แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 706

หวงเจิ้นหลงผู้ทรงอิทธิพลแห่งไห่ตง และเสิ่นฉีเซิ่งผู้ทรงอิทธิพลแห่งไห่ซี ยืนขึ้นทันทีและกล่าวด้วยรอยยิ้มประจบว่า “ขอแสดงความยินดีกับคุณหนูฉีด้วย ตอนที่มารีบร้อนจึงไม่ได้นำของขวัญมาด้วย หลังจากกลับไปแล้ว ผมจะนำของขวัญชิ้นใหญ่ส่งไปถึงบ้านอย่างแน่นอน!”

และคนที่คบหากับตระกูลฉีก็ได้สติกลับคืนมา ต่างยืนขึ้นและกล่าวแสดงความยินดีด้วยรอยยิ้มว่า “ขอแสดงความยินดีกับคุณหนูฉีด้วย!”

คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนฉลาดหลักแหลม และพวกเขามองออกว่าเฉินโม่ไม่ได้มีความรู้สึกดีต่อคนทั้งตระกูลฉี แต่เขาดูแลคุณหนูฉีเป็นพิเศษคนเดียวเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาเพียงแค่แสดงความยินดีกับฉีเยว่หยูคนเดียว ละเลยฉีฉางเฟิงกับฉีหมิงซาน

ถึงแม้ว่าฉีฉางเฟิงจะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่ไม่เห็นเป็นไร? เพราะฉีเยว่หยูเป็นลูกสาวของเขา ซึ่งมันไม่ต่างไปจากการแสดงความยินดีกับเขา

“ผมยังมีธุระ ต้องขอตัวก่อน!” หลังจากเฉินโม่กล่าวจบ เขาก็เดินจากไปด้วยท่าทางที่ไม่แยแส และไม่แม้แต่จะมองฉีหมิงซานด้วยซ้ำ

“ลาก่อน!” ฉีเยว่หยูมองแผ่นหลังที่ผอมบางของเฉินโม่ รู้สึกเหมือนกับว่าเขานั้นสูงเท่าภูเขา และเกรงว่าต่อจากนี้ไปเธอคงไม่สามารถชอบใครได้อีกแล้ว

เฉินโม่เดินไปหามู่หรงยานเอ๋อร์ แล้วพวกเขาสองคนก็เดินออกไปจากห้องโถงท่ามกลางสายตาของทุกคน

ทุกคนสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามู่หรงยานเอ๋อร์ควงแขนเฉินไต้ซือ สัญญาณนี้เหมือนระเบิดลูกหนึ่ง ซึ่งมันน่าตกใจยิ่งกว่าคำพูดที่เฉินโม่พูดกับฉีเยว่เมื่อสักครู่!

หวงเจิ้นหลง กู้เฟิง เสิ่นฉีเซิ่ง รวมถึงเศรษฐีและผู้ทรงอิทธิพลที่มีชื่อเสียง มองมู่หรงเค่อด้วยสายตาริษยาอีกครั้ง

กู้เฟิงยิ้มด้วยความขมขื่น “มู่หรงเค่อเลี้ยงลูกสาวได้ดีมาก เกรงว่าต่อไปไม่มีความจำเป็นต้องจัดงานพันธมิตรสี่ฝ่ายอีกแล้ว!”

เสิ่นฉีเซิ่งมองแผ่นหลังของมู่หรงยานเอ๋อร์ที่เดินจากไป แล้วหันมามองเสิ่นหยูปิงที่ตกตะลึงจนตัวแข็งทื่อ และน้ำตานองหน้า เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกผิดหวังในตัวลูกสาวของตนเอง

เมื่อมองแผ่นหลังของเฉินโม่ที่เดินจากไป เสิ่นหยูปิงรู้สึกอารมณ์หลากหลาย “เฉินไต้ซือ ฉันคิดว่าคุณจะมาแก้แค้นฉันเสียอีก ที่แท้คุณไม่เคยเห็นฉันอยู่ในสายตาเลย! เพราะการโจมตีที่ดีที่สุดคือการเพิกเฉย เฉินไต้ซือ คุณช่างโหดเหี้ยมจริง ๆ!”