แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 695

ซุนบาเทียนลืมตาขึ้นทันที และกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ถึงแม้ว่าคุณจะเป็นเพียงปรมาจารย์แดนชี่แท้ แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผมต่อสู้อย่างจริงจัง!”

“รับพลังหมัด!”

ซุนบาเทียนระเบิดพลังออกมาจากร่างกายอย่างรุนแรง เพื่อกดดันลุงสวี่ทันที จากนั้นปล่อยพลังหมัดออกไปอย่างรวดเร็ว ทุกคนมองเห็นเพียงแค่เงาเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถมองเห็นการโจมตีของซุนบาเทียนได้

สีหน้าของลุงสวี่เคร่งขรึม และตะโกนว่า “วิชาฝ่ามือลวงเมฆ!”

พริบตาเดียว เงาฝ่ามือที่เหมือนเมฆหมอก ปกคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่บนเวที พลังนั้นแข็งแกร่งกว่าหมัดของซุนบาเทียนมากกว่าสิบเท่า

ปัง!

ผลลัพธ์อยู่เหนือความคาดหมายของทุกคน ลุงสวี่ถูกพลังหมัดของซุนบาเทียนกระแทก จนกระเด็นออกมาจากเงาฝ่ามือที่เหมือนเมฆหมอก ถอยหลังไปห้าหกก้าว อาศัยเชือกที่ขอบเวทีถึงจะสามารถยืนนิ่งได้

“ไม่เลว นึกไม่ถึงว่าจะสามารถต้านได้!” ซุนบาเทียนตะโกน “รับอีกหมัด!”

ซุนบาเทียนกระโดดขึ้น แล้วปล่อยพลังหมัดไปที่ลุงสวี่จากกลางอากาศ

ลุงสวี่ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ เขารู้สึกตกใจมาก และทำได้เพียงพยายามต้านรับเท่านั้น

“เยี่ยมมาก!” สีหน้าของลุงสวี่เคร่งขรึม ตะโกนเสียงดัง และปล่อยพลังหมัดออกไปเช่นกัน

ปัง!

คราวนี้ ลุงสวี่ถูกหมัดกระแทกจนอาเจียนเป็นเลือดทันที ล้มและนั่งอยู่ตรงมุมเวที

ซุนบาเทียนยืนอยู่ที่เดิม ไม่ได้ถือโอกาสโจมตี มองลุงสวี่ด้วยสีหน้าเย็นชาและเย่อหยิ่ง “ยังไม่ยอมรับความพ่ายแพ้อีกเหรอ?”

ลุงสวี่กัดฟันและยืนขึ้น เช็ดเลือดออกจากมุมปาก และยิ้มด้วยความเศร้า “คุณแข็งแกร่งมาก แต่ผมยังสามารถสู้ต่อได้!”

“รนหาความตาย!” ซุนบาเทียนตะโกนด้วยความโมโห ปล่อยพลังหมัดออกไปอีกครั้ง