แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 408

พวกผู้มีอิทธิพลเมื่อได้รับยาเสริมจิตไปแล้ว ก็ยิ่งมีพลังงานในการทำงานมากขึ้นอีก แต่ว่าสิ่งของอย่างพวกหินทิพย์ ไม่ใช่ผักริมทาง เริ่มแรกยังพอรวบรวมได้ง่าย แต่หลังจากนั้นก็จะยิ่งอยู่ยิ่งน้อยลง และยิ่งอยู่ยิ่งหายากมากขึ้น

เฉินโม่เริ่มทำการเช็กรายการหินทิพย์ หินทิพย์ธาตุน้ำมียี่สิบห้าก้อน หินทิพย์ธาตุไม้มียี่สิบเอ็ดก้อน ที่เหลือก็มีหินทิพย์ที่มีพลังชะตาธาตุต่างๆบรรจุไว้อีกประมาณสามสิบกว่าก้อน

"ค่ายกลรวมพลังทิพย์โคจรมหาจักรวาล จำเป็นต้องใช้หินทิพย์ทั้งหมดสามสิบก้อน ทะเลสาบกลับคืนรังต้องใช้สิบแปดก้อน เนินเขาวิหคจอดต้องใช้สิบแปดก้อน เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว"

"ส่วนค่ายกลปกป้อง วัสดุที่ต้องการใช้ก็ยิ่งหายากมากกว่าเดิม ฉันทำการสร้างค่ายกลรวมพลังทิพย์ขึ้นมาก่อนแล้วค่อยว่ากัน"

เฉินโม่เลือกหินทิพย์ออกมาจากในกองทั้งหมดสามสิบหกก้อน จากนั้นก็ขังตัวเองไว้ในห้อง และเริ่มทำการเสกคาถาและสลักผนึกบนหินทิพย์พวกนั้น

หากว่าเฉินโม่ยังมีพลังบำเพ็ญระดับแดนดั่งเทพของชาติก่อน การสร้างค่ายกลในระดับแค่นี้ ใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมงเดียวก็พอแล้ว แต่ว่าในตอนนี้เขามีพลังเพียงแค่ระดับชั้นสี่แดนรวมพลัง หากคิดอยากจะสร้างค่ายกลที่ครอบคลุมทั้งทะเลสาบกลับคืนรังและเนินเขาวิหคจอด ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายเลย

เพียงแค่การเสกคาถาและสลักผนึก เฉินโม่ก็ใช้เวลาถึงสองวันกว่าจะเสร็จสมบูรณ์ แล้วยังเป็นรูปแบบที่ไม่พักไม่หลับนอนอีกด้วย

เมื่อหินทิพย์ก้อนสุดท้ายทำการสลักเรียบร้อย เฉินโม่ถึงกับเหนื่อยจนล้มลงกับพื้น สลบนอนหลับ

กลางคืน พระจันทร์ส่องสว่าง เฉินโม่นำเอาหินทิพย์ที่ทำการเสกคาถาและสลักผนึกเรียบร้อยแล้วสามสิบหกก้อน วางไว้ตามตำแหน่งดาวเด่นประจำสัปดาห์ วางไว้ตรงกลางระหว่างทะเลสาบกลับคืนรังและเนินเขาวิหคจอด

เมื่อจัดวางเสร็จแล้ว เฉินโม่กลับสู่บนดาดฟ้าของคฤหาสน์ นั่งขัดสมาธิ พลังงานเทพล่องลอยไปทั่วฟ้าดิน

พลังเทพมีพลังทิพย์ที่แข็งแกร่ง ใช้พลังงานที่รวดเร็วยิ่งกว่าพลังงานแสงไปสัมผัสเข้ากับสลักผนึกของหินทิพย์ทั้งสามสิบหกก้อน

ภายใต้การสัมผัสของพลังเทพ หินทิพย์ทั้งสามสิบหกก้อนเหมือนดั่งดวงดาวบนท้องฟ้าที่มืดมิด ส่องสว่างแล้วหายไปในพริบตา