แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 533

เมื่อมองทะเลทรายที่กว้างใหญ่ไพศาล เส้นสีดำค่อย ๆ ปรากฏขึ้นภายใต้ดวงอาทิตย์ที่แผดเผา

ดูเหมือนว่าเส้นสีดำจะอยู่ในระยะไกล แต่มันเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง ยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ขึ้น ทำให้ทั่วท้องฟ้ากลายเป็นสีเทา ทำให้ค่อย ๆ มองไม่เห็นดวงอาทิตย์

ลุงอานที่ยืนอยู่บนเนินทราย หน้าซีดทันทีและขาของเขาอ่อนแรง กลิ้งลงมาจากเนินทราย

คนที่กำลังนั่งพักอยู่บนพื้น ต่างมองลุงอานที่กำลังตื่นตระหนก และรู้สึกสงสัยเล็กน้อย เพราะลุงอานทำเรื่องแปลก ๆ มาตลอดทาง ทุกคนเห็นจนไม่รู้สึกแปลกแล้ว

ศ.เฉินยิ้มและถามว่า "พี่อาน พี่พบเห็นอะไร?"

"จ๊าก ๆ!"

ลุงอานลุกขึ้นอีกครั้ง ไม่สนใจศ.เฉิน เตรียมตัวขึ้นไปบนหลังอูฐ

จากนั้นเขาก็ขึ้นไปนั่งบนหลังอูฐ มองศ.เฉินและคณะด้วยสีหน้าจริงจัง และกล่าวด้วยเป็นภาษาหัวเซี่ยที่ไม่ค่อยชัดว่า "ผมบอกแล้วว่าอย่าเข้ามาในทะเลทรายช่วงฤดูที่มีลมแรง ตอนนี้สวรรค์พิโรธแล้ว พายุทรายดำกำลังจะมาแล้ว พวกเราต้องหาที่หลบพายุทรายดำก่อน มิเช่นนั้นพวกเราทั้งหมดจะถูกพายุทรายดำลูกนี้ฝัง!"

ชายแซ่หูซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติเช่นกัน ทิศทางของพระอาทิตย์ตกกลายเป็นสีเทา เขามองไม่เห็นอะไรเลย แม้แต่ดวงอาทิตย์ก็ยังถูกทรายปกคลุม

ชายแซ่หูวิ่งมาพร้อมกับตะโกนใส่ทุกคน "แย่แล้ว พายุทรายมาแล้ว ทุกคนรีบขึ้นอูฐและเตรียมออกเดินทาง!"

เฉินโม่มองออกว่าชายแซ่หูเป็นหัวหน้าทีม ทันทีที่เขาพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างตกตะลึง

"ศาสตราจารย์ รีบขึ้นอูฐเถอะ!" ดอกเตอร์ห่าวลูกศิษย์ของศ.เฉิน ช่วยพยุงศ.เฉินปีนขึ้นบนหลังอูฐทันที

คนที่เหลือก็รีบปีนขึ้นไปบนหลังอูฐเช่นกัน แต่ลุงอานขึ้นอยู่บนหลังอูฐนานแล้ว และเริ่มหนีเอาชีวิตรอด