แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 71

ตามแผนที่คนพวกนี้วางไว้ ไปปิกนิกที่เขาเฟยหม่าของชานเมืองอู่โจวก่อน ไปจัดงานฉลองปิ้งย่างด้านนอก จากนั้นค่อยไปร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้กับหยางเชี่ยนเชี่ยนที่คาราโอเกะ

รู้แผนการวันนี้ของคนพวกนี้ เฉินโม่อยากจะหัวเราะ ตอนนี้กำลังตรงกับกลางฤดูหนาวพอดี แม้ว่าเมืองอู่โจวจะอยู่ชิดกับทางตอนใต้ แต่ก็ยังหนาวพอสมควร คนพวกนี้ว่างขนาดนั้นเชียว ถึงได้ขึ้นเขาไปปิกนิกกันกลางฤดูหนาว

เห็นชัดว่าเป็นพวกวัยรุ่นอวดเก่งที่ไม่รู้จักลำบากกันทั้งนั้น!

อาจจะเป็นเพราะปิดเทอมวันแรก คนพวกนี้ตื่นเต้นกันเกินไป เสียงเพลงบนรถของทั้งสามคันต่างก็เปิดเสียงจนสุด บวกกับคุณภาพเสียงของรถหรูก็ดีด้วย ทางที่รถทั้งสามคันขับผ่าน ก็เหมือนกับเวทีคอนเสิร์ตสามเวทีที่เคลื่อนที่ได้อย่างนั้นแหละ

ดีที่ทางที่พวกเขาขับผ่านเป็นทางชานเมือง ไม่ค่อยมีคน ไม่งั้นต้องเป็นการรบกวนประชาชนแน่!

เฉินโม่นั่งอยู่บนอาวดี้ที่สือหยางเป็นคนขับ เห็นได้ชัดว่าทักษะการขับรถของเจ้าหมอนี้จะดีที่สุดในคนพวกนี้ ไม่นาน ก็ขับแซงพอร์เชอที่จางเสี่ยนกำลังขับอยู่ ชิงอันดับที่หนึ่งไป

ข้างที่นั่งคนขับมีผู้หญิงที่รูปร่างไม่เลว ย้อมผมสีเหลือง ตื่นเต้นจนยกไม้ยกมือขึ้น: "พี่หยางเท่มาก เร็วขึ้นอีก นานแล้วที่ไม่ได้ตื่นเต้นขนาดนี้!"

ได้รับการกระตุ้นจากผู้หญิง สือหยางสะบัดผมแสกข้างที่พลิ้วไสว เหยียบคันเร่งลงไปจนสุด

และเพื่อที่จะโชว์ทักษะการขับ เอามือออกจากพวงมาลัยรถอยู่บ่อยๆ ทำให้ผู้หญิงคนนั้นตะโกนตกใจออกมา

เฉินโม่ส่ายหัวในใจ: "วัยรุ่น ไม่รู้จักตายจริงๆ ความเร็วในตอนนี้ คิดว่าคงจะอยู่ที่ร้อยแปดสิบแล้ว ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา เกรงว่าคงจะรถพังคนตายแน่นอน! ถึงแม้รถจะหรูแค่ไหน ความเร็วขึ้นไปที่ร้อยแปดสิบ ก็พังเหมือนกระดาษที่ถูกยับเหมือนกันนั่นแหละ"

เฉินโม่ถึงกับแอบใช้พลังทิพย์ เมื่อใดที่อุบัติเหตุเกิดขึ้น จะโดดหนีออกจากรถทันที ในคนพวกนี้ นอกจากอานเข่อเยว่และมู่หรงยานเอ๋อร์แล้ว ความเป็นความตายของคนอื่น เขาไม่สนใจทั้งนั้น

ไม่นานรถก็ขับออกถนนชานเมือง ความเร็วรถของแต่ละคันก็ลดช้าลง เข้าสู่ถนนที่ไม่ค่อยกว้างของเส้นถนนอำเภอ