แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 639

เห็นได้ชัดว่าสมาชิกหน่วยรบพิเศษที่ชื่อหลี่หู่ตกตะลึงเล็กน้อย

เขามองเฉินโม่ ตอนนี้พลังของเขาอ่อนลงเล็กน้อยเช่นกัน แต่ท่าทางของเขายังคงแข็งกร้าว “เจ้าหนู นายคิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ?”

หลี่หู่คว้าปืนขึ้นมาทันที ยื่นมือชี้เฉินโม่ แล้วเล็งปากกระบอกปืนสีดำไปที่ระหว่างคิ้วของเฉินโม่

“เดี๋ยวก่อน!”

ในที่สุดเซี่ยไห่หลงที่เป็นรองหัวหน้าก็ทนดูไม่ไหวแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะเคยเห็นความแข็งแกร่งของเฉินโม่มาแล้ว และมั่นใจว่าเฉินโม่ไม่กลัวกระสุน แต่การไม่กลัวกระสุน ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถต้านกระสุนได้

นักบู๊แดนในสามารถหลบกระสุนได้อย่างง่ายดาย แต่ถ้าเขาถูกกระสุนปืน ก็ไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไป

เว้นเสียแต่จะเป็นปรมาจารย์แดนแปรภาพ ถึงจะสามารถอาศัยพลังในปล่อยออกมาต้านกระสุนได้

เพียงแต่นั่นมันสำหรับกระสุนธรรมดาเท่านั้น และต้องมีระยะห่างระหว่างกันพอสมควร

แต่ตอนนี้เฉินโม่กับหลี่หู่อยู่ห่างกันไม่เกินห้าเมตร ด้วยระยะทางที่ใกล้เช่นนี้ แม้แต่ปรมาจารย์ก็ไม่สามารถต้านได้

ยิ่งไปกว่านั้น เซี่ยไห่หลงรู้จักปืนนี้เป็นอย่างดี กระสุนที่อยู่ในนั้นมีคุณสมบัติเหมือนกระสุนเจาะเกราะ ถ้าพลั้งมือฆ่าเฉินโม่ตาย ผู้บังคับบัญชาจะต้องตำหนิพวกเขาอย่างแน่นอน

เฉินโม่มองเซี่ยไห่หลงด้วยความสงสัย ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้ขัดขวางอย่างกะทันหัน และบังเอิญเซี่ยไห่หลงก็มองเขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “กระสุนไม่มีตา ถึงแม้ว่านายต้องการพิสูจน์ตนเอง แต่ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีเดิมพันด้วยชีวิตแบบนี้ ผมขอเตือนให้คุณคิดไตร่ตรองให้ดี”

และแน่นอนว่าเฉินโม่ไม่ยอมรับความหวังดีของเซี่ยไห่หลง “อ้อ คุณคิดว่านี่เป็นการเดิมพันด้วยชีวิตเหรอ? แต่ผมไม่คิดแบบนั้น มันเป็นแค่กระสุนเท่านั้น มันทำร้ายผมไม่ได้หรอก!”

น้ำเสียงของเฉินโม่ผ่อนคลายราวกับพูดคุยเรื่องทั่วไป เมื่อได้ยินอย่างนั้น เซี่ยไห่หลงก็แทบอยากจะใช้ปืนกลมือยิงเขา!

“ลั่นไกเถอะ ผมจะรับผิดชอบผลที่ตามมาทั้งหมดเอง!” เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

หลี่หู่กัดฟันแล้วกล่าวว่า “นายขู่ฉันเหรอ? นายคิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ?”

หลังจากนั้น มือของหลี่หู่ก็กดอยู่บนไกปืน

เซี่ยไห่หลงมองเฉินโม่ด้วยสีหน้าจริงจัง “ถ้านายยืนยันจะให้ทำแบบนั้น นายต้องลงชื่อในหนังสือความเป็นตาย!”

“หนังสือความเป็นตาย?” เฉินโม่เลิกคิ้วและกล่าวพึมพำกับตัวเอง