แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 222

ด้านล่าง คือหลินเสวี่ยและแม่ของเธอที่นอนหมดสติด้วยความอิดโรย

จู่ๆกุยโหย่กวงก็เผยรอยยิ้มอันโหดเหี้ยมออกมา เขาหมุนแก้วไวน์ที่อยู่ในมือ และพูดด้วยน้ำเสียงที่แก่ชรา:"ในที่สุดคุณก็มาถึง"

ด้านในตำหนักใหญ่ เฉินโม่ยืนมองดูทั้งหมดอย่างเงียบๆ สีหน้าของเขาเย็นชาขึ้นมาทันที

"วิชาดูดหยินเติมเต็มหยาง เป็นวิชาโหดเหี้ยมมากๆและไม่ได้รับการยอมรับจากผู้ฝึกบู๊ทุกยุคทุกสมัยเลย คุณไม่ได้เอาแค่พลังหยินจากร่างกายของพวกเธอเท่านั้น แม้แต่จิงชี่ของพวกเธอ คุณก็ไม่ละเว้นเช่นกัน วิชาที่อำมหิตขนาดนี้ แม้แต่โลกฝึกบู๊ก็คงไม่ปล่อยคุณไว้อย่างแน่นอน ไม่แปลกใจเลยที่คุณหลบอยู่ในที่ห่างไกลและรกร้างขนาดนี้"

กุยโหย่กวงรู้สึกตกใจเล็กน้อย:"เด็กหนุ่ม คิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณมองเพียงแค่ครั้งเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าฉันฝึกฝนวิชาอะไรอยู่! ไม่แปลกใจเลยที่เด็กหนุ่มอย่างหลินสุ่นจะตายด้วยน้ำมือของคุณ คุณเป็นคนที่ไม่ธรรมดาจริงๆ"

"แต่คุณพูดผิดไปเรื่องหนึ่ง ฉันไม่ได้หลบอยู่ตรงนี้ เพียงแต่ฉันไม่อยากออกไปเท่านั้น ตรงนี้มีทิวทัศน์ที่สวยงาม และมีสาวงามจำนวนมากให้ฉันได้เชยชม ตรงนี้คือสวรรค์บนดินชัดๆ ทำไมฉันยังต้องออกไปด้วย?"

"พูดกันตามตรง ถ้าฉันอยากจะออกไป ใครสามารถขวางทางฉันได้เหรอ!"เมื่อพูดจบ สีหน้าของกุยโหย่กวงเคร่งขรึมและแสดงความเย่อหยิ่งอวดดีออกมาทันที

ใต้ฝ่าเท้าของกุยโหย่กวง เดิมทีหลินเสวี่ยที่นอนหมดสติด้วยความอิดโรย ตอนนี้เธอเงยหน้าขึ้นมาและมองเฉินโม่ที่อยู่ในตำหนักใหญ่ จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงอิดโรย:"นายท่าน ช่วยฆ่าไอ้เดรัจฉานคนนี้ เพื่อแก้แค้นให้ฉันกับแม่ด้วย!"

กุยโหย่กวงหัวเราะอย่างโหดเหี้ยม เขากระชากศีรษะของหลินเสวี่ยและยกตัวเธอขึ้นมา:"เด็กหนุ่มอย่างหลินสุ่นชอบซ่อนของดีเอาไว้ ไม่ยอมยกสาวสวยอย่างเธอมาให้ฉัน หลายวันมานี้ฉันได้ประโยชน์จากร่างกายของเธอมาไม่น้อย คิดไม่ถึงจริงๆว่าพลังหยินที่อยู่ในร่างกายของเธอจะบริสุทธิ์ขนาดนี้ เธอในฐานะนักบู๊แดนใน จิงชี่ในร่างกายก็มีเยอะกว่าผู้หญิงธรรมดาอยู่แล้ว ฉันต้องขอบคุณมากๆที่ส่งของขวัญชิ้นนี้มาให้ฉัน "

ร่างกายของหลินเสวี่ยแข็งแกร่งขึ้นเพราะยาเสริมจิต แน่นอนว่าร่างกายของเธอแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว แม้แต่นักบู๊แดนในขั้นสูงสุดก็คงเทียบเธอไม่ได้ แต่คิดไม่ถึงจริงๆว่าคนที่ได้ผลประโยชน์จากร่างกายของเธอคือไอ้สารเลวคนนี้

สีหน้าของเฉินโม่เย็นชามากๆ สายตาของเขามีแต่รังสีฆ่าฟัน:"คุณสมควรตายจริงๆ!"

กุยโหย่กวงหัวเราะเสียงดังออกมา:"หลายสิบปีก่อนก็เคยมีคนพูดแบบนี้ แต่ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตรอดอยู่ แต่คนที่สาปแช่งฉัน มันตายไปตั้งนานแล้ว"

"นั้นเป็นเพราะก่อนหน้านี้คุณไม่เคยเจอฉันต่างหาก"

เมื่อเฉินโม่พูดจบก็ก้าวเท้าออกมาทันที วินาทีต่อมา เขาก็มาถึงด้านหน้าของกุยโหย่กวงแล้ว

ตูม!