แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 209

ฉู่เหวินสงและผู้มีอิทธิพลคนอื่นๆตกใจ ในใจแอบร้องว่าแย่แล้ว อาการบาดเจ็บของเฉินซงจื่อยังไม่หายดี จะสู้ต่อได้ยังไง?

เฉินซงจื่อเพียงแค่ขมวดคิ้ว เดินออกไปโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย: "ถ้าแกจะสู้ ฉันก็สู้จนถึงที่สุด!"

"หึหึ ครั้งนี้ฉันจะกลืนกินวิญญาณของแก!" หวงซื่อหรงตะโกนออกมา ปล่อยวิญญาณหยินเมนหลักออกมา

เงาดำเงาหนึ่งพุงไปทางเฉินซงจื่อ หวงซื่อหรงได้อัญเชิญวิญญาณร้ายมาอีกห้าตัว เพื่อช่วยต่อสู้อยู่ข้างๆ

สุดท้าย หวงซื่อหรงหายใจเข้าลึก ๆ เสื้อผ้าพองขึ้น ทั้งตัวบวมใหญ่ขึ้นเป็นสามเท่า หมัดโจมตีไปที่เฉินซงจื่อ

เผชิญหน้ากับการโจมตีของหวงซื่อหรงที่ดุเดือด เฉินซงจื่อก็เกิดตกใจ แต่ใบหน้ากลับสงบนิ่ง: "ครั้งที่แล้วฉันสู้กับเขา เขาปล่อยแค่วิญญาณหยินเมนหลักกับวิญญาณร้าย ตัวเขาเองไม่ได้ลงมือ ตอนนี้ดูแล้วพลังของเขาเองถึงจะแข็งแกร่งที่สุด ครั้งที่แล้วพวกเขาก็แค่ทดสอบ อยากจะรู้ความแข็งแกร่งของอาจารย์โดยการทดสอบฉัน ครั้งนี้ต้องการจะลงมือฆ่าล่ะสิ"

"น่าเสียดาย พวกเขาไม่มีวันรู้หรอกว่าอาจารย์แข็งแกร่งถึงขั้นไหน!"

เฉินซงจื่อหัวเราะเยาะ ใช้หมัดเทพเทียนเสวียนแบบย่อ ต่อยหมัดออกไป

"บุกเขา!"

ปั้ง!

หมัดเดียวกระแทกหวงซื่อหรง และยังมีวิญญาณหยินเมนหลัก ยิ่งไปกว่านั้นได้ฆ่าวิญญาณร้ายเหล่านั้นตาย แต่เฉินซงจื่อก็ถูกพลังลมปานปั่นป่วนสะท้อนกลับ

พลังมืดหนึ่งฉวยโอกาสจากจิตวิญญาณของเขา เฉินซงจื่อทำได้เพียงตั้งสติและต่อต้าน

หวงซื่อหรงหัวเราะแปลกๆออกมา: "วรยุทธ์ของแกแข็งแกร่งมาก ใช้แต่ละครั้งจะต้องสิ้นเปลืองพลังชี่แท้มากแน่นอน ฉันจะดูว่าแกจะใช้พลังวรยุทธ์ที่แข็งแกร่งนี้ได้กี่ครั้ง!"

อ้าปากเป่าออกมา ได้มีวิญญาณร้ายปรากฏออกมาห้าตัว ประกอบกับวิญญาณหยินเมนหลัก โจมตีไปที่เฉินซงจื่ออีกรอบ

ความวิตกกังวลปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฉินซงจื่อ ที่หวงซื่อหรงพูดไม่ผิด แม้เขาจะเหลือพลังที่แข็งแกร่ง ก็สามารถบุกเขาได้แค่เพียงห้าครั้ง ตอนนี้อาการบาดเจ็บของเขายังไม่หายดี สามารถสู้ได้แค่ไม่กี่ครั้ง แต่ว่าการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามดูแล้วไม่น่าจะจบง่ายๆ หากไม่สามารถจัดการกับหวงซื่อหรงได้ทันที เฉินซงจื่อจะต้องแพ้แน่ๆ

หลังจากที่คิดทบทวนแล้ว เฉินซงจื่อตัดสินใจเสี่ยงสักครั้ง