แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 775

เมื่อเห็นคุณชายหวางที่ยืนอยู่ต่อหน้าเฉินโม่ แสดงท่าทางที่เคารพนอบน้อมมากขนาดนั้น จี๋ต๋าจิ่วตูและคนอื่น ๆ ต่างรู้สึกมึนงงอย่างสิ้นเชิง

เฉินโม่พยักหน้า มองหวางเส้าหยู่และถามเบา ๆ “คุณจะร่วมมือกับพวกเขา แล้วเป็นศัตรูกับผมเหรอ?”

หวางเส้าหยู่รู้สึกตกใจจนเหงื่อไหลออกมาทันที สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปมาก กล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ไม่ คุณเฉินเข้าใจผิดแล้ว ผมจะกล้าเป็นศัตรูกับคุณได้อย่างไร?”

“ผมมาที่นี่เพื่อปรึกษาหารือเรื่องการร่วมมือทำงานกับพวกเขาเท่านั้น ในเมื่อพวกเขากล้าล่วงเกินคุณ ผมก็จะไม่ร่วมมือทำงานกับพวกเขาอย่างแน่นอน!”

หลังจากกล่าวจบ หวางเส้าหยู่รู้สึกว่าแค่นี้ยังไม่เพียงพอ เขาหันไปมองเอี๋ยนเจิ้นซิงด้วยความโกรธ และกล่าวด้วยความเย็นชาว่า “เอี๋ยนเจิ้นซิง ในเมื่อคุณกล้าล่วงเกินคุณเฉิน ต่อไปเจิ้นซิงมีเดียของคุณจะเป็นศัตรูตัวฉกาจของตระกูลหวาง!”

“ไม่! คุณชายหวาง เจิ้นซิงมีเดียของพวกเรายืนเคียงข้างคุณมาโดยตลอด คุณอย่าใจร้ายขนาดนี้!” ประธานหลี่กังวลจนเกือบจะร้องไห้ ถ้าเขาล่วงเกินตระกูลหวาง เอี๋ยนเจิ้นซิงจะต้องถลกหนังเขาอย่างแน่นอน!

“พี่เขย รีบขอร้องคุณชายหวางสิ เพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของพวกเรา บอกให้คุณชายหวางอย่าทำลายล้างพวกเรา!”

สีหน้าของเอี๋ยนเจิ้นซิงหมองหม่น เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำ เขารู้ว่าหวางเส้าหยู่กำลังรีบแสดงจุดยืนต่อหน้าเฉินโม่ ตอนนี้ถึงเขาจะพูดอะไรมันก็ไร้ประโยชน์

เพียงแต่เอี๋ยนเจิ้นซิงรู้สึกไม่เต็มใจเล็กน้อย เขามองเฉินโม่ซึ่งนั่งเงียบ ๆ อยู่บนเก้าอี้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

สีหน้าของเอี๋ยนเจิ้นซิงเต็มไปด้วยความพ่ายแพ้ เขาถอนหายใจและถามว่า “คุณเฉิน ผมแพ้แล้ว เพียงแต่ผมหวังว่าคุณจะทำให้ผมแพ้ด้วยความเข้าใจ คุณเป็นใครกันแน่? ทำไมคุณชายหวางแห่งไห่ซีอยู่ต่อหน้าคุณแล้ว ถึงถ่อมตนมากขนาดนี้?”

เฉินโม่เหลือบมองเอี๋ยนเจิ้นซิง และกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “คุณไม่คู่ควรที่จะรู้”

“ไปขอโทษตอนนี้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ!”

เอี๋ยนเจิ้นซิงยิ้มด้วยความขมขื่น

“ผมเอี๋ยนเจิ้นซิงมีชีวิตอยู่มาครึ่งค่อนชีวิตแล้ว และมีทรัพย์สินมูลค่าหลายร้อยล้าน นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดกับผมว่าผมไม่คู่ควรที่จะรู้สถานะของเขา! ฮ่า ๆ......”

หวางเส้าหยู่กล่าวด้วยความเย็นชาว่า “ประธานเอี๋ยน คุณสีสติหน่อย อย่าว่าแต่คุณเลย แม้แต่ตระกูลหวางก็ไม่คู่ควรเหมือนกัน! การที่คุณเฉินปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ ถือว่าเขาเมตตามากแล้ว!”

คำพูดของหวางเส้าหยู่ ทำให้เอี๋ยนเจิ้นซิงรู้จักเฉินโม่ในมุมใหม่อีกครั้ง

ขณะนี้ เอี๋ยนเจิ้นซิงไม่ลังเลอีกต่อไป หันไปมองหลี่หัวชิงด้วยความโมโห “คุณต้องแก้ปัญหาที่คุณก่อขึ้นเอง ถ้าคุณไม่สามารถทำให้คุณเฉินพอใจได้ ก็อย่ามาโทษว่าผมไร้ความปรานี!”

ขาทั้งคู่ของเขาอ่อนแรงและเกือบจะล้มบนพื้น เขารู้ว่าพี่เขยโกรธจริง ๆ แล้ว

เขาเป็นคนล่วงเกินเฉินโม่ ถ้าเขาไม่สามารถแก้ไขวิกฤติคราวนี้ได้ เขารู้ว่าพี่เขยจะต้องฆ่าเขาแน่นอน

เดิมทีประธานหลี่เป็นอันธพาลที่อาศัยกินฟรีดื่มฟรีอยู่ข้างนอก เป็นเพราะพี่สาวของเขา จึงทำให้เขาขึ้นสู่ตำแหน่งสูงได้โดยไม่เปลืองแรง และกลายเป็นผู้บริหารของเจิ้นซิงมีเดีย

หลายปีที่ผ่านมาประธานหลี่อาศัยอำนาจทำลายผู้หญิงที่มีความฝันอยากเป็นดาราไปหลายคน เขาไม่อยากสูญเสียงานนี้ไป และไม่สามารถสูญเสียงานนี้ได้ ดังนั้นเขายินดีที่จะชดใช้ทุกอย่าง

ประธานหลี่คุกเข่าอยู่ต่อหน้าเฉินโม่ ตบหน้าตัวเองไม่หยุด “คุณ...คุณเฉิน ขอโทษ ผมมีตาแต่ไม่มีแวว ที่ไปล่วงเกินคุณ โปรดยกโทษให้ผมสักครั้งเถอะ!”

“ผมจะแก้ไขรายชื่อคนที่ผ่านการคัดเลือกการออดิชั่นทันที ผมรับรองว่าคุณหยางผ่านการคัดเลือกอย่างแน่นอน และผมจะจัดงานแถลงข่าวขอโทษคุณหยางด้วยตนเอง!”

“โปรดยกโทษให้ผมสักครั้งเถอะ!”

“ไปจัดการเดี๋ยวนี้!” เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ จากนั้นหันไปมองหยางบี้ถิง “คุณยังยินดีที่จะร่วมมือทำงานกับบริษัทแบบนี้อีกไหม?”

หยางบี้ถิงมองเฉินโม่ด้วยความเกรงกลัว และส่ายศีรษะอย่างหนักแน่น “ถึงแม้บริษัทนี้จะให้ผลประโยชน์กับฉันมากขึ้น ฉันก็จะไม่ทำงานกับบริษัทแบบนี้หรอก!”