่นตระหนกจนมีจุดจบเหมือนกับหงเวย

หงเวยในตอนนี้ต้องสู้กับคนอื่นอยู่แน่ ความรู้สึกของการถูกล้อมโจมตีคงไม่ดีนัก

เฉินโม่เจอกับคนเข็นของที่แยกตัวอยู่คนเดียวอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ดึงเอาสติของเขามาได้ก็รู้ว่าชื่อของเขาคือหลิวปิง งานของเขาคือขนขยะบางส่วนที่ถูกทิ้งจากโรงงานคลังแสงไปยังห้องเก็บขยะ

เปลี่ยนชุดกับเขา เปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของตัวเองให้กลายเป็นหลิวปิง จากนั้นก็เข็นที่ว่างเปล่าเข้าไปข้างใน

ที่จริงถ้าอยากเข้าไปภายในโรงงานคลังแสง ยิ่งหาคนที่ตำแหน่งสูงเจอก็ยิ่งเข้าใกล้ได้ง่ายขึ้น

เป้าหมายต่อไปของเฉินโม่คือหวงเหลยเหลย ผู้อำนวยการที่เชี่ยวชาญด้านขยะรีไซเคิลที่อยู่ในความทรงจำของหลิวปิง

“หลิวปิง ทำไมรอบนี้ถึงได้ช้าแบบนี้ล่ะ?” เพื่อนร่วมงานเขาบ่น

เฉินโม่ยิ้มและพูดไปมั่วๆ: “ไปฉี่มาน่ะ”

เพื่อนร่วมงานบ่นต่ออีกหลายประโยค พวกเขาสองคนก็เริ่มคุยกัน

“ผอ.ล่ะ? ทำไมยังไม่เห็นเขาเลย?” เฉินโม่เอ่ยถาม

“ไปหาน้องเมียแล้ว!”

“อ๋ออ～～” เฉินโม่นึกขึ้นได้ในทันทีและเอ่ย: “คือน้องเมียของผอ. ที่ดูแลแผนกสำคัญคนนั้นใช่มั้ย?”

ไม่จำเป็นต้องหลอกถามเพื่อนร่วมงาน เฉินโม่ก็รู้ข้อมูลเล็กน้อยเกี่ยวกับน้องเมียหวงเหลยเหลยในความทรงจำของหลิวปิงอยู่นิดหน่อยแล้ว ที่รู้คือเหมือนว่าคนคนนี้เป็นคนที่มีอำนาจใหญ่โต ที่หวงเหลยเหลยได้ตำแหน่งที่อย่างทุกวันนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับน้องเขยของเขา

แบบนี้ก็พอดีเลย ไม่จำเป็นต้องปลอมเป็นหวงเหลยเหลย แค่ปลอมเป็นน้องเขยของเขาโดยตรงก็ก้าวข้ามไปอีกขั้นแล้ว