แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 871

นักพรตเฟยหลงกล่าวเยาะเย้ย “ถ้าไม่ใช่เพราะพลังทิพย์ในค่ายกลหมด แกจะใจดีปล่อยพวกเราออกมาเหรอ?”

นักบู๊ที่เหลือต่างเห็นด้วย เพราะเฉินโม่ไม่มีเหตุผลที่จะใจดีขนาดนั้น

ความจริงแล้วเฉินโม่ก็ไม่ได้มีความปรารถนาดีเช่นกัน

“การที่ปล่อยพวกแกออกมา เพราะมันรอกินอาหารไม่ไหวแล้ว”

นักพรตเฟยหลงรู้สึกสงสัย “หมายความว่าอย่างไร? แกคิดว่าพวกเราเป็นอาหารเหรอ?”

“ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นมัน!” เฉินโม่กวักมือ มีเสียงดังสนั่นบนท้องฟ้าที่อยู่เหนือทะเลสาบกลับคืนรัง

นักพรตเฟยหลงและคนอื่น ๆ มองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความสงสัย

“ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างอยู่ที่นั่น!” นักพรตเฟยหลงรู้สึกสงสัย

“สายตาไม่เลวนี่!” เฉินโม่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

แสงสีแดงเป็นประกาย เมฆสลายไปทันที มังกรสีแดงยาวห้าหกสิบฟุต และมีเขาคู่หนึ่งอยู่บนหัว อ้าปากกว้างและส่งเสียงคำรามใส่นักพรตเฟยหลงและนักบู๊แดนมองขวัญที่เหลือ

“นั่นเป็น.......มังกรเหรอ?” สีหน้าของนักพรตเฟยหลงและคนอื่น ๆ เต็มไปด้วยความตกตะลึง

เฉินโม่กวักมือไปทางมังกรตัวนั้น มังกรตัวนั้นบินวนอยู่กลางท้องฟ้ายามค่ำคืนหนึ่งรอบ แล้วบินมาทางเฉินโม่

เมื่อมันบินมาถึงข้างกายเฉินโม่ มังกรยักษ์เปลี่ยนเป็นตัวเล็กทันที กลายเป็นงูยาวสามฟุต แล้วบินวนอยู่รอบเฉินโม่ ดูเหมือนมันจะมีความสุขมาก และดูเหมือนว่ามันกำลังพยายามเอาใจเฉินโม่

“มังกรตัวนั้นเป็นสัตว์เลี้ยงของเขาเหรอ? นึกไม่ถึงว่าเขาจะมีสัตว์เลี้ยงเป็นมังกร! มันเหลือเชื่อมาก!”

ไม่เพียงแค่เหลือเชื่อเท่านั้น แต่ยังเป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก แม้แต่นักบู๊สิบสองคนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดในโลกฝึกบู๊ของหัวเซี่ย ก็ยังรู้สึกตกตะลึง

มังกรตัวนี้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของเฉินโม่ ความจริงแล้วมันเป็นวิญญาณของงูเกล็ดแดงทิพย์ที่เฉินโม่นำออกมาจากหลุมฝังศพของราชินีจิงเจวี๋ย หลังจากมันพักฟื้นอยู่ในค่ายกลรวมทิพย์โคจรมหาจักรวาลแล้ว ทำให้มันเติบโตเร็วมาก และมีสัญญาณว่ามันจะกลายร่างเป็นมังกรอย่างแท้จริง