แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 385

เจิ้งซิ่วลี่มองฟางหยู่ฉิงโค้งคำนับเฉินโม่ด้วยหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ "เป็นไปได้อย่างไร? ทุกครั้งที่กำลังจะทำให้เฉินโม่อับอายขายหน้าได้สำเร็จ ก็มักจะมีคนมาช่วยเสมอ!"

"คนไร้ประโยคอย่างเฉินโม่ เขาอาศัยอะไร?!" เจิ้งซิ่วลี่โกรธจนกำลังจะเป็นบ้า เดิมใบหน้าเล็กที่สวยงาม กลายเป็นน่ากลัวและดวงตากลายเป็นสีแดงก่ำ

สีหน้าของเจิ้งหยวนฮ่าว อานเข่อเยว่และคนอื่น ๆ เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าฟางหยู่ฉิงเป็นใคร แต่ดูจากตอนที่ฟางหยู่ฉิงปรากฏตัวออกมาแล้วเหล่าคนดังกล่าวทักทายเธอ ทำให้พวกเขารู้ว่าสถานะของฟางหยู่ฉิงเป็นผู้รับผิดบริหารดูแลโรงแรมว่านเซี่ยง

ทำไมผู้จัดการใหญ่ของโรงแรมใหญ่ถึงให้ทำความเคารพเฉินโม่ขนาดนั้น?

มู่หรงยานเอ๋อร์มองเฉินโม่ด้วยความประหลาดใจ ดวงตามมีร่องรอยความประหลาดใจ ดูเหมือนเมื่อสักครู่เฉินโม่ไม่ได้พูดโกหก

เฉินโม่มองฟางหยู่ฉิงด้วยความสงสัย "คุณรู้จักผมเหรอ?"

ฟางหยู่ฉิงตอบด้วยความนอบน้อมว่า "คุณพ่อของฉันชื่อฟางปู้ถง ก่อนหน้านั้นฉันอยู่ข้างกายคุณพ่อมาระยะหนึ่ง และได้เห็นฝีมือที่หาตัวจับยากของคุณเฉิน!"

ฟางหยู่ฉิงรู้จักขอบเขต และพูดเพียงเท่านี้ เธอไม่ได้เปิดเผยเรื่องเกี่ยวกับตำนานของเฉินโม่แม้แต่ประโยคเดียว

เฉินโม่พยักหน้า "ที่แท้คุณเป็นลูกสาวของฟางปู้ถง"

ฟางหยู่ฉิงเหลือบมองเหล่าคนดังด้วยความรู้สึกอธิบายไม่ถูก และรู้สึกกังวลเล็กน้อยและกล่าวอ้อนวอนว่า "คุณเฉิน คนเหล่านี้ส่วนมากจะมาจากมณฑลเจียงหนาน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีใครรู้จักคุณ โปรดอย่าถือโทษพวกเขาเลย!"

มณฑลเจียงหนานอยู่ติดกับมณฑลฮ่านหยาง อู่โจวตั้งอยู่บนรอยต่อของทั้งสองมณฑล ไม่ใช่เรื่องแปลกที่การประมูลเพื่อการกุศลครั้งนี้สามารถดึงดูดเหล่าคนดังจากมณฑลเจียงหนานมามากมาย

"ไม่เป็นไร คุณไปเรียกจินเพ่ยอวิ๋นออกมาก่อน ลูกน้องคนนี้ของคุณยืนกรานที่จะขับไล่ผมออกไป!" เฉินโม่เหลือบมองเจิ้งไห่เวยด้วยสีหน้าราบเรียบ ทำให้เจิ้งไห่เวยตกใจจนตัวสั่นทันที กว่าที่เขาจะมายืนอยู่จัดนี้ได้มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เดาว่าคราวนี้เขาจบสิ้นแน่นอน

ฟางหยู่ฉิงเหลือบมองเจิ้งไห่เวยด้วยความเย็นชา และแสดงความน่าเกรงขามที่ผู้จัดการใหญ่ควรมีทันที "ผู้จัดการเจิ้ง เมื่อพบเจอเรื่องที่ไม่มั่นใจ ทำไมคุณไม่รู้จักรายงานขึ้นมา? คุณยังจะกล้าล่วงเกินแขกผู้มีเกียรติเช่นคุณเฉินได้ พรุ่งนี้คุณไม่ต้องมาทำงานอีกแล้ว!"

สีหน้าของเจิ้งไห่เวยซีดเผือด เงินค่าตอบแทนของโรงแรมว่านเซี่ยงเป็นอันดับต้น ๆ ในอู่โจว เขาทำงานหนักมาหลายปีถึงจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการล็อบบี้ แต่ตอนนี้ไม่เพียงเขาไม่สามารถรักษาตำแหน่งนี้ไว้ได้ ยังถูกไล่ออกอีก ทำให้เจิ้งไห่เวยรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก