แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 698

มู่หรงเค่อรู้สึกตกใจมาก แต่อย่างไรเขาก็เป็นผู้ทรงอิทธิพลที่เคยเห็นโลกกว้าง เขาจึงพยายามสงบสติอารมณ์และกล่าวว่า “คุณคิดจะทำอะไร?”

ซุนบาเทียนใช้มือข้างหนึ่งจับคอของมู่หรงเค่อเอาไว้และกล่าวเยาะเย้ยว่า “ตอนแรกผมคิดจะจัดการตระกูลมู่หรงก่อน และค่อยบีบบังคับให้เฉินไต้ซือปรากฏตัวออกมา แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าไม่ต้องทำเช่นนั้นแล้ว ในเมื่อเฉินไต้ซืออยู่ที่นี่แล้ว ถ้าเช่นนั้นผมก็จะจัดการเขาด้วย!”

มู่หรงเค่อถามด้วยความประหลาดใจว่า “คุณมีความแค้นกับเฉินไต้ซือเหรอ?”

ซุนบาเทียนกล่าวเยาะเย้ยว่า “ยังจำเหรินเทียนหยู่ที่ไปแก้แค้นคุณได้ไหม?”

“ผมเป็นศิษย์พี่ของเขา!”

สีหน้าของมู่หรงเค่อเต็มไปด้วยความตกใจ “อะไรนะ! คุณเป็นศิษย์พี่ของเหรินเทียนหยู่!”

ซุนบาเทียนไม่สนใจมู่หรงเค่ออีกต่อไป กวาดมองผู้ชมด้วยสายตาเย็นชาและตะโกนว่า “เฉินไต้ซือ ในเมื่อคุณอยู่ที่นี่แล้ว ก็ปรากฏตัวออกมาเถอะ! คุณฆ่าศิษย์น้องของผม พวกเรามาชำระบัญชีแค้นนี้กันเถอะ!”

ผู้ทรงอิทธิพลหลายคนมองหน้ากัน เฉินไต้ซือ? ใครคือเฉินไต้ซือ? นึกไม่ถึงว่าเขาจะกล้าฆ่าศิษย์น้องของซุนบาเทียน ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของเฉินไต้ซือไม่ธรรมดาเช่นกัน

มุมหนึ่งของห้องโถง มู่หรงยานเอ๋อร์ถอดหูฟังแล้ว และมองเวทีด้วยสีหน้ากังวล

“เฉินโม่ ขอร้องนายช่วยพ่อของฉันด้วยเถอะ!” ใบหน้าสวยงามของมู่หรงยานเอ๋อร์เต็มไปด้วยความกังวล

เฉินโม่พยักหน้า “ยานเอ๋อร์วางใจเถอะ มีผมอยู่ ไม่มีอะไรหรอก!”

หลังจากกล่าวจบ เฉินโม่ลุกขึ้นและเดินมุ่งหน้าไปที่เวทีอย่างสงบ