แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 661

พานเยว่ซานรู้แจ้งแล้วจริง ๆ แต่มันแตกต่างจากการรู้แจ้งของพระเกจิที่เป็นการรู้แจ้งในสัจธรรม และการรู้แจ้งของพานเยว่ซานคือวิธีการฝึกเคล็ดวิชาที่เขาสร้างขึ้นมาเอง

พานเยว่ซานเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง เป็นอัจฉริยะที่แม้แต่เฉินโม่ก็เกิดรู้สึกความเห็นอกเห็นใจ

ด้วยความเป็นมนุษย์ธรรมดาของเขา และเขาได้รวบรวมจุดแข็งแต่ละเคล็ดวิชาของร้อยตระกูลเข้าด้วยกัน ทำให้เขาค้นพบเส้นทางของผู้บำเพ็ญ และฝึกจนเกิดพลังทิพย์

สำหรับนักบู๊ธรรมดาแล้ว จำเป็นต้องมีพรสวรรค์และความอุตสาหะมากมายเพียงใด!

อย่างไรก็ตาม เขาเป็นเพียงนักบู๊ของโลกฝึกบู๊คนหนึ่งเท่านั้น และวิสัยทัศน์ของเขาถูกจำกัดด้วยระบบการฝึกของโลกฝึกบู๊

หลังจากคำชี้แนะจากเฉินโม่แล้ว พานเยว่ซานเข้าใจความผิดพลาดของตนเองทันที เขายิ่งมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น กระทั่งสามารถสร้างเคล็ดวิชาของตนเองได้อย่างอิสระ

สุดท้ายแล้วเขาจะสามารถสร้างเคล็ดวิชาแบบไหนออกมา แม้แต่เฉินโม่เองก็ไม่แน่ใจ บางทีเขาอาจจะอาศัยพรสวรรค์ของตนเอง ก้าวสู่เส้นทางการบำเพ็ญเซียนที่แตกต่าง

ไม่นานการฝึกของพานเยว่ซานก็สิ้นสุดลง จากสีหน้าที่ตื่นเต้นและสั่นอย่างต่อเนื่องของเขา สามารถมองออกว่าคราวนี้เขาเก็บเกี่ยวได้ไม่น้อยแน่นอน

“ขอบคุณเฉินซือสำหรับคำชี้แนะ!”

พานเยว่ซานโค้งคำนับให้เฉินโม่

ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ต่างรู้สึกตกตะลึง แล้วยังจะสามารถต่อสู้กันได้อีกไหม?

เดี๋ยวก่อน เขาเรียกเฉินไต้ซือว่าอะไร? เฉินซือ!

แม้ว่าคำว่าเฉินไต้ซือและเฉินซือจะแตกต่างเพียงแค่อักษรตัวเดียว แต่ความหมายที่แสดงออกมานั้นแตกต่างราวฟ้ากับดิน

เพราะเฉินไต้ซือชี้แนะเขา ดังนั้นผู้นำตระกูลพานจึงตัดสินใจปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นอาจารย์เหรอ?