แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 320

สรุปบท บทที่ 320: แดนนิรมิตเทพ

ตอน บทที่ 320 จาก แดนนิรมิตเทพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 320 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต แดนนิรมิตเทพ ที่เขียนโดย จูผาซู่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

กำนันหลี่มองเฉินโม่อย่างเคร่งเครียด แล้วก็กันไปพูดกับเฉินจิงเย่ด้วยรอยยิ้มว่า "น้องจิงเย่ นายได้มีลูกชายที่ดีจริงๆ!ยินดีด้วย ยินดีด้วย!"

สารวัตรกำนันฉีเองก็รีบพนมมือให้กับเฉินจิงเย่ "น้องจิงเย่ เมื่อก่อนทำอะไรไม่ดีในการทำงาน ขอให้น้องจิงเย่ให้อภัยด้วยนะ อย่าได้ถือสาฉันเลย!"

เฉินจิงเย่รีบพนมมือตอบรับ "กำนันหลี่ สารวัตรกำนันฉี ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรครับ!"

จนตอนนี้ เฉินจิงเย่ก็ยังรู้สึกเหมือนฝันอยู่ แยกความเป็นจริงไม่ออก

ตามด้วย ผู้รักษาความปลอดภัยหน้าประตูตะโกนอีกครั้ง มีผู้มีหน้ามีตาในอำเภอเฟิ่งซานเข้ามาสวัสดีปีใหม่ให้กับเฉินโม่เรื่อยๆ

เมื่อวางของขวัญไว้แล้วก็รีบร้อนจากไป ของขวัญกองพะเนินจนจะเป็นภูเขาแล้ว

ทั่วทั้งงาน เหมือนว่าจัดขึ้นเพื่อเฉินโม่โดยเฉพาะ ได้กลายเป็นเวทีแสดงของเขาเพียงคนเดียว

สีหน้าของนายอำเภอเหมยมีความไม่พอใจ ถลึงตาใส่เฉินโม่ มีความโมโห "เจ้าหนุ่มคนนี้ งานเลี้ยงฉลองที่สนุกสนาน กลับเหมือนกลายเป็นงานเลี้ยงฉลองที่จัดขึ้นเพื่อเขาโดยเฉพาะ แย่งความสนใจจากฉันไปจนหมดเลย!"

แม้ว่านายอำเภอเหมยจะไม่พอใจ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร ผู้มีอำนาจมากมายขนาดนี้ต่างมาสวัสดีปีใหม่ให้กับเฉินโม่ ดังนั้นเฉินโม่ตรงหน้าคนนี้ เขาเองก็ไม่กล้ามีปัญหาด้วย

แต่ว่า นายอำเภอเหมยสามารถเหยียบย่ำเฉินจิงเย่ได้ ไม่อย่างนั้นคนพวกนี้คงจะลืมไปแล้วว่ายังมีนายอำเภอคนนี้อยู่!

"น้องจิงเย่ นี่คืองานเลี้ยงฉลองที่จินเคอกรุ๊ปเข้าสู่อำเภอเฟิ่งซานของเรา ถ้าหากนายจะจัดงานเลี้ยงครอบครัว ก็ขอเชิญนายกลับบ้านตัวเอง" นายอำเภอเหมยพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ทุกคนนิ่งอึ้งไป ดูแล้วนายอำเภอท่านนี้รู้สึกว่าถูกละเลยจนโมโหขึ้นมาแล้ว

เฉินจิงเย่สะดุ้ง เขารู้ว่านายอำเภอเหมยโมโหแล้ว จึงรีบลุกขึ้นขอโทษว่า "นายอำเภอเหมยให้อภัยด้วยครับ สถานการณ์ในวันนี้ผมเองก็คาดไม่ถึงเช่นกัน ผมจะพาครอบครัวกลับเดี๋ยวนี้ครับ!"

"ซู่เฟิน เสี่ยวโม่ พวกเรากลับบ้าน!"

เฉินโม่เหลือบมองนายอำเภอเหมย สายตาเย็นชา

แต่สำหรับบุคลากรของรัฐ เฉินโม่ตัดสินใจที่จะยอมถอยให้ จึงลุกขึ้นยืนแล้วเดินตามเฉินจิงเย่ไปเงียบๆ

แต่ว่า ผู้รักษาความปลอดภัยหน้าประตูตะโกนขึ้นอีกครั้ง "คุณจินเพ่ยอวิ๋นตัวแทนท่านประธานจากจินเคอกรุ๊ป และผู้จัดการใหญ่คุณจินหยู่หลานมาครับ!"

"บอกกับผู้รักษาความปลอดภัยว่าห้ามปล่อยใครเข้ามาทั้งนั้น!" นายอำเภอเหมยตะคอกอย่างโมโห

นายอำเภอเหมยเพิ่งได้จุดสนใจคืนมา ก็มีคนมาอีกแล้ว ได้ทำลายความอารมณ์ดีที่กว่าเขาจะฟื้นฟูกลับมาได้ เขาเองก็ไม่ได้ฟังว่าผู้รักษาความปลอดภัยพูดว่าเป็นใคร แล้วก็ได้ออกคำสั่งกับเลขาเสี่ยวหลี่ไป

ทุกคนในงานอ้าปากค้าง มองนายอำเภอเหมยอย่างไม่กล้าเชื่อ งานเลี้ยงฉลองครั้งนี้จัดตั้งเพื่อฉลองการที่จินเคอกรุ๊ปเข้ามา แต่ตอนนี้นายอำเภอเหมยกลับจะขวางเจ้างานไว้ข้างนอก?

เลขาเสี่ยวหลี่สีหน้างุนงง พูดเตือนอย่างระมัดระวังว่า "นายอำเภอเหมยครับ คุณจินเพ่ยอวิ๋นตัวแทนท่านประธานจากจินเคอกรุ๊ปมานะครับ"

นายอำเภอเหมยอึ้งไปเล็กน้อย ตกใจจนเหงื่อแตก "เร็ว รีบเชิญเข้ามาเร็ว!"

"ไม่ ตามฉันไปต้อนรับด้วยตัวเองเองที่ประตู!พวกนายเองก็ยืนขึ้น ไปต้อนรับแขกสำคัญที่หน้าประตู!" นายอำเภอเหมยตะโกนเสียงดัง ความคิดสับสนไปหมด

เขาไม่คาดคิดว่าจินเคอกรุ๊ปจะส่งคนมา!แล้วยังเป็นตัวแทนท่านประธานมาเองด้วย!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ