แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 122

เทียนหย่วยกรุ๊ปกับลี่ซื่อกรุ๊ปมีความร่วมมือกันหลายอย่าง

แต่ประธานเทียนหย่วยกรุ๊ปเข้ามาพูดคุย ไม่ใช่เพื่อปรึกาเรื่องความสัมพันธ์ของสองบริษัท

มีความหมายอื่นแอบแฝง สวี่รั่วฉิงหลับตาลงเล็กน้อย เม้มริมฝีปากที่เย็นเยือก มองดูพื้นหินอ่อนเรียบเนียน

ครึ่งนาทีผ่านไป เธอก็เริ่มหมดเรี่ยวแรง มือของลี่ถิงเซิ่งที่จับไหล่เธออยู่กระชับขึ้นเล็กน้อย เสียงต่ำเฉยชาของชายหนุ่มแทรกเข้าไปในหูเธออย่างควบคุมไม่ได้

“เธอไม่ชอบดื่มไวน์”

คำพูดของลี่ถิงเซิ่ง ทำให้คุณหวังแห่งเทียนหย่วยกรุ๊ปสีหน้าไม่ดีเล็กน้อย

แต่เขาไม่อาจทำให้ลี่ซื่อกรุ๊ปขุ่นเคืองได้ ได้แต่ระงับความไม่พอใจไว้

“ประธานหวัง” สวี่รั่วฉิงที่นอกจากแนะนำตัวเองแล้วก็ไม่ได้ส่งสายตาใดๆให้คุณหวังเลยส่งเสียงออกมาเบาๆ

เธอเหลือบมองชายหนุ่มตรงหน้า จากนั้นปากแดงที่ปิดแน่นมาตลอด ก็ขยับเล็กน้อย

น้ำเสียงมีความประหลาดใจ แต่ก็มีสไตล์

“เด็กเสิร์ฟ ไวน์”

ลี่ถิงเซิ่งกวาดตามองไปที่สวี่รั่วฉิงความเย็นชาในแววตาทำให้คุณหวังที่อยู่ด้านข้างรู้สึกขนลุกขึ้นมา

เพื่อนผู้หญิงของลี่ถิงเซิ่งไม่ฟังความคิดเห็นของเขา น่ากลัวเกินไปแล้ว

บริกรถือแก้วไวน์แดงเข้ามาอย่างรวดเร็ว สวี่รั่วฉิงเอื้อมมือออกไป หยิบแก้วไวน์ขึ้นมา ชนแก้วกับคุณหวังเบาๆ เม้มปากจิบไวน์แดงไปหนึ่งอึก

รอยลิปสติกสีแดงพิมพ์อยู่บนแก้วไวน์ ดูสดใสและมีเสน่ห์

“ประธานหวัง แบบนี้พอใจหรือยัง?” น้ำเสียงของสวี่รั่วฉิงไม่ได้มีความเอาใจคุณหวังแม้แต่น้อย

เธอเพียงแค่ทำตามหน้าที่ของตัวเอง

ความสำคัญของการชนแก้วในโอกาสทางสังคม ไม่มีใครรู้ดีเท่าสวี่รั่วฉิงที่เคยเป็นคุณหนูลูกเศรษฐี

แม้ว่าบนตัวเธอจะไม่เหลือเลือดของตระกูลสวี่ แต่ก็ได้รับการสั่งสอนด้านมารยาททางสังคมที่หลากหลาย

บนตัวคุณหวังยิ่งขนลุกมากขึ้น

เดิมทีเขาเพียงแค่อย่างเข้ามาสังเกตเพื่อนสาวของประธานลี่ใกล้ๆเท่านั้น

ผู้หญิงสวยที่เย็นชาใครบ้างไม่รัก?

โดยเฉพาะในระหว่างที่เธอยกมือยังมีท่วงท่าที่ดูแพง ไม่มีความประจบประแจง

ผู้ชายในแวววงไฮโซ เห็นผู้หญิงสวยมาไม่รู้เท่าไหร่

แต่พวกหล่อนส่วนมากแค่ประจบประแจง

แต่เพื่อนสาวของประธานลี่ แววตาที่มองเขาเย็นชาราวกับฤดูหนาวอันหนาวเหน็บราวกับไม่สนใจพลังและความร่ำรวยที่อยู่บนตัวเขา

เฉพาะผู้หญิงที่ได้รับการเลี้ยงดูด้วยเงินทองเท่านั้น ถึงจะมีสายตาแบบนี้

เมื่อกี้สวี่รั่วฉิงยกแก้วมาชนกับเขา สายตาที่เย็นชานั้นราวกับทำการกุศล

คุณหวังคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของเขาก็ดูแย่ขึ้นเรื่อยๆ เขาจิบไวน์อย่างเร่งรีบ เหลือบมองไปที่ลี่ถิงเซิ่ง “ประธานลี่ เพื่อนสาวของคุณไม่ธรรมดาจริงๆ”

ริมฝีปากที่เม้มเป็นเส้นตรงของลี่ถิงเซิ่ง ทรยศต่ออารมณ์ของเขา

เขาโค้งรอยยิ้มเย้ยหยันขึ้น “แน่นอน”

คุณหวังหึอย่างเย็นชา

ต่อให้สาวสวยจะเย็นชาแค่ไหน ก็ยังยอมจำนนต่อลี่ถิงเซิ่ง?

แต่ก็แค่ผู้หญิงที่หลงใหลเงินและหน้าตา!

ถ้าเขาหน้าตาเหมือนลี่ถิงเซิ่ง เกรงว่าผู้หญิงสวยอย่างสวี่รั่วฉิงจะจู่โจมเข้ามาหาเองไหม?

คุณหวังจากไปด้วยความโมโห

สวี่รั่วฉิงวางแก้วไวน์ในมือลงบนโต๊ะ กวาดสายตาไปที่ริมฝีปากที่เม้มแน่นของลี่ถิงเซิ่ง ครุ่นคิดเล็กน้อย พูดเสียงเบา “ประธานลี่ คุณหึงหรอ?”

ลี่ถิงเซิ่งหันไปด้านข้าง วางมือข้างหนึ่งไว้ที่ขอบโต๊ะ มืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋าสูทของเขา

สูทสีดำบนตัว ช่างพิถีพิถัน

เนคไทผูกอย่างแน่นหนา ไม่มีโอกาสใช้ประโยชน์ใดๆได้

รอยยิ้มที่เหมือนมีแต่ไม่มีตรงมุมปาก มีความหาเรื่อง

เขาราวกับได้ฟังเรื่องตลกอะไรมา ก้มศีรษะลงเล็กน้อย

ระยะห่างของทั้งสอง เพียงแค่ไม่กี่เซนติเมตร