แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 1

บทที่1 ให้คุณได้เข้าใจถ่องแท้

โรงแรมนานาชาติที่ใหญ่ที่สุดของเมืองหลินชวน

ภายในห้อง เพรสซิเดนสูท แสงแดดทะลุผ่านม่านหน้าต่างตกกระทบลงบนเตียงใหญ่

ร่างกายที่สวยงามกำลังปรากฏ รอยแดงตรงไหปลาร้า อยู่บนผิวที่ขาวราวหิมะนั้นสะดุดตาเป็นอย่างมาก

สวี่รั่วฉิงขยี้ตาจากการตื่นนอนอย่างงัวเงีย ขยับตัวเล็กน้อย สังเกตเห็นว่าปวดสุดๆ ไปทั้งตัวทั้งส่วนบนและส่วนล่าง

โดยเฉพาะส่วนล่างนั่นที่ปวดจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ ทำให้เธอขมวดคิ้วแน่น สีหน้าซีดเซียว

ผลึบ

ที่นี่คือที่ไหน

หลังจากสูดหายใจไปทีนึง สวี่รั่วฉิงเพิ่งจะสังเกตเห็นว่านี่ไม่ใช่ห้องของเธอ

เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น

สวี่รั่วฉิงส่ายหัว สังเกตเห็นว่าความจำนั้นเลือนรางมาก

ทันใดนั้น เธอก็หันหลังมา สายตาตกไปอยู่บนร่างของชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ

ผู้ชายคนนี้...

บนพื้นยังมีเสื้อผ้ากระจายอยู่ แล้วก็ยังมีหน้ากากจิ้งจอกที่เธอสวมอยู่ตลอดเวลา ก็ตกอยู่อีกฝั่งนึง

เธอทำได้แค่เลือกหยิบเสื้อผ้าที่ดูเรียบร้อยหน่อยจากกองเสื้อผ้าที่ขาดหลุดลุ่ยมาคลุมอยู่บนตัว

ยังไม่ทันให้สวี่รั่วฉิงได้เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าเกิดอะไรขึ้น

จู่ๆ ตรงนอกประตูก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

เธอเอาหน้ากากที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมโดยอัตโนมัติ

จากนั้น ประตูห้องก็ถูกคนใช้แรงผลักออก คนกลุ่มหนึ่งพังประตูเข้ามา

แสงวาบขึ้นมาส่องไปที่คนทั้งสองบนเตียงไม่หยุด นำโดยนักข่าวหนังสือพิมพ์บันเทิงที่ใหญ่ที่สุด

“คุณสวี่ครับ ขอถามหน่อยครับว่าการที่คุณปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เป็นเรื่องบังเอิญรึเปล่า หรือว่าตระกูลสวี่มีปัญหา ต้องการให้คุณตกลงสิ่งที่บอกสื่อไม่ได้กับนักธุรกิจไฮโซบางคนหรอครับ”

หัวของสวี่รั่วฉิงกระแทกดังปึงไปทีนึง เธอนึกออกแล้ว

งานเลี้ยงหน้ากากเมื่อคืน สวี่รั่วยีเป็นคนพาเธอมา แม้กระทั่งหน้ากาก เธอก็เป็นคนเตรียมให้

ในตอนนั้นสวี่รั่วฉิงสงสัยมาก น้องสาวไม่ยอมให้เธอออกบ้านไม่ใช่รึไง

ทำไมจู่ๆ ถึงให้เธอเข้าร่วมงานเลี้ยงหน้ากากครั้งนี้ด้วยล่ะ

แล้วก็มีแชมเปญแก้วนั้นเมื่อคืนด้วย...

สวี่รั่วฉิงหรี่ตาลง ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกได้ว่านี่เป็นการสมรู้ร่วมคิด

“ฉันเปล่าค่ะ”