แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 247

จินเอี๋ยนหยู่ไม่ได้สนใจว่าเฉินโม่จะอายุน้อยกว่าแต่อย่างใด เขาประสานมือคำนับพร้อมกับพูดว่า "ผมจินเอี๋ยนหยู่ รู้สึกประทับใจกับทักษะการยิงธนูของคุณเมื่อสักครู่มาก ไม่ทราบว่าคุณอยากจะเข้าร่วมทีมกีฬาแห่งมณฑล เพื่อไปแข่งขันกีฬาระดับประเทศกับผมรึเปล่า ?"

เหล่าลูกเศรษฐีต่างตกใจ !

คุณชายรองจินเข้ามาโน้มน้าวเฉินโม่ด้วยตนเอง !

ถ้าหากว่าเขาเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาระดับประเทศได้ล่ะก็ นั่นก็เท่ากับว่าฐานะของเหล่าลูกเศรษฐีจะได้รับการชุบตัว นี่ทำให้สายตาของเศรษฐีจับจ้องไปยังเฉินโม่ด้วยความอิจฉา

เวินฉิงเองใบหน้าก็เต็มไปด้วยความสุข ชื่อเสียงของตระกูลจินในฮ่านหยางดังก้องไปทั่ว อีกทั้ง ครั้งเธอไปจัดการปัญหาที่ศาลากลาง ก็มักจะเห็นคุณชายรองจินอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสติดต่อกัน เฉินโม่ที่ถูกเขาเพ่งเล็งอยู่จึงนับว่าเป็นโชคชะตาของเขาจริง ๆ

"เสี่ยวโม่ นี่เป็นโอกาสที่ดีมาก เธอต้องคว้าเอาไว้นะ" เวินฉิงกระซิบเตือนเบา ๆ

ฉือรุ่ยปิงที่อยู่ในฝูงชนใบหน้าเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา ได้แต่กระซิบในใจว่า "ไอ้ขยะเฉินโม่มันทำบุญมาดีเหลือเกิน

แค่การยิงธนูกลับอยู่ในสายตาของคุณชายรองจิน ! นี่ถือเป็นโอกาสดีที่จะได้รู้จักกับคุณชายรองจินด้วย โอกาสแบบนี้ไม่ได้มากันง่าย ๆ หากพลาดโอกาสนี้ไป เกรงว่าต่อไปอาจจะไม่มีโอกาสแล้ว ฉันต้องหาวิธีการอะไรสักอย่างเพื่อเสนอหน้าออกไป อย่างน้อยแค่ได้ช่องทางติดต่อกับเขามาก็ยังดี"

"คุณชายเฉิน เลขาเวิน พวกคุณจะไปไหนอย่าลืมพาฉันไปด้วยสิ ฉันพาพวกคุณมาที่นี่ ก็ต้องพาพวกคุณกลับไปส่งด้วยไม่ใช่หรือไง ไม่อย่างนั้นท่านพ่อต้องตำหนิฉันแน่ !"

ฉือรุ่ยปิงพูดขึ้น รีบเดินเข้าไปหาคนทั้งสอง แต่กลับหยุดลงข้าง ๆ ของจินเอี๋ยนหยู่

"ยินดีที่ได้รู้จักคุณชายรองจินผู้โด่งดัง ผมชื่อว่าฉือรุ่ยปิงมากับพวกเขาทั้งสอง"

เหล่าลูกเศรษฐีมองไปยังฉือรุ่ยปิงด้วยความเหยียดหยาม แต่ในความเหยียดหยามก็มีความชื่นชมอยู่ภายในใจของพวกเขาอยู่บ้าง ที่ฉือรุ่ยปิงยังฉลาดหลักแหลม หาโอกาสเข้าไปพูดคุยกับคุณชายรองจินได้

แต่คนอื่น ๆ กลับไม่ได้โชคดีขนาดนั้น พวกเขาไม่ได้เข้ามาที่นี่พร้อมกับเฉินโม่และเวินฉิง