แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 270

"ประธานหลี่ไม่ต้องเกรงใจครับ!" ข่เต๋อหยุนยังคงมีท่าทางนิ่งๆ

แต่ว่า ตอนที่ข่งเต๋อหยุนเห็นว่าเฉินโม่อยู่ข้างๆ ก็รีบโค้งคำนับให้กับเฉินโม่ทันที "คุณเฉิน ผมถือวิสาสะมาที่นี่ ต้องขออภัยด้วยนะครับ!"

คนในงานก็เงียบกริบ!

รอยยิ้มบนใบหน้าของว่านฉางหรูค้างไปเลยว่านฉางหรู

รองนายกๆ ว่านก็หน้าเสีย

รอยยิ้มอย่างได้ใจของหลิวหงปิน ก็เปลี่ยนไปเป็นความหลัวทันที!

พวกคนมีชื่อเสียงที่สนับสนุนตระกูลว่า ก็ล้วนมีสีหน้าตกใจกลัวกันหมด!

"คนที่นายกๆ ข่งจะมาขอพบ เป็นหมอนั่นอย่างนั้นหรือนี่!"

"ไอ้หนุ่มน้อยนี้มันมีที่มาอย่างไรกันแน่?"

ทุกคนมองไปยังเฉินโม่ด้วยสีหน้าตื่นตกใจ!

หลี่ซู่เฟินกับเวินฉิงก็จ้องมองเฉินโม่อย่างตกใจและสงสัย ในใจก็ตุ้มๆ ต่อมๆ ลูกชายตนเองมีนิสัยเป็นอย่างไร หลี่ซู่เฟินรู้ดีกว่าใครเป็นที่สุด แต่วันนี้สิ่งที่เฉินโม่ทำให้เธอตกใจ มันช่างมากมายเหลือเกิน!

ต่อหน้านายกๆ ข่ง เฉินโม่ก็ยกมือทำความเคารพเบาๆ แล้วพูดนิ่งๆ ว่า "ครับนายกๆ ข่ง!"

ตอนแรกเฉินโม่ไม่รู้ว่าที่นายกๆ ข่ง!มาครั้งนี้ มาเพื่อเข้าพบตนเอง แต่พอเห็นจินเอี๋ยนหยู่ เฉินโม่ก็คิดได้ทันที จะต้องเป็นเพราะตอนนั้นที่เรียกฝน ทำให้เปิดเผยตัวตนไป

พอเห็นเฉินโม่นั่งทำความเคารพให้กับนายกๆ ข่ง ท่าทางเย่อหยิ่ง ในใจของทุกคนก็ยิ่งตื่นตระหนก

แม้แต่หลี่ซู่เฟินเองก็ยังคิดว่าเฉินโม่เสียมารยาทมากเกินไปแล้ว เลยดุไปว่า "เสี่ยวโม่ ระวังมารยาทด้วย!"

"ไม่เป็นไรครับ!" ไม่รอให้เฉินโม่ตอบ ข่งเต๋อหยุนก็ยื่นมือเข้ามาขวางหลี่ซู่เฟินไว้ก่อนเลย