แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 364

หลังจากรอให้เฉินโม่จากไปแล้ว เพื่อนร่วมชั้นบางคนเริ่มเยาะเย้ย "ถูกไล่ออกก็คือถูกไล่ออก ยังมีหน้ามาบอกว่าขอลาอีก? น่าขำจริง ๆ!"

"พี่ทาวสุดยอดจริง ๆ บอกไล่ออกก็ถูกไล่ออกเลย คนไร้ประโยชน์อย่างเฉินโม่ คงจะไม่มีวันลืมบทเรียนนี้ไปชั่วชีวิต!"

เพียงแต่ตอนที่พวกเขาเลิกเรียน เมื่อเห็นประกาศบนกระดานข่าวของโรงเรียนแล้ว พวกเขาต่างรู้สึกตกตะลึง

พี่ทาวที่พวกเขาคิดว่าเก่ง ถูกบันทึกทัณฑ์บนพร้อมกับเฉินโม่

เฉินโม่กลับมาที่ลานชุมชนเมือง เฉินซงจื่อกำลังชี้แนะให้เอียนชิงเฉิงฝึกฝนอยู่ เฉินโม่เดินกลับไปที่ห้อง ยังคงหล่อเลี้ยงกระบี่สับสวรรค์ต่อไป

ไม่ใช่ว่าเฉินโม่ไม่ให้ความสำคัญกับการสอบเข้าวิทยาลัย แต่เขาอ่านหนังสือทั้งหมดจบแล้ว และเข้าใจทั้งหมด สำหรับเขาแล้วการสอบเข้าวิทยาลัยนั้นง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ

เขาไม่จำเป็นที่จะต้องเสียเวลาในโรงเรียนอีกต่อไป การพัฒนาความแข็งแกร่งของเขาถึงจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุด

มณฑลเจียงหนาน ตระกูลหนานกงซึ่งเป็นตระกูลบู๊

ชายหนุ่มที่มีรอยแผลเป็นบนใบหน้าเดินออกมาจากตระกูลหนานกง หันไปมองประตูตระกูลหนานกง ดวงตาเป็นประกายด้วยแสงที่เยือกเย็น

ชายหนุ่มคนนี้ชื่อหยางหมิงหยู่ เป็นคนที่มีพรสวรรค์เป็นอันดับหนึ่งของตระกูลหยาง ซึ่งเป็นตระกูลมหาอำนาจของยานจิง

ชายหนุ่มสวมชุดดำที่ยืนอยู่ข้างหลังหยางหมิงหยู่ถามด้วยความสงสัยว่า "คุณชาย ผมไม่เข้าใจเล็กน้อย"

หยางหมิงหยู่เหลือบมองเขาเบา ๆ แล้วกล่าวว่า "ถามมาเถอะ"

หยางหมิ่นฟากล่าวด้วยความสงสัยว่า "ถึงแม้ว่าพลังบำเพ็ญของคุณชายหนานกงจะไม่เลว แต่เขาเป็นเพียงแดนในชั้นสมบูรณ์เท่านั้น คุณให้เขาไปจัดการเฉินโม่ มันเป็นการเอาไข่ไปกระทบกับหินหรอกหรือ?"

หยางหมิงหยู่ยิ้มบาง ๆ สีหน้าเคร่งขรึม "เดิมฉันก็ไม่ได้คาดหวังว่า หนานกงหลินเทียนจะสามารถจัดการเฉินโม่ได้ การที่ฉันให้ออกหน้าแทนนั้นเป็นเพราะเขาเป็นคนของตระกูลหนานกง"

หยางหมิ่นฟายังคงไม่ค่อยเข้าใจ และถามต่อไปว่า "ด้วยนิสัยของเฉินโม่แล้ว เขาไม่เห็นแม้แต่ตระกูลใหญ่อย่างตระกูลหลี่อยู่ในสายตา ดังนั้นเขาจะกลัวตระกูลหนานกงได้อย่างไร?"

หยางหมิงหยู่กล่าวด้วยรอยยิ้มแปลก "แน่นอนว่าเฉินโม่ไม่กลัวตระกูลหนานกง ถ้าเขาฆ่า หนานกงหลินเทียนนั้นจะเป็นเรื่องดีที่สุด เช่นนี้มันถึงจะสามารถบีบบังคับให้คนที่อยู่เบื้องหลังตระกูลหนานกงลงมือเคลื่อนไหว"

หยางหมิ่นฟาเข้าใจทันที "ผมเข้าใจแล้ว คุณฉลาดหลักแหลมมาก!"