แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 494

กงซุนหลีหัวเราะด้วยความภูมิใจ "นึกไม่ถึงว่าเธอจะช่างพูดขนาดนี้ ฟังสิ่งที่เธอพูดเมื่อสักครู่ เธอรู้จักคนที่นั่งอยู่โต๊ะนั้นเหรอ?"

ดวงตาของเจิ้งซิ่วลี่ประกายความโหดเหี้ยมที่ไม่อาจสังเกตเห็นได้ แต่กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "ฉันเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับพวกเขา ดังนั้นพวกเราต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา"

มีร่องรอยความปีติยินดีอยู่ในดวงตาของกงซุนหลี "ถ้าอย่างนั้นเธอบอกรายละเอียดของเจ้าเด็กคนนั้นมาสิ"

เจิ้งซิ่วลี่กล่าวเยาะเย้ย "ความจริงแล้วมันก็ไม่มีอะไรน่าพูด เขาชื่อเฉินโม่ ขึ้นชื่อว่าเป็นคนไร้ประโยชน์ของโรงเรียนตี้ยีแห่งอู่โจว เป็นนักเรียนที่ย้ายมาจากอำเภอเล็ก ๆ มาเรียนที่โรงเรียนตี้ยี พ่อของเขาเป็นสารวัตรกำนันของอำเภอเฟิ่งซาน คุณเพียงแค่สอบถามก็สามารถรู้ข้อมูลเหล่านี้ได้"

"สารวัตรกำนัน ยังมีตำแหน่งนี้ด้วยเหรอ? นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยิน" ชายหนุ่มคนหนึ่งกล่าวเยาะเย้ย

ชายหนุ่มที่เหลือก็หัวเราะด้วยความเหยียดหยามเช่นกัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ปกติลูกเศรษฐีเหล่านี้จะคบหาสมาคมกับนายกเทศมนตรีโดยตรง ซึ่งพวกเขาไม่สนใจสารวัตรกำนันเล็ก ๆ หรอก

กงซุนหลีพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา แล้วมองไปที่เฉินโม่ด้วยสายตาที่เหยียดหยาม "ฮึ่ม! เป็นแค่ลูกชายของสารวัตรกำนันเล็ก ๆ คนหนึ่งเท่านั้น แต่กลับมีสาวสวยอยู่ข้างกาย มันเหมือนกับดอกไม้ปักอยู่บนกองขี้ควาย!"

กงซุนหลีเย่อหยิ่งมาก แต่เขาไม่ได้เป็นคนโง่เขลา เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเชื่อในสิ่งที่เจิ้งซิ่วลี่พูดทั้งหมด

"มีแค่นั้นเหรอ ยังมีอะไรอีกไหม?" กงซุนหลีถาม

ดูเหมือนเจิ้งซิ่วลี่จะรู้ว่าเพียงแค่สิ่งเหล่านั้น ไม่สามารถทำให้กงซุนหลีตัดสินใจจัดการเฉินโม่ได้ เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า "จริงสิ ฉันได้ยินมาว่าเขายังได้ล่วงเกินเย่เทียนหนิง คุณชายใหญ่ของตระกูลเย่"

ดวงตาของกงซุนหลีประกายขึ้นทันที มองเจิ้งซิ่วลี่และถามว่า "นึกไม่ถึงว่าเขาจะล่วงเกินเย่เทียนหนิง เธอได้ยินใครพูดเหรอ?"