แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 753

มองร่างเพรียวบางของเล่หรูหั่วที่เดินจากไป เจี่ยจวินซื่อกล่าวเยาะเย้ยว่า “ดูเหมือนว่าวิสัยทัศน์ของเทพธิดาคนนี้ มันก็เท่านั้น!”

กู่หลินเฟิงเยาะเย้ยเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเขาเห็นด้วยกับคำพูดของเจี่ยจวินซื่อ

สีหน้าของเฉินโม่ยังคงราบเรียบ ไม่มีอารมณ์ใด ๆ และเขาไม่โทษเล่หรูหั่ว หากตามวิถีชีวิตของชาติก่อนแล้ว คำพูดประโยคนี้ของเล่หรูหั่วค่อนข้างถูก

ถ้าชาติก่อนเล่หรูหั่วสามารถคิดแบบนี้ได้ ก็จะไม่มีโศกนาฏกรรมในภายหลัง

เพียงแต่ไม่มีใครคิดว่าเฉินโม่จะมาเกิดใหม่ และเขากลับมาในฐานะผู้บำเพ็ญ สำหรับพวกเพื่อน ๆ ของเฉินโม่แล้ว พวกเขารู้สึกว่าคำพูดของเล่หรูหั่วแรงเกินไปเล็กน้อย

“ช่างมันเถอะ” เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ หลังจากกล่าวจบ เขาหันหลังแล้วเดินจากไป

พวกเพื่อน ๆ ขมวดคิ้วเล็กน้อย กังวลว่าเฉินโม่จะสะเทือนใจ จึงรีบเดินตามไปทันที

ส่วนหัวหน้าห้องหลี่ชิงอี่มองเฉินโม่ด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “เจ้าเด็กจองหอง ในที่สุดก็ได้พบกับคู่ต่อสู้ที่จองหองกว่านาย สมน้ำหน้า!”

เสิ่นเจี้ยนเหวินมองเฉินโม่ด้วยสีหน้าเยาะเย้ย และมองเขาด้วยสายตาที่เหมือนมองคนตาย

ลูกน้องคนหนึ่งถามเบา ๆ ว่า “คุณชาย นึกไม่ถึงว่าเฉินโม่จะกล้าล่วงเกินคนที่คุณพูดถึง แต่บุคคลนั้นไม่ได้ทำอะไรเขาเลย? คุณจำคนผิดหรือเปล่า?”

เสิ่นเจี้ยนเหวินกล่าวเยาะเย้ย “คนใหญ่คนโตอย่างแท้จริง จะไม่ลงมือด้วยตนเองหรอก พวกนายจำคำพูดของฉันไว้ให้ดี อย่าไปยั่วยุเขาเด็ดขาด ส่วนเฉินโม่ต้องตายอย่างแน่นอน!”

“พวกเราจำไว้แล้ว!” ลูกน้องของเสิ่นเจี้ยนเหวินพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

กลางดึกที่เหน็บหนาว เฉินโม่ไม่ได้พักอยู่ในหอพัก แต่เขาอยู่ในบ้านเช่าที่อยู่ข้างนอก