"เป็นเจ้านาย เป็นขุนนาง เป็นพ่อ เป็นลูก ล้วนต้องทำตามหน้าที่ของตัวเอง นี่เป็นกฎสามมรรคห้าของความสัมพันธ์มนุษย์ ที่สืบทอดในหัวเซี่ยมาหลายพันปี"
"นายเป็นคนตระกูลหลี่ แต่กลับทำร้ายลูกพี่ลูกน้องในตระกูลเดียวกัน ไร้ความเมตตากรุณา ทำผิดแท้ๆ แต่กลับไม่แก้ไขความผิด ไร้ความชอบธรรม เป็นคนตระกูลหลี่ แต่กลับดูหมิ่นตระกูลหลี่ ไร้ความซื่อสัตย์ ไม่เชื่อฟัง เถียงปู่ต่อหน้าทุกคน อกตัญญู"
"นายเอาแต่พูดว่าตระกูลหลี่ปฏิบัติกับนายอย่างไม่ยุติธรรม ในความเป็นจริง นายเป็นแค่ลูกชายอกตัญญู ที่ไร้ความเมตตา ไร้ความชอบธรรม ไร้ความซื่อสัตย์!"
เมื่อหลี่เจ๋อพูดจบ คนตระกูลหลี่ทุกคน มีสีหน้ายินดีเป็นอย่างมาก มองหลี่เจ๋ออย่างชื่นชม
พวกคนอายุน้อยที่อายุเท่ากับหลี่เจ๋อ พากันมีแววตาเลื่อมใสหลี่เจ๋อเป็นอย่างมาก
ขนาดหลี่ตงหยาง ก็มองหลี่เจ๋ออย่างชื่นชม
ถึงกระทั่งมีคนเอ่ยชมออกมาว่า "ไร้ความเมตตา ไร้ความชอบธรรม ไร้ความซื่อสัตย์ เป็นประโยคที่ดีมาก ไม่เสียแรงที่เป็นอันดับหนึ่งในคนอายุน้อยของตระกูลหลี่"
หลี่ซู่เฟินสีหน้าเคร่งเครียด เฉินโม่โดนโยนความผิดให้ขนาดนี้ กลัวว่าต่อไป จะไม่มีวันลืมตาอ้าปากแล้ว
จู่ๆ เฉินโม่กลับหัวเราะออกมาเสียงดัง หัวเราะจนทุกคนไม่เข้าใจ
ทันใดนั้น เสียงหัวเราะหยุดลง เฉินโม่มองหลี่เจ๋อ พูดช้าๆ ว่า "เหมือนนายจะลืมไปเรื่องหนึ่งนะ ฉันแซ่เฉิน ไม่ได้แซ่หลี่ ฉันเป็นคนตระกูลเฉิน! คำพูดพวกนั้นของนาย ดูเหมือนมีเหตุผล แต่สำหรับฉัน มันก็แค่มั่วนิ่ม!"
สีหน้าคนตระกูลหลี่ชะงักไป พวกเขาใช้ความคิดตัวเอง เข้าใจว่าเฉินโม่เป็นลูกชายหลี่ซู่เฟิน มีสายเลือดตระกูลหลี่ แต่จากฐานะที่แท้จริงของเขา ตระกูลเฉินคือตระกูลหลักของเฉินโม่
เมื่อเป็นเช่นนี้ คำพูดที่หลี่เจ๋อตำหนิเฉินโม่ จึงไม่เป็นผล!
เจอการตอกกลับของเฉินโม่ หลี่เจ๋อกลับไม่ตระหนก "ถ้านายไม่ใช่คนตระกูลหลี่ วันนี้ตระกูลหลี่จะปล่อยให้นายอวดเก่งที่นี่ได้เหรอ อย่าว่าแต่เหม่ยหวา กรุ๊ปของแม่นายเลย ถึงเป็นตระกูลเฉินทั้งตระกูลที่หนานซู แค่ตระกูลหลี่พูดคำเดียว ก็สามารถทำลายได้!"
ทันใดนั้น คนตระกูลหลี่รู้สึกหยิ่งผยองขึ้นมาในใจลึกๆ ไม่มีใครสงสัยคำพูดของหลี่เจ๋อ ทั้งหัวเซี่ย ตัดหกตระกูลมหาอำนาจออกไป ถ้าตระกูลหลี่อยากทำลายตระกูลไหน ไม่มีใครขัดขวางได้!
นี่คือความมั่นใจของตระกูลมหาอำนาจ!
ขนาดหลี่ซู่เฟินยังเงียบ ไม่พูดอะไร ในฐานะที่เป็นคนตระกูลหลี่ เธอรู้ความน่ากลัวของตระกูลหลี่ดีอยู่แล้ว ไม่มีความคิดคัดค้านคำพูดของหลี่เจ๋อแม้แต่น้อย
คำพูดของหลี่เจ๋อ เท่ากับการข่มขู่!
จู่ๆ แววตาเฉินโม่เยือกเย็น ความโอหังที่มาจากผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพ ถูกปลดปล่อยออกมาทันที
เขามองไปรอบๆ กวาดตามองหน้าคนตระกูลหลี่อย่างรวดเร็ว สุดท้ายหยุดลงที่หลี่เจ๋อ ไม่เห็นอะไรอยู่ในสายตาทั้งนั้น "ตระกูลหลี่ของนายในสายตาฉัน ก็แค่มดเท่านั้น!"
ผู้บำเพ็ญแดนดั่งเทพอันยิ่งใหญ่ อย่าว่าแต่ตระกูลหลี่เลย ถึงเป็นทั้งดาวไอกา ในสายตาของเฉินโม่ แค่ดีดนิ้วก็ทำลายได้แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...