แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 161

หน้าประตูงานประมูลใต้ดิน มีโต๊ะตัวหนึ่งวางอยู่ บนโต๊ะมีคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่ง ด้านหลังมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย สวมสูทสีดำสองคน

คนที่เข้าไปในงานประมูล เอาบัตรธนาคารออกมา ยื่นให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนนั้น

เฉินโม่รู้ว่า นั่นคือการตรวจสอบว่ามีคุณสมบัติเข้าร่วมงานประมูลหรือไม่ จริงๆ ก็คือดูว่ามีเงินพอหรือเปล่า เมื่อคืนเฉินโม่ฟังคนพูดคุยกัน อยากเข้าร่วมงานประมูลใต้ดิน อย่างน้อยต้องมีฐานะสิบล้าน

เห็นคนอ้วนข้างหน้า ใส่เจลจนหัวมันแผลบ ตบแป้งลงบนหน้าจนขาววอก โอบผู้หญิงสวยคนหนึ่ง เดินหัวเราะคิกคักเข้าไป รปภ.ทั้งสองคนคืนบัตรธนาคารให้ด้วยสีหน้านอบน้อม เฉินโม่เดินเข้าไปเช่นกัน

รปภ.ทั้งสองคนมองเฉินโม่แวบหนึ่ง เห็นเฉินโม่เหมือนจะอายุแค่ 17-18 ปี ดวงตาฉายแววดูหมิ่นทันที "เด็กน้อย ไหนพ่อแม่นายล่ะ นี่ไม่ใช่สถานที่ที่นายจะมาได้นะ ไปเล่นข้างล่างไป!"

สีหน้าเฉินโม่ไม่ยินดียินร้าย ไม่ได้พูดอะไร แค่ยื่นบัตรธนาคารให้พวกเขา

ทั้งสองมองหน้ากัน แสยะยิ้มเย้ยหยันมุมปาก ไม่ได้ยื่นมือไปรับ "เด็กน้อย นายรู้ไหม อยากเข้าไปในนั้น ต้องมีฐานะต่ำสุดเท่าไร เงินในบัตรของนาย เก็บไว้ซื้ออมยิ้มเถอะ!"

เฉินโม่เอือมระอา พูดอย่างราบเรียบว่า "นายดูเงินในบัตรก่อน ค่อยตัดสินว่าฉันมีคุณสมบัติเข้าไปได้หรือเปล่า!"

"ชิ ได้ ฉันดูให้ นายจะได้ยอมแพ้!"

รปภ.คนนั้นรับบัตรธนาคารของเฉินโม่ที่วางอยู่บนโต๊ะ หลังจากดูแล้ว ถึงกับอ้าปากหวอ!

แม้เฉินโม่ไม่รู้เหมือนกันว่าในบัตรใบนี้ มีเงินเท่าไร แต่ไม่น่าจะน้อยกว่าสิบล้าน อำนาจของเจี่ยจิ้งอานกับสวีตงฮ่าน เอาทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของสวีตงฮ่าน โอนมาในบัตรของเฉินโม่ บวกกับค่าตอบแทนที่ฉู่เหวินสงให้เฉินโม่ ทรัพย์สินในบัตรนี้ ดูถูกไม่ได้แน่นอน

"เอาบัตรคืนฉันได้หรือยัง" เฉินโม่พูดอย่างราบเรียบ