แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 327

ยิงอี้สงพูดอย่างโมโหว่า "เหลียนเฉิงอวี้ ทั้งที่หล่อนเป็นเทพธิดาหยินของสำนักหยินพวกเรา นายมีสิทธิ์อะไรมาพูดว่าหล่อนเป็นเทพธิดาทิพย์ของสำนักทิพย์พวกนาย!"

"คิดอยากจะแย่งเทพธิดาหยินของพวกเรา ข้ามศพฉันไปก่อน!"

พูดจบ บนร่างกายของยิงอี้สงมีแสงสีดำประกายวิบวับ ช่างดูน่ากลัว

เหลียนเฉิงอวี้ยิ้มเยาะ "หลายปีมานี้ ยังหยุดค้างอยู่ที่สู่ทิพย์ชั้นกลาง สำนักหยินของพวกนายยิ่งอยู่ยิ่งถดถอยจริงๆ"

"ส่งตัวเทพธิดาทิพย์มา แล้วจะไว้ชีวิตพวกนาย!"

บนร่างกายของเหลียนเฉิงอวี้มมีแสงสีเหลืองล้อมตัว พลังแข็งแกร่งกว่ายิงอี้สงมากมาย

"แดนสู่ทิพย์ชั้นปลาย!" ยิงอี้สงตะโกนอย่างตกใจ

"รอดูต่อไป!" เหลียนเฉิงอวี้ยิ้มเยาะ สีหน้าได้ใจ สองมือวาดในอากาศ ทำให้เกิดพลังวิชาที่ซับซ้อนอย่างหนึ่ง

โครม!

พื้นรอบด้านของพวกยิงอี้สงทั้งสามคนจู่ๆก็สั่นสะเทือน กำแพงดินก่อตัวสูงขึ้น ล้อมทั้งสามคนไว้

"วิชาดินหลวง!นายฝึกฝนวิชาดินหลวงได้แล้ว!" ยิงอี้สงรู้สึกตกตะลึง

เหลียนเฉิงอวี้พูดอย่างได้ใจว่า "ส่งตัวเทพธิดาทิพย์มาซะ แล้วจะไว้ชีวิตพวกนาย!"

พวกยิงอี้สงทั้งสามคนมองตากัน ต่างก็มีสีหน้าหวาดกลัว

"เหลียนเฉิงอวี้ เทพธิดาหยินเป็นคนที่ตระกูลยิงของพวกเราหาเจอก่อน เป็นคนที่เจ้าสำนักน้อยหยินของพวกเราคัดเลือก ถ้าหากพวกนายกล้าแย่งไป เจ้าสำนักน้อยของพวกเราไม่มีทางปล่อยนายไปแน่!" ยิงอี้สงรู้ว่าสู้อีกฝ่ายไม่ได้ จึงเริ่มพูดข่มขู่

"ฮ่าๆ บังเอิญเลย ที่ฉันมาหาตัวเทพธิดาทิพย์ก็เพราะคำสั่งของเจ้าสำนักน้อยของพวกเรา ถ้าหากเจ้าสำนักน้อยหยินของพวกนายอยากจะกล่าวโทษ อย่างนั้นก็บอกให้เขาไปหาเจ้าสำนักน้อยทิพย์ของพวกเราแล้วกัน!" เหลียนเฉิงอวี้ไม่หวาดกลัวสักนิด สายตาที่มองยิงอี้สงเต็มไปด้วยความล้อเลียน

"นาย...." ยิงอี้สงเถียงไม่ออก เจ้าสำนักน้อยหยินและทิพย์ทั้งฐานะ พลัง ล้วนใกล้เคียงกัน ใครก็ทำอะไรใครไม่ได้ การข่มขู่ของเขาจึงไม่มีประโยชน์

แต่ว่า แม้พลังของยิงอี้สงจะเทียบไม่ได้ แต่ถ้าหากเทพธิดาหยินถูกเหลียนเฉิงอวี้แย่งตัวไป หากเจ้าสำนักน้อยตำหนิลงมา ตระกูลยิงของพวกเขาจะต้องตายอย่างอนาถ

"เหลียนเฉิงอวี้ คิดอยากจะแย่งเทพธิดาหยินของพวกเรา ฉันสู้ตายกับนายแน่!"

พวกยิงอี้สงทั้งสามคน มีแสงดำล้อมตัวกันหมด แสงดำเข้าสู่ร่างกายของพวกเขาในพริบตา ร่างกายของทั้งสามคนเติบโตขึ้นทันควัน ส่วนสูงของทุกคนสูงขึ้นจนน่าตกใจ สูงมากถึงสามเมตร เสื้อผ้าบนร่างกายฉีกขาดหมด

"วิชากลั่นร่างชี่พิฆาตของสำนักหยิน ไม่มีค่าให้พูดถึง!" เหลียนเฉิงอวี้ยิ้มเยาะ ตะโกนใส่ทั้งสองคนด้านหลังว่า "ป้องดันฉัน!"

ชายหญิงวัยกลางคนคู่นั้น มาขวางตรงหน้าเหลียนเฉิงอวี้ในทันที แสงสีเหลืองแสงหนึ่ง ตรงหน้าของทั้งสองคนมีมนุษย์ก้อนหินตัวใหญ่สองคนปรากฏขึ้น สูงใหญ่มากยิ่งกว่าพวกยิงอี้สงทั้งสามคน

สองมือของเหลียนเฉิงอวี้วาดยันต์ต่อไป แสงสีเหลืองในร่างกายเปล่งออกมาใส่ตราวาดอย่างรวดเร็ว มนุษย์หินตัวสูงใหญ่ขนาดสิบเมตรคลานลุกขึ้นจากพื้นดิน น่ากลัวอย่างมาก

พวกยิงอี้สงทั้งสามคน ได้ต่อสู้กับชายหญิงวัยกลางคนคู่นั้นแล้ว มนุษย์ก้อนหินตัวใหญ่สองตัวนั้นอยู่ตรงหน้าของยิงอี้สงทั้งสาม สู้กันเพียงไม่กี่กระบวนท่า ก็ได้ถูกทุบแหลกสลาย กลับลงพื้นอีกครั้ง

แต่ว่า ชายหญิงวัยกลางคนคู่นั้นก็เรียกมนุษย์หินขึ้นมาใหม่ในทันที แล้วขัดขวางการโจมตีของทั้งสามคนของตระกูลยิง

ส่วนด้านหลัง วิชาของเหลียนเฉิงอวี้เสร็จสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว มนุษย์หินตัวใหญ่โตตัวนั้นถูกเหลียนเฉิงอวี้สั่งการควบคุม แล้วพุ่งเข้าใส่ทั้งสามของคนตระกูลยิง

ปัง!

มนุษย์หินตัวใหญ่ก้าวขาออกไป ได้เตะทั้งสามคนของตระกูลยิงลอยออกไป แม้แต่กำแพงอิฐแดงที่แข็งแกร่งยังถูกชนจนพังทลาย ทั้งสามคนของตระกูลยิงเป็นหรือตายก็ไม่รู้!

เนี่ยดสี่ยวเชี่ยนมองดูทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน สีหน้าเย็นชา คนพวกนี้ล้วนอยากนำตัวเธอไปเป็นของขวัญมอบให้กับเจ้านายผู้อยู่เบื้องหลัง ชีวิตของพวกเขาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่สนใจเลยสักนิด ดีที่สุดก็คือตายกันไปให้หมด

เหลียนเฉิงอวี้จี้จุดหนึ่งใส่มนุษย์หินตัวนั้น ตะโกนว่า "เก็บ!"

มนุษย์หินตัวใหญ่แตกสลายกลายเป็นแสงสีเหลืองในทันที ไม่ได้กลับสู่พื้นดิน

โชคดีที่ที่แห่งนี้เป็นชานเมือง ตำแหน่งห่างไกล ไม่อย่างนั้นหากคนธรรมดาทั่วไปมองเห็นมนุษย์หินขนาดใหญ่ตัวนั้น คาดว่าทางรัฐบาลคงจะต้องงานยุ่งอีกแล้วแน่นอน