แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 938

“ฉันเชิญนายด้วยตัวเอง จะไม่ไว้หน้ากันหน่อยเหรอ” หมิงเจ๋อเซวียนถามอีกครั้ง

ครั้งนี้เฉินโม่พูดออกมาโดยไม่ลืมตา “ไสหัวไป!”

หมิงเจ๋อเซวียนสีหน้าอึมครึม เฉินโม่อวดดีกว่าที่เขาคิด

“พี่หมิง ไอ้หมอนี่อวดดีเกินไปแล้ว ให้พวกเราสั่งสอนเขาสักหน่อยเถอะ!” ลูกน้องคนหนึ่งทนดูไม่ไหวแล้ว ถกแขนเสื้อขึ้นจะสั่งสอนเฉินโม่

หมิงเจ๋อเซวียนห้ามอีกครั้ง ยังไม่ถึงขั้นสุด เขาไม่มีทางใช้กำลังเด็ดขาด

หมิงเจ๋อเซวียนกลอกตาไปมา จู่ๆ ก็ไม่โกรธ แต่แสยะยิ้มเย็นชาด้วยใบหน้าดูหมิ่น “เฉินโม่ นายกลัวฉันใช่ไหม”

เฉินโม่ขี้เกียจสนใจเขา

หมิงเจ๋อเซวียนพูดพึมพำต่อ “ฉันแย่งแฟนนาย แต่นายกลับไม่ต่อต้านอะไรเลย นายต้องกลัวฉันแน่นอน ใช่ไหม”

เฉินโม่ยังคงไม่พูดอะไรเหมือนเดิม

“เอางี้แล้วกัน ถ้านายยอมรับว่าตัวเองกลัวฉัน ฉันจะกลับก็ได้ เป็นไง” หมิงเจ๋อเซวียนเอ่ยขึ้น

ในที่สุดเฉินโม่ทนเสียงน่ารำคาญของหมิงเจ๋อเซวียนไม่ไหวแล้ว เขาลืมตาด้วยความสงสัย “อย่าบอกนะว่าอานเข่อเยว่ไม่ได้บอกฐานะของฉันกับนาย”

หมิงเจ๋อเซวียนหัวเราะอย่างดูหมิ่น “ฐานะของนายเหรอ เหอะๆ นักเรียนที่ย้ายมาจากอำเภอเล็กๆ นี่ยังต้องพูดอีกเหรอ”

รอยยิ้มประหลาดปรากฏขึ้นบนใบหน้าเฉินโม่ ดูเหมือนอานเข่อเยว่ไม่ได้บอกฐานะที่แท้จริงของเขา ไม่แปลกใจที่ไอ้หมอนี่เป็นฝ่ายมาทำให้ตัวเองดูแย่

เฉินโม่มองหมิงเจ๋อเซวียน จู่ๆ เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า “สโมสรเซียงซานใช่ไหม ฉันจะไปกับนาย”

หมิงเจ๋อเซวียนไม่รู้ว่าทำไมเฉินโม่ตกลงอย่างกะทันหัน แต่อดดีใจในใจไม่ได้ “จริงเหรอ”

เฉินโม่ลุกขึ้นยืนทันที “ไปกันเถอะ!”

“โอเค!” หมิงเจ๋อเซวียนยิ้มอย่างมีเลศนัย