แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 878

สำนักยาเซียนเป็นความหวังเดียวของโจวลี่เต๋อ โจวลี่เต๋อไม่ยอมแพ้ และไม่สามารถยอมแพ้ได้ เขาหวังว่าจะใช้ความจริงใจทำให้คนของสำนักยาเซียนเห็นอกเห็นใจ ดังนั้นเขาจึงคุกเข่าอยู่ที่ประตูหน้าสำนักยาเซียนเป็นเวลาสองวันแล้ว

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าสำนักยาเซียนเป็นสถานที่แบบไหน และมีคนเสียชีวิตอยู่ที่หน้าสำนักยาเซียนไม่น้อย แต่คนของสำนักยาเซียนไม่เคยแสดงความเมตตาเลย

เฉินโม่มองเด็กผู้ชายอายุสิบสามปีที่อยู่ตรงหน้า แม้แต่เขาก็อดที่จะรู้สึกทนไม่ได้เล็กน้อย วัยของโจวลี่เต๋อเป็นช่วงเวลาเสพสุข และได้รับการดูแลดีที่สุดจากพ่อแม่ แต่ตอนนี้เขาต้องแบกภาระดูแลครอบครัว

ในเมื่อเฉินโม่รู้เรื่องนี้แล้ว เขาจึงไม่สามารถนิ่งดูดายได้

ด้วยฝีมือของเฉินโม่ ถ้าคิดจะรักษาอาการป่วยของโจวเอี๋ยนมันไม่ใช่เรื่องยาก ยาเสริมเทพเพียงเม็ดเดียวก็สามารถรักษาให้หายเป็นปกติได้ เพียงแต่ปัญหาคือตอนนี้เฉินโม่ไม่มีวัตถุดิบยาที่จะใช้กลั่นยาเสริมเทพ

“ลี่เต๋อรักษาตัวให้ดีก่อน แล้วผมจะพาลี่เต๋อไปที่สำนักยาเซียน ส่วนเรื่องอาการป่วยของพ่อลี่เต๋อปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผมเอง!” เฉินโม่รับประกันกับโจวลี่เต๋อ

โจวลี่เต๋อมองเฉินโม่ด้วยความสงสัย “คุณก็มาขอซื้อยาเหมือนกัน แล้วคุณจะสามารถรักษาพ่อของผมได้เหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราไม่มีเงินอีกด้วย”

“วางใจเถอะ ผมพูดแล้วต้องทำได้อย่างแน่นอน” เฉินโม่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

“ตอนนี้ลี่เต๋อไปอาบน้ำและกินข้าวให้อิ่มก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปสำนักยาเซียนกับผม”

เฉินโม่พาสองพ่อลูกตระกูลโจวไปที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเห็นร่างกายของสองพ่อลูกตระกูลโจวสกปรกมอมแมม จึงขวางเฉินโม่และสองพ่อลูกด้วยสีหน้ารังเกียจ

“รีบออกไปซะ รีบออกไปซะ ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ขอทาน!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะโกนด้วยสีหน้ารังเกียจ

เฉินโม่มองเขาด้วยความเย็นชา และกล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบว่า “พาพวกเขาไปห้องที่ดีที่สุด ผมจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอง”

เมื่อมองเฉินโม่แล้ว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรู้สึกกังวลเล็กน้อย และรีบเข้าไปรายงานทันที

หลังจากนั้นไม่นาน ชายสวมชุดสูทก็เดินออกมา เมื่อเขาเห็นสองพ่อลูกตระกูลโจว เขาก็แสดงความรังเกียจเช่นกัน