แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 275

พวกของว่านฉางหรูกับเหอฉางหมิง ก็รีบทำความเคารพให้กับหลี่หลงจี "สวัสดีครับหลี่ไต้ซือ!"

คนเป็นยอดฝีมือนั้น ไม่ว่าจะไปที่นไหน ก็ล้วนมีคนเคารพนับถือ!

ต่อให้เป็นมหาเศรษฐีของฉ่านหยาง ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ หรือทหารชั้นผู้ใหญ่ เมื่อเจอกับยอดฝีมือก็ไม่ต่างอะไรกับคนธรรมดา

หลี่หลงจีพยักหน้าเบาๆ ไม่มองหน้าคนอื่นเลย สายตาจับจ้องไปที่เฉินโม่อย่างเดียว

หลี่ซู่เฟินมองหลี่ฉงซาน สีหน้าหนักใจ แล้วก็แอบถามชายวัยกลางคนในชุดสีกรมที่ยืนข้างๆ ว่า "คุณอิน ถ้าคุณสู้กับเขา มีโอกาสชนะมากแค่ไหน?"

อินไป๋เฮ่อก็ทำหน้าละอายใจ ความองอาจที่มีมาก่อนหน้านี้ไม่เหลือเลย แล้วส่ายหัวถอนหายใจตอบไปว่า "ต้องขออภัยด้วยครับประธานหลี่ ผมมีพลังแค่ระดับนักบู๊แดนในชั้นสมบูรณ์ พลังของระดับปรมาจารย์ผมรับมือไม่ไหว เงินมัดจำที่คุณให้ผมมาผมจะคืนให้ทั้งหมดเลยครับ ผมช่วยคุณไม่ได้!"

หลี่ซู่เฟินก็มีสีหน้าหนักใจมากกว่าเดิม "เงินมัดจำก็ถือว่าฉันให้คุณอินก็แล้วกัน ในเมื่อคุณสู้ไม่ได้ ฉันก็จะไม่บีบบังคับ"

อินไป๋เฮ่อมีสีหน้าดีใจ "ขอบคุณประธานหลี่มากครับ!"

เฉินโม่ก็ยังคงมีสีหน้านิ่งๆ สายตาที่มองหลี่หลงจี เหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

"จำได้ว่าครั้งก่อนที่ไปตระกูลหลี่ มีคนแก่สองคนมีพลังบำเพ็ญไม่ต่างจากหมอนี่มาก แต่ทำไมพลังที่สัมผัสได้มันไม่เหมือนกันเลย พอนับหลี่หลงจีไปด้วยแล้ว ตระกูลหลี่ก็มีปรมาจารย์บู๊คอยอารักขาอยู่3คนเลย"

"ดูเหมือนว่า เบื้องลึกของตระกูลหลี่ ยังไม่ถูกเปิดเผยให้โลกภายนอกได้เห็นจนหมด!"

เก็บความคิดนั้นไป เฉินโม่ก็มองหลี่หลงจี แล้วพูดนิ่งๆ ว่า "ก็แค่ระดับปรมาจารย์เท่านั้นเอง คุณมีสิทธิ์อะไรมาพูดจาโอหังต่อหน้าผม"

จากนั้น สายตาของเฉินโม่ก็มองไปยังหลี่ฉงซานที่กำลังหน้าเคร่งขรึม "เอาไพ่ไม้ตายออกมาให้หมดเลยดีกว่า ผมจะได้จัดการทีเดียว จะได้ไม่ต้องลำบากหลายรอบ"

น้ำเสียงของเฉินโม่ก็นิ่งๆ พูดเรียบๆ สบายๆ ทำให้คนในงานที่ไม่รู้จักพลังที่แท้จริงของรู้สึกว่ามันเกินจริงไป!

ไม่รอให้คนของตระกูลหลี่เอ่ยปาก อินไป๋เฮ่อที่อิจฉาริษยาเฉินโม่มานานแล้ว ในที่สุดก็ได้ส่งเสียงไม่พอใจออกมา "ไอ้หนู อย่าคิดว่าเอ็งรู้จักนักธุรกิจรวยๆ หลายคนแล้วจะไม่เห็นหัวใคร!เอ็งรู้ไหมคำว่า ปรมาจารย์ มันหมายความว่าอย่างไร?"

"เหอะ จะบอกให้นะ ต่อให้คนของเอ็งรวมตัวกันมา ก็สู้พลังแค่ปลายนิ้วของปรมาจารย์ไม่ได้เลย!"

พูดจบ อินไป๋เฮ่อก็เหมือนจะรู้สึกว่าตนเองได้ทำเรื่องที่ชาญฉลาดมากไปเรื่องหนึ่ง แล้วก็หันไปมองหลี่ซู่เฟิน พร้อมพูดเสียงขรึมว่า "ประธานหลี่ ลูกชายคุณขาดการสั่งสอนนะ ถ้ายังบ้าอวดดีอยู่แบบนี้ต่อไป สักวันจะสร้างปัญหาใหญ่มาให้!วันนี้ผมสั่งสอนเขาไป ก็ถือว่าเป็นการตอบแทนเงินมัดจำที่คุณให้ผมมาก็แล้วกัน!"

หลี่ซู่เฟินขมวดคิ้ว แล้วก็ไม่พูดอะไร

เฉินซงจื่อมองอินไป๋เฮ่อ แล้วก็ส่งเสียงไม่พอใจ สีหน้าเอือมระอา พลังความสามารถของเฉินโม่ มีหรือจะให้นักบู๊แดนในเล็กๆ คนหนึ่งมาสาธยายได้?

เฉินโม่ก็ไม่อยากจะสนใจอินไป๋เฮ่อ บนเส้นทางที่ผ่านมานี้ อินไป๋เฮ่อดึงหน้าไม่พอใจตลอดเวลา ทำท่าว่าตนเองเก่งกาจ ตอนนี้ถูกปรมาจารย์บู๊ตระกูลหลี่ข่มขวัญ ก็ได้แต่มาอวดเก่งกับเฉินโม่เท่านั้น คนนิสัยเสียแบบนี้ ไม่ต้องไปสนใจมันจะถือเป็นการเหยียดหยามมันได้มากที่สุด

คุณท่านจินก็มองอินไป๋เฮ่อ แล้วก็ส่ายหัวเบาๆ นักบู๊ที่จิตใจคับแคบแบบนี้ ชาตินี้ก็ได้แค่ระดับแดนในนี่แหละ ถ้าหากว่าตระกูลหลี่ใช้อิทธิพลบีบบังคับคนอื่น บางที่เฉินโม่ก็อาจจะกังวลบ้าง แต่ถ้าใช้วิธีของโลกฝึกบู๊มาแก้ปัญหาล่ะก็ เฉินโม่หวังอยากจะให้เป็นแบบนั้นเสียมากกว่า

หลี่ฉงซานมองเฉินโม่ แล้วก็หัวเราะเย็นพูดว่า "ไอ้หนู เอ้งมันอวดดีเกินไป ครั้งก่อนที่งานฝังศพของคุณหญิงกูก็ได้รับรู้มาแล้ว คิดไม่ถึงว่าตอนนี้เอ็งจะอวดดีมากกว่าเดิม แม้แต่ปรมาจารย์บู๊ก็ไม่เห็นอยู่ในสายตา!"

"หลี่ไต้ซือ ให้คุณจัดการแล้วกัน!"

หลี่หลงจีเสื้อผ้าสะบัดขึ้น ท่าทางจะเอาเรื่อง สีหน้าโกรธ "ไอ้หนู วันนี้กูจะให้มึงเข้าใจเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือ ปรมาจารย์ ไม่อาจยอมรับการเหยียดหยามได้!"

เฉินโม่ยิ้มพูดว่า "ก็แค่ปรมาจารย์ ผมก็มี!"