แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 751

เฉินโม่มองหยุนเทียนหลิง ไม่ยอมลดราวาศอกแม้แต่น้อย และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ยังไม่ได้ลอง แล้วนายจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันไม่มีความสามารถ?”

หยุนเทียนหลิงกล่าวเยาะเย้ย มองเฉินโม่ด้วยสายตาเหยียดหยาม ราวกับพระราชามองราษฎรของตนเอง

“นายคิดว่าแค่อาศัยความโปรดปรานของคุณหนูตระกูลมู่หรง ก็จะสามารถเทียบฉันได้เหรอ?”

“ฉันจะบอกนายว่าถึงแม้วันนี้มู่หรงเค่อพ่อของเธอมาที่นี่ ฉันก็ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาหรอก”

“ถ้ารู้จักเอาตัวรอดก็รีบไสหัวออกไป มิฉะนั้นแม้แต่ตระกูลมู่หรงก็ไม่สามารถแบกรับผลที่ตามมาได้!”

เล่หรูหั่วขมวดคิ้ว เมื่อสักครู่เธอเห็นความสนิทสนมระหว่างมู่หรงยานเอ๋อร์กับเฉินโม่แล้ว ทำให้เธอคิดว่าที่พึ่งพาอาศัยของเฉินโม่คือตระกูลมู่หรงแห่งเจียงหนาน

ถ้านี่คือไพ่ตายของเฉินโม่ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลหยุนแห่งจงไห่แล้ว มันยังไม่เพียงพอจริง ๆ

“เฉินโม่ นายรีบไปเถอะ นายไม่สามารถจัดการเรื่องของฉันได้หรอก!” เล่หรูหั่วกล่าวด้วยความกังวล

เฉินโม่มองสีหน้าที่กังวลของเล่หรูหั่ว จากนั้นภาพของชาติก่อนก็ปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา

ชาติก่อน เมื่อเขาเผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลัง และเขาก็ยอมแพ้

อย่างไรก็ตาม สวรรค์ให้โอกาสเขาอีกครั้ง และคราวนี้เขาจะไม่มีวันยอมแพ้

ดวงตาของเฉินโม่ค่อย ๆ กลายเป็นหนักแน่น มองหยุนเทียนหลิงด้วยความเย็นชา

“ปล่อยเธอ!” ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของเฉินโม่จะยังคงราบเรียบ แต่ทุกคนสามารถเห็นท่าทางที่แน่วแน่ของเฉินโม่

หยุนเทียนหลิงปล่อยมือเล่หรูหั่ว เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเฉินโม่ ซึ่งเขาสูงกว่าเฉินโม่มาก