แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 45

จริงๆ เดิมทีจินเพ่ยอวิ๋นไม่จำเป็นต้องเคารพเฉินโม่ แต่ว่า จินเพ่ยอวิ๋นเป็นคนฉลาด เธอเข้าใจตอนนี้แสดงความเคารพหน่อย อนาคต ก็จะได้รับความประทับใจจากเฉินโม่

การลงทุนนี้ ไม่ต้องเสียแม้แต่สตางค์เดียว กลับว่าได้รับผลประโยชน์ที่มหาศาล

เฉินโม่ก็สามารถเข้าใจความคิดของจินเพ่ยอวิ๋น แต่ว่า เขาได้รับผลประโยชน์สำหรับสิ่งนี้มาก ได้ยอมรับมิตรภาพของจินเพ่ยอวิ๋นแล้ว

"คุณมาไม่เช้าและไม่สายด้วย กำลังดี "เฉินโม่มองไปยังจินเพ่ยอวิ๋น พูดอย่างนิ่ง มีความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูด

จินเพ่ยอวิ๋นใบหน้าแดงก่ำ เธอฟังความหมายที่ตำหนิในคำพูดของเฉินโม่ออกไปโดยปริยาย เข้าใจว่านี่กำลังโทษที่เธอไม่ลงมือออกมาจัดการปัญหาให้เร็วกว่านี้หน่อย

"อาการป่วยของย่าคุณ น่าจะดีแล้วสินะ!"เฉินโม่ถามต่อ ในเมื่อถาม แต่กลับใช้น้ำเสียงที่ยืนยัน ชัดเจนมาก เขามั่นใจในยันต์ของตัวเองมาก

"ขอบคุณคุณเฉิน คุณย่าไม่เป็นอะไรมากแล้ว"จินเพ่ยอวิ๋นโค้งตัวพร้อมพูดกล่าว

"งั้นก็ดี"เฉินโม่พยักหน้า ไม่พูดอะไรอีก

"คุณเฉิน ปู่ของฉันอยากจะขอบคุณคุณซึ่งๆหน้า ไม่รู้ว่าคุณจะเห็นแก่หน้าหน่อยได้ไหม กลับบ้านกับฉัน?"จินเพ่ยอวิ๋นพูดถามอย่างเคารพ

จริงๆแล้ว เธอเปลี่ยนความตั้งใจเดิมของจินโจงรุ่นแล้ว ตามที่จินโจงรุ่นกำชับเธอ เมื่อพบไทม์ไลน์ของเฉินโม่ เขาต้องเยี่ยมเยียนถึงบ้านด้วยตัวเอง

แต่ว่า จินเพ่ยอวิ๋นยังคงมีความคิดของตัวเอง เธอไม่อยากให้ตระกูลจินประจบประแจงจนไม่รู้สึกละอาบ เมื่ออยู่ต่อหน้าเฉินโม่มากเกินไป

ได้ฟังคำพูดของจินเพ่ยอวิ๋น ในใจของเหอหงปินก็ตกตะลึงใจอีก คุณปู่ของจินเพ่ยอวิ๋น เป็นผู้นำตระกูลจิน จอมพลจินไม่ใช่เหรอ ?