แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 862

กล่าวอีกนัยหนึ่ง คนที่จ้างองค์กรล่าชีวิตมาลอบฆ่าเฉินโม่ก็คือเซี่ยงชง

ตอนนี้องค์กรล่าชีวิตถูกเฉินโม่ทำลายแล้ว ดังนั้นเซี่ยงชงจึงมาแก้แค้นเฉินโม่ด้วยตนเอง โดยใช้สมาชิกครอบครัวของเฉินโม่ข่มขู่ เพื่อบังคับให้เฉินโม่ปรากฏตัวออกมา

สิ่งที่เฉินโม่เกลียดที่สุดก็คือคนอื่นใช้ญาติมิตรข่มขู่เขา ข้อห้ามแต่ละข้อที่เซี่ยงชงกระทำนั้น มันเพียงพอสำหรับที่เฉินโม่จะฆ่าเขาสิบครั้งแล้ว

เซี่ยงชงโลดแล่นอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาหลายสิบปีแล้ว และปกติเขาเป็นคนที่จองหองมาก ตอนนี้เขาถูกเฉินโม่ดูหมิ่น จึงทำให้เซี่ยงชงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“เจ้าหนู ฉันยอมรับว่าแกมีความสามารถไม่น้อย แต่ฉันก็ไม่ได้บอกว่าแกจะสามารถเอาชนะฉันได้! และนึกไม่ถึงว่าแกจะพูดจาโอหังขนาดนี้ ฉันจะต้องฆ่าแกเพื่อระบายความโกรธแค้น และปลอบดวงวิญญาณลูกศิษย์สองคนที่อยู่บนสวรรค์!”

“งั้นก็อย่าพูดเรื่องไร้สาระอีก” เฉินโม่กล่าวอย่างเย็นชา เขาขยับร่างกาย แล้วปล่อยพลังหมัดไปที่เซี่ยงชง

“ฮึ่ม!” เซี่ยงชงไม่ยอมแสดงให้เห็นว่าตนด้อยกว่า และปล่อยพลังหมัดออกไปต้านเช่นกัน

ปัง!

เซี่ยงชงถอยหลังไปสิบเมตร ในขณะที่เฉินโม่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เห็นได้ชัดว่าการโจมตีครั้งนี้เซี่ยงชงเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

“ต่อสู้!” เซี่ยงชงรู้สึกไม่พอใจ แล้วพุ่งเข้าไปอีกครั้ง

เฉินโม่ปล่อยพลังหมัดต้านเช่นกัน พวกเขาสองคนประมือกันอย่างต่อเนื่องสิบกว่าหมัด

พลังหมัดที่ทรงหลังเหล่านั้น ทำให้ชี่ทิพย์ที่อยู่เหนือทะเลสาบกลับคืนรังหายไปหมด

“ความแข็งแกร่งของสองคนนี้ถึงระดับไหนแล้ว? ถึงได้สามารถบินอยู่บนท้องฟ้าได้!” นักบู๊หนุ่มคนหนึ่งถามด้วยสีหน้าชื่นชม

“ปรมาจารย์แดนชี่แท้ สามารถลอยตัวอยู่กลางอากาศได้ชั่วคราว ส่วนปรมาจารย์แดนคุ้มกาย ถึงจะสามารถบินอยู่กลางอากาศได้ พวกเขาสองคนต่อสู้อยู่กลางอากาศนานขนาดนี้ เกรงว่าความแข็งแกร่งของพวกเขาสองคนคงจะถึงระดับแดนมองขวัญแล้ว!” นักบู๊ผู้อาวุโสคนนั้นกล่าวด้วยสีหน้าเคารพยำเกรง

ปรมาจารย์มีอยู่ในโลกฝึกบู๊ค่อนข้างน้อย เหมือนเป็นมังกรที่อยู่บนสวรรค์ ส่วนปรมาจารย์แดนมองขวัญเป็นการดำรงอยู่ ที่แม้แต่ปรมาจารย์ก็ทำได้เพียงแค่แหงนหน้ามองเท่านั้น