แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 991

“ไสหัวไปซะ!” เฉินโม่พูดออกมาอย่างเย็นชา ออร่าแข็งแกร่งกดดันไปทางไช่อิงฉิน

ไช่อิงฉินรู้สึกเพียงออร่าที่ทำให้คนหวาดกลัว ถาโถมเข้ามาใส่ วินาทีนั้นเขาขาอ่อนทั้งสองข้าง เกือบหมอบลงบนพื้น

“เฉินโม่ นายจะทำอะไร” เจียงอี่ว์เวยถามอย่างตกตะลึง

เฉินโม่ไม่ได้หันกลับมา พูดด้วยเสียงเฉยเมยว่า “พาคุณไปไง ผมไม่ยอมเห็นคุณตายที่นี่หรอก”

เจียงอี่ว์เวยตกใจ อดไม่ได้ที่จะมองนักเรียนคนนี้ของตัวเองสูงส่งขึ้นอีก เมื่อกี้เธอคิดจะยอมตายจริงๆ คิดไม่ถึงว่าเฉินโม่จะดูออก!

“เฉินโม่ นายไปเถอะ! ฉันไม่อยากให้นายลำบากไปด้วย นายให้คนเป็นครูอย่างฉัน เหลือศักดิ์ศรีสุดท้ายเอาไว้เถอะ!”

“อาจารย์เจียง คุณเข้าใจผิดแล้ว! คนตายไม่มีศักดิ์ศรีอะไรทั้งนั้น คนที่หนีด้วยการตาย ไม่ใช่คนกล้าหาญ แต่คือคนขี้ขลาด ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องครั้งนี้ไม่ใช่ความผิดคุณอยู่แล้ว ถึงต้องรับผิดชอบ ก็ไม่ใช่คุณที่ต้องรับผิดชอบ!” เฉินโม่ยังไม่หันมาเหมือนเดิม แต่จับมือเจียงอี่ว์เวยแล้วเดินไปข้างหน้า

ไช่อิงฉินมองเฉินโม่พาเจียงอี่ว์เวยออกไป อย่างไม่สามารถทำอะไรได้ เขาไม่กล้าขวาง คนที่ถึงระดับอย่างเขา แน่นอนว่าต้องเดาได้ว่าเฉินโม่เป็นนักบู๊

แต่เขาจะมองเจียงอี่ว์เวยออกไปต่อหน้าต่อตาตัวเองไม่ได้ ไม่งั้นเขาต้องโดนคนเยาะเย้ยแน่ๆ

“หยุด!” ไช่อิงฉินแผดเสียงออกมาอย่างเย็นชา “ถ้าวันนี้เธอไปจากที่นี่ ฉันรับรองว่าตระกูลเจียงของเธอ ต้องชดใช้กับพฤติกรรมของเธออย่างสาหัสแน่นอน!”

“ต่ำตม!”

สองคำนี้ผุดขึ้นในหัวของนักเรียนและอาจารย์มหาวิทยาลัยหัวหนานแทบทุกคน

จี๋ต๋าจิ่วตูโกรธจนหน้าดำหน้าแดง “ไอ้แก่นี่ ฉันเพิ่งเคยเจอคนหน้าไม่อายขนาดนี้ครั้งแรก!”

เจียงอี่ว์เวยตัวเซ เธอหันมามองไช่อิงฉินอย่างเหนื่อยใจ สีหน้าโมโห “คุณไช่ คุณกำลังขู่ฉันเหรอ ถึงตระกูลไช่แห่งก่างวานของพวกคุณจะมีเงินมีอำนาจ แต่ยังไงฉันก็เชื่อว่าหัวเซี่ยมีกฎหมายที่ปกครองบ้านเมือง!”