แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 320

กำนันหลี่มองเฉินโม่อย่างเคร่งเครียด แล้วก็กันไปพูดกับเฉินจิงเย่ด้วยรอยยิ้มว่า "น้องจิงเย่ นายได้มีลูกชายที่ดีจริงๆ!ยินดีด้วย ยินดีด้วย!"

สารวัตรกำนันฉีเองก็รีบพนมมือให้กับเฉินจิงเย่ "น้องจิงเย่ เมื่อก่อนทำอะไรไม่ดีในการทำงาน ขอให้น้องจิงเย่ให้อภัยด้วยนะ อย่าได้ถือสาฉันเลย!"

เฉินจิงเย่รีบพนมมือตอบรับ "กำนันหลี่ สารวัตรกำนันฉี ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรครับ!"

จนตอนนี้ เฉินจิงเย่ก็ยังรู้สึกเหมือนฝันอยู่ แยกความเป็นจริงไม่ออก

ตามด้วย ผู้รักษาความปลอดภัยหน้าประตูตะโกนอีกครั้ง มีผู้มีหน้ามีตาในอำเภอเฟิ่งซานเข้ามาสวัสดีปีใหม่ให้กับเฉินโม่เรื่อยๆ

เมื่อวางของขวัญไว้แล้วก็รีบร้อนจากไป ของขวัญกองพะเนินจนจะเป็นภูเขาแล้ว

ทั่วทั้งงาน เหมือนว่าจัดขึ้นเพื่อเฉินโม่โดยเฉพาะ ได้กลายเป็นเวทีแสดงของเขาเพียงคนเดียว

สีหน้าของนายอำเภอเหมยมีความไม่พอใจ ถลึงตาใส่เฉินโม่ มีความโมโห "เจ้าหนุ่มคนนี้ งานเลี้ยงฉลองที่สนุกสนาน กลับเหมือนกลายเป็นงานเลี้ยงฉลองที่จัดขึ้นเพื่อเขาโดยเฉพาะ แย่งความสนใจจากฉันไปจนหมดเลย!"

แม้ว่านายอำเภอเหมยจะไม่พอใจ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร ผู้มีอำนาจมากมายขนาดนี้ต่างมาสวัสดีปีใหม่ให้กับเฉินโม่ ดังนั้นเฉินโม่ตรงหน้าคนนี้ เขาเองก็ไม่กล้ามีปัญหาด้วย

แต่ว่า นายอำเภอเหมยสามารถเหยียบย่ำเฉินจิงเย่ได้ ไม่อย่างนั้นคนพวกนี้คงจะลืมไปแล้วว่ายังมีนายอำเภอคนนี้อยู่!

"น้องจิงเย่ นี่คืองานเลี้ยงฉลองที่จินเคอกรุ๊ปเข้าสู่อำเภอเฟิ่งซานของเรา ถ้าหากนายจะจัดงานเลี้ยงครอบครัว ก็ขอเชิญนายกลับบ้านตัวเอง" นายอำเภอเหมยพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ทุกคนนิ่งอึ้งไป ดูแล้วนายอำเภอท่านนี้รู้สึกว่าถูกละเลยจนโมโหขึ้นมาแล้ว

เฉินจิงเย่สะดุ้ง เขารู้ว่านายอำเภอเหมยโมโหแล้ว จึงรีบลุกขึ้นขอโทษว่า "นายอำเภอเหมยให้อภัยด้วยครับ สถานการณ์ในวันนี้ผมเองก็คาดไม่ถึงเช่นกัน ผมจะพาครอบครัวกลับเดี๋ยวนี้ครับ!"

"ซู่เฟิน เสี่ยวโม่ พวกเรากลับบ้าน!"

เฉินโม่เหลือบมองนายอำเภอเหมย สายตาเย็นชา

แต่สำหรับบุคลากรของรัฐ เฉินโม่ตัดสินใจที่จะยอมถอยให้ จึงลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามเฉินจิงเย่ไปเงียบๆ