แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 21

บทที่ 21 ขอโทษด้วย ลิปสติกเปื้อนปากคุณหมดเลย

สวี่รั่วฉิงรีบผุดตัวขึ้นมา แล้วพูดอย่างลนลานว่า “ขอโทษค่ะ ฉันขอตัวออกไปคุยโทรศัพท์ก่อน”

ดวงตาลุ่มลึกของลี่ถิงเซิ่งมองมาที่เธอ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาต้องใช้ความอดทนมากขนาดไหน เพื่อไม่ให้ผลักผู้หญิงคนนี้มานอนราบอยู่ใต้ร่างของเขา

จากนั้น เสียงร้อนรนของหญิงสาวที่ดังสะท้อนเข้ามาในหูของลี่ถิงเซิ่ง ก็ดึงสติเขากลับมา

“สวัสดีค่ะผอ. ฉันคือคุณแม่ของสวี่อี้ฝานกับสวี่อี้หัน ไม่ทราบว่าตอนนี้เด็กทั้งสองคนปลอดภัยดีทุกอย่างใช่ไหมคะ?”

นัยน์ตาของลี่ถิงเซิ่งหดเกร็งเล็กน้อย

คุณแม่?

สายตาแหลมคมเสมือนหมาป่าเดียวดายทอดมองไปที่สวี่รั่วฉิง

สวี่รั่วฉิงกำลังคุยโทรศัพท์ ริมฝีปากสีแดงสวยอ้าๆหุบๆ เหมือนปีศาจจิ้งจอกกำลังล่อเหยื่อผู้ชาย ให้เข้าไปประกบจูบ

“อ่อ คุณแอนนาเองเหรอ กรุณารอสักครู่ เดี๋ยวติดต่อครูประจำชั้นของสวี่อี้ฝานกับสวี่อี้หานให้”

สวี่รั่วฉิงเป็นนักปรุงน้ำหอมแนวหน้าระดับโลก รายได้ค่อนข้างสูง

เธอไม่เพียงแค่สามารถซื้อคอนโดมีระดับในเมืองหลินชวนได้เท่านั้น เธอยังสามารถส่งแก้วตาดวงใจทั้งสองคนเข้าโรงเรียนประถมเอกชนชั้นนำในเมืองหลินชวนได้อีกด้วย

ผู้อำนวยการโรงเรียนประทับใจในตัวเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอมาส่งสวี่อี้ฝานกับสวี่อี้หานที่โรงเรียน

ผู้ปกครองที่หน้าตาสดใสนิสัยตรงไปตรงมา จึงเป็นที่น่าประทับใจอยู่แล้ว รวมไปถึงเด็กน้อยอย่างสวี่อี้ฝานและสวี่อี้หานที่น่ารัก จนหัวใจของเหล่าคุณครูแทบละลาย

หลังจากที่ผอ.ติดต่อครูประจำชั้นของเด็กทั้งสองคนได้ ก็พูดออกมาอย่างแปลกใจว่า “เด็กทั้งสองกำลังเรียนอยู่นะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?”

ในที่สุดสวี่รั่วฉิงก็วางใจลงได้สักที

พวกเขาไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว

ถ้าทั้งสองคนเป็นอะไรไป เธอคงไม่รู้ว่าจะทนอยู่ไปทำไม

สวี่รั่วฉิงยกยิ้มอย่างโล่งอก “ขอบคุณค่ะผอ. ฉันฝากบอกครูประจำชั้นของสวี่อี้ฝานกับสวี่อี้ฝานได้ไหมคะ? ไม่ว่าฉันจะงานยุ่งแค่ไหน ฉันก็จะไปรับพวกเขาด้วยตัวเอง ห้ามปล่อยให้เด็กทั้งสองกลับเองเด็ดขาด”

เมื่อผู้อำนวยการรับปาก สวี่รั่วฉิงถึงได้สบายใจ

เมื่อหันกลับมา ก็สบเข้ากับดวงตาลึกล้ำของชายหนุ่มข้างหลังที่ไม่รู้ว่าเข้ามาหาเธอตั้งแต่ตอนไหน

ลี่ถิงเซิ่งได้ยินบทสนทนาระหว่างสวี่รั่วฉิงและผู้อำนวยการอย่างชัดเจน

ในดวงตาดำมืด ปรากฏกลิ่นอายอันตราย

ริมฝีปากบางค่อยๆขยับพูดว่า “ผู้ช่วยแอน คุณมีลูกแล้ว?”

เสียงของลี่ถิงเซิ่งเย็นยะเยือก จนไหล่ของสวี่รั่วฉิงกระตุกไหว

สวี่อี้ฝานเหมือนลี่ถิงเซิ่งมาก ถึงจะไม่เหมือนทั้งหมด แต่ก็มีหลายอย่างที่คล้ายกัน

ลี่ถิงเซิ่งความรู้สึกไวขนาดนั้น ถ้าได้เห็นรูปภาพของสวี่อี้ฝาน เขาต้องสงสัยความสัมพันธ์ระหว่างสวี่อี้ฝานกับเขาแน่ๆ

หลังจากที่มั่นใจแล้วว่าเด็กทั้งสองปลอดภัย สวี่รั่วฉิงก็กลับมามีท่าทีสงบเหมือนเดิม

เธอยิ้มร่า พร้อมกับจัดการเก็บรูปภาพที่ไม่ปรากฏผู้ส่งไว้ในลิ้นชักอย่างแนบเนียน จากนั้นก็จ้องมองดวงตาเย็นของลี่ถิงเซิ่ง ริมฝีปีแดงเอ่ยพูดอย่างอ้อยอิ่ง

“ประธานลี่ ทำไมดูอารมณ์เสียจังเลยล่ะคะ เพราะคิดว่าฉันมีลูกเหรอ?”

สวี่รั่วฉิงขยิบตา จากนั้นก็เดินก้าวเข้ามาใกล้ลี่ถิงเซิ่ง

เธอเพียงแค่อยาก เงยหน้าขึ้นไปแล้วสามารถจูบคางเรียวสวยของชายหนุ่มได้อย่างพอดี

วันนี้สวี่รั่วฉิงไม่ได้ฉีดน้ำหอม กลิ่นหอมอ่อนๆประจำตัวของเธอ จึงโชยเข้ามาในประสาทสัมผัสของลี่ถิงเซิ่งช้าๆ

กลิ่นน้ำหอมที่แตกกระจายอยู่บนพื้น ไม่สามารถกลบกลิ่นหอมๆจากตัวของเธอได้

“ประธานลี่ คุณก็ฉลาดนะ แต่ทำไมเรื่องแค่นี้ก็ไม่เข้าใจอะไรเลยล่ะ” สวี่รั่วฉิงเดินเข้าไปใกล้อย่างเจ้าเล่ห์ “ประธานลี่ก็รู้อยู่ไม่ใช่เหรอว่าตอนนี้ฉันอายุเท่าไหร่? พูดตรงๆเลยนะ เด็กสองคนนั้นอยู่ชั้นประถมแล้ว คุณคิดว่าฉันจะคลอดพวกเขาออกมาทั้งๆที่ฉันยังเด็กขนาดนั้นได้เหรอ? พวกเขาเป็นลูกของญาติฉัน ฉันรับมาดูแลที่นี่ด้วยน่ะ”