แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 866

“เจ้าหนู ฉันยอมรับว่าก่อนหน้านั้นฉันประเมินแกต่ำเกินไป และแกแข็งแกร่งกว่าฉัน แกฆ่าลูกศิษย์ของฉันตายไปสองคน ส่วนฉันทำร้ายลูกศิษย์ของแกบาดเจ็บไปสองคน ให้เรื่องนี้จบตรงนี้เถอะ!” เซี่ยงชงมีความคิดที่จะถอยแล้ว

“จบตรงนี้?” เฉินโม่เยาะเย้ย “ใครยินยอมเหรอ?”

เซี่ยงชงหรี่ตาลง และมองเฉินโม่ด้วยความเยาะเย้ย “ฉันยอมรับว่าแกแข็งแกร่งมาก แต่ถ้าแกคิดจะฆ่าฉัน มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก ระหว่างพวกเราสองคนแล้ว การสงบศึกเป็นทางเลือกดีที่สุด!”

เฉินโม่กล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “แต่ฉันอยากจะลอง”

เซี่ยงชงรู้สึกโกรธเล็กน้อย แต่เขาไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย “โอเค ดูเหมือนว่าแกเป็นคนที่ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา”

เฉินโม่ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว และวินาทีต่อมา เขาก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเซี่ยงชงในระยะห่างสามเมตร

“ท่าที่สองหมัดเทพเทียนเสวียน แยกน้ำ!”

เฉินโม่ปล่อยพลังหมัดไปตำแหน่งหัวใจของเซี่ยงชงโดยตรง

เซี่ยงชงนึกไม่ถึงว่าเฉินโม่จะสามารถใช้ทักษะที่คล้ายกับการหดตัวของพื้นได้ แต่เซี่ยงชงเตรียมพร้อมก่อนแล้ว ขณะที่ร่างของเฉินโม่ขยับ เขาก็ถอยหลังอย่างรวดเร็ว

ถึงแม้ว่าเซี่ยงชงจะเร็ว แต่ก็ไม่เร็วไปกว่าพลัง ตอนนี้เซี่ยงชงเริ่มใช้วิธีบั่นทอนพลังของเขา กระโดดอยู่กลางอากาศอย่างต่อเนื่อง และชั่วขณะหนึ่ง ท้องฟ้าที่อยู่เหนือเนินเขาวิหคจอดนั้นเต็มไปด้วยเงาของเซี่ยงชง

เฉินโม่อุทานเบา ๆ “พรสวรรค์ของบุคคลนี้ไม่ด้อยไปกว่าเทพธิดากับเทพบุตรของโลกฝึกเซียนทั้งหมื่น เขาสามารถฝึกวิชาที่ไม่สมบูรณ์ของพุทธศาสนาจนบรรลุถึงแดนมองขวัญชั้นสูงสุดได้ แล้วยังรวบรวมเคล็ดวิชาของลัทธิเต๋าเพื่อสร้างเทคนิคที่สามารถกระตุ้นศักยภาพของหมัดวอกได้อีกด้วย ถ้ามอบเคล็ดวิชาบำเพ็ญเซียนอย่างแท้จริงให้เขา สุดท้ายเขาจะมีผลสำเร็จอย่างไร?”

แต่อุทาน เฉินโม่ยังคงไม่สามารถปล่อยคนที่เป็นภัยคนนี้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้

“แกเป็นคนที่เคลื่อนไหวเร็วมาก แต่น่าเสียดายที่คนที่แกพบคือฉัน”

ใบหน้าของเฉินโม่ราบเรียบ และเมื่อเขาเคลื่อนจิต กระบี่สับสวรรค์ประกายแสงสีทองก็ฟันไปที่คอของเซี่ยงชงทันที

“นี่มันอะไรกันแน่!” เซี่ยงชงรู้สึกตกใจ เขาพบว่าความเร็วที่ตนเองภูมิใจนั้น เมื่ออยู่ต่อหน้ากระบี่ของเฉินโม่แล้ว มันเป็นเรื่องน่าขำ