แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 687

ขณะที่มู่หรงยานเอ๋อร์กำลังจะไปเซ็นสัญญาเดิมพันกับเสิ่นหยูปิง แต่ถูกเฉินโม่ที่อยู่ด้านหลังหยุดเอาไว้

เฉินโม่ส่ายศีรษะให้มู่หรงยานเอ๋อร์ด้วยสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย

สีหน้าของมู่หรงยานเอ๋อร์เต็มไปด้วยความคับข้องใจ และบ่นเบา ๆ ว่า “ฉันไม่อยากให้คนพวกนั้นว่านายแบบนั้น เห็นได้ชัดว่านายสามารถชนะพวกเขาได้อย่างง่ายดาย.....”

ภายใต้การจ้องมองของเฉินโม่แล้ว ยิ่งอยู่เสียงของมู่หรงยานเอ๋อร์ก็ยิ่งเล็กลงเรื่อย ๆ

“ถึงแม้ว่าจะชนะพวกเขา แต่แล้วไงล่ะ?”

มู่หรงยานเอ๋อร์ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “ถูกต้อง ถ้าชนะพวกเขา แล้วไงล่ะ?” การโกรธคนพวกนี้ เท่ากับเฉินโม่ลดสถานะของตนเองลงใช่ไหม?

“ไปกันเถอะ!” เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“ค่ะ!” มู่หรงยานเอ๋อร์เข้าใจแล้ว หันหลังและกำลังจะเดินจากไปพร้อมกับเฉินโม่

“คนขี้ขลาด!” ก่อนที่พวกเฉินโม่ทั้งสามคนจะเดินจากไป เสิ่นหยูปิงก็พาคนเดินจากไปก่อน ขณะที่เธอเดินผ่านเฉินโม่ เธอหยุดฝีเท้าอย่างช้า ๆ แล้วกล่าวเยาะเย้ย

สีหน้าของมู่หรงยานเอ๋อร์และฉีเยว่หยูเต็มไปด้วยความโกรธ ตาโตที่สวยงามของพวกเธอจ้องไปที่เสิ่นหยูปิง แต่พวกเธอไม่พูดอะไร จากนั้นพวกเธอก็หันไปมองเฉินโม่

เมื่อมองใบหน้าที่สวยงาม เย่อหยิ่งและเย็นชาของเสิ่นหยูปิงแล้ว รอยยิ้มผุดขึ้นมาในดวงตาของเฉินโม่ ขณะที่เสิ่นหยูปิงหันหลังและกำลังจะเดินจากไป เฉินโม่ก็หยุดเธอเอาไว้

“รอสักครู่!”

เสิ่นหยูปิงและชายชราที่อยู่ข้างหลังหันกลับมา หวางเส้าหยู่และฉีหมิงซานมองเฉินโม่ด้วยดวงตาเป็นประกาย ส่วนมู่หรงยานเอ๋อร์และฉีเยว่หยูรู้สึกตกใจ

ในที่สุดเฉินโม่จะตอบโต้แล้วเหรอ?

เสิ่นหยูปิงมองเฉินโม่ด้วยรอยยิ้ม “ทำไม? คุณยอมเดิมพันกับฉันแล้วเหรอ?”

เฉินโม่ส่ายศีรษะ “ไม่”

สีหน้าของเสิ่นหยูปิงเปลี่ยนเป็นโกรธทันที “แล้วคุณเรียกฉันทำไม?”

เฉินโม่ชี้กระโปรงของเสิ่นหยูปิง “ผมอยากจะบอกว่ากระโปรงของคุณขาดแล้ว!”