แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 933

คนจำนวนมากที่คิดได้และเข้าใจในส่วนนี้ เริ่มปรบมือให้หยางจื้อหนิงอย่างจริงใจ

บางทีอาจมีแค่คนมีความสามารถที่คุณธรรมและบารมีสูงส่งอย่างหยางจื้อหนิง ถึงสามารถทำแบบนี้ได้ ถ้าเป็นพวกเขา เกรงว่าคนจำนวนมากคงคัดค้านทันที เพราะสังคมหัวเซี่ย เป็นสังคมที่ให้ความสำคัญกับน้ำใจของมนุษย์ที่มีต่อกันมาก

เฉินโม่มองหยางจื้อหนิง แม้ร่างกายเขาแก่มากแล้ว แต่จิตใจที่ทำเพื่อชาติและประชาชน ยังคงอ่อนวัยอยู่เสมอ

เพราะหัวเซี่ยมีบุคคลที่มีความสามารถระดับชาติจำนวนมาก ที่ทุ่มเทเต็มกำลังแบบนี้ ไม่หวังผลตอบแทน มุ่งมั่นทำเพื่อชาติและประชาชน จึงสามารถทำให้เศรษฐกิจก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ภายในระยะเวลาสั้นๆ หลายสิบปี จากประเทศที่โดยไฟสงครามทำลายจนแม้แต่สกรูตัวหนึ่ง ตะปูยังต้องซื้อจากต่างประเทศ ไม้ขีดไฟกล่องหนึ่งยังต้องซื้อจากต่างประเทศ กลายเป็นเศรษฐกิจที่ใหญ่เป็นอันดับสองของโลกในพริบตา

แม้ในใจเฉินโม่ไม่ได้มีฐานะหรือตำแหน่งในมุมมองประเทศ แต่รากเหง้าของเขาคือหัวเซี่ย ดังนั้นเขาจึงนับถือผู้เชี่ยวชาญที่พยายามทั้งชีวิตเพื่อหัวเซี่ยแบบหยางจื้อหนิงเป็นอย่างมาก

เห็นจุดจบของหานทง หมิงเจ๋อเซวียนที่เดิมจะพูดอะไรออกมา รีบกลืนคำพูดกลับลงคอทันที มองเฉินโม่ด้วยใบหน้ากลัดกลุ้ม

อานเข่อเยว่ใบหน้าห่อเหี่ยว ดูจากสถานการณ์ตรงหน้า หมิงเจ๋อเซวียนแพ้แล้ว คิดถึงประโยคที่เฉินโม่พูดอย่างไร้เยื่อใย ในใจอานเข่อเยว่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

ถ้าแพ้ เธอต้องรักษาระยะห่างกับเฉินโม่ตลอดไป

“ทำไมนายถึงไร้เยื่อใยขนาดนี้ ทำไม” อานเข่อเยว่ตะโกนอย่างบ้าคลั่งในใจ เธออยากถามต่อหน้าเฉินโม่ว่าทำไมถึงทำกับเธอแบบนี้!

เฉินโม่เดินลงจากเวทีช้าๆ แล้วนั่งตรงที่นั่งของตัวเอง มองศาสตราจารย์เสิ่นแล้วพูดอย่างราบเรียบว่า “ศาสตราจารย์เสิ่น ผมไม่ทำให้ท่านผิดหวังใช่ไหม!”

ศาสตราจารย์เสิ่นมองเขา ตบไหล่เขาแล้วพยักหน้าแรงๆ “ไม่เลย ความสามารถน่าตกใจ เหนือความคาดหวังของฉันมาก!”

เฉินโม่ยิ้มบางๆ ไม่มีความเย่อหยิ่งแม้แต่น้อย “งั้นก็ดีครับ”