แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 140

ลูกค้าที่ซื้อน้ำหอมไปทีเดียวห้าขวดคือบิวตี้บล็อกเกอร์ที่มีชื่อเสียง

เธอตั้งใจเขียนบล็อกโพสต์เพื่อรีวิวน้ำหอมนี้

ตั้งแต่ตอนเริ่ม เธอก็เขียนเลยว่าเธอไม่ได้รับเงินมาแต่อย่างใด ที่เธอเขียนบล็อกโพสต์นี้เพราะรักและความชื่นชมในน้ำหอมตัวนี้เพียงเท่านั้น

หลังจากมีการโพสต์โพสต์นี้ไป น้ำหอมของสวี่รั่วฉิงนั้นก็ได้รับความนิยมอย่างมากบนอินเทอร์เน็ต

“ฉันร้องไห้แล้ว เดิมทีฉันแค่อยากจะซื้อมาลองใช้ และบังเอิญว่าช่วงนี้ไม่มีน้ำหอมใหม่ๆ ออกจำหน่ายเลย แต่น้ำหอมตัวนี้หอมมาก ทำให้ฉันคิดถึงรักแรกที่จบไปของฉันในตอนมัธยม.. ."

"เม้มบนบังเอิญจังเลย ฉันก็เหมือนกัน ตอนแรกฉันก็มองว่าแอนนาสวยมาก ฉันชอบพี่สาวที่สวยๆ ก็เลยซื้อมาหนึ่งเผื่อสนับสนุนเธอ แต่ไม่คาดคิดว่ากลิ่นดีมาก นี่น่าจะเป็นน้ำหอมที่ผลิตในประเทศที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยซื้อแล้วมั้ง? ไม่ด้อยไปกว่าแบรนด์ใหญ่ๆเลย ต่อไปนี้ฉันจะติดตามน้ำหอมทุกตัวที่เธอปรุง มันดีจริงๆ”

“แต่ทำไมครั้งนี้แอนนาไม่เข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอมของเมืองหลินชวนล่ะ? ด้วยฝีมือของเธอ ถ้าเธอเข้าร่วม เธอได้อันดับหนึ่งอย่างแน่นอน!”

“พูดยาก มู่ชิงของสวี่ซื่อก็ค่อนข้างเก่งเช่นกัน ในการแข่งขันของนักปรุงน้ำหอมครั้งที่แล้ว นางก็คว้าที่หนึ่งมาจากมือของสวี่รั่วยีจนได้ไม่ใช่หรือ?”

“พูดถึงเรื่องนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณหนูสวี่ได้ทำให้เธอลำบากใจรึเปล่า?”

บุคคลที่รับผิดชอบฝ่ายขายและฝ่ายผลิตภัณฑ์ของลี่ซื่อกรุ๊ปนั้นยุ่งมาก

ไม่มีใครคาดคิดว่าน้ำหอมของสวี่รั่วฉิงนั้นจะขายหมดภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน ห้างสรรพสินค้าที่มีชื่อเสียงทั้งหมดในเมืองหลินชวนไม่มีสินค้าในสต๊อกแล้ว

และน้ำหอมของสวี่รั่วฉิงดันใช้เครื่องหอมจากธรรมชาติ จึงยากที่จะหาซื้อ

“ผู้ดูแลแอน เราใช้เครื่องหอมแบบสังเคราะห์ได้ไหม?” ผู้รับผิดชอบสายผลิตภัณฑ์ถาม

สวี่รั่วฉิงกำลังพูดคุยกับนักปรุงน้ำหอมคนอื่นๆ ในแผนกน้ำหอมเกี่ยวกับธีมของผลิตภัณฑ์หลักในครั้งหน้า หลังจากได้ยินคำถามของผู้รับผิดชอบสายผลิตภัณฑ์แล้ว เธอเม้มปาก "ถ้าเปลี่ยนน้ำหอมสังเคราะห์ มันจะทำให้ชื่อเสียงของผลิตภัณฑ์ที่เสื่อมถอย ท้ายที่สุดทำให้ภาพรวมของบริษัทก็เสียหาย หากคุณต้องการเปลี่ยนเครื่องหอม ประธานลี่คงเป็นคนแรกที่ไม่เห็นด้วย”

สวี่รั่วฉิงเหลือบมองผู้รับผิดชอบผลิตภัณฑ์ พูดกับลูกน้องของเธอว่า "พวกคุณปรึกษากันไปก่อน" จากนั้นจึงโบกมือให้กับผู้รับผิดชอบผลิตภัณฑ์ตามา ทั้งสองก็ออกจากห้องไป

“ตอนนี้ของขาดแคลนมากแค่ไหน?” สวี่รั่วฉิงถามอย่างใจเย็น

ที่ผ่านมา สวี่รั่วฉิงปรุงน้ำหอมสำหรับลูกค้าโดยเฉพาะ และนี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบกับสถานการณ์ที่ปริมาณการสั่งซื้อจำนวนมาก จนผลิตไม่ทัน

ผู้รับผิดชอบผลิตภัณฑ์เหงื่อออกอย่างมาก เขาเอาคำสั่งซื้อให้สวี่รั่วฉิงจากผู้จัดจำหน่ายรายใหญ่

สวี่รั่วฉิงเหลือบมองไปสองครั้ง และเธอก็พอรู้แล้ว

“เครื่องหอมสำคัญที่ขาดไปในตอนนี้คือดอกลิลลี่ของฝรั่งเศสและติงเซียงของออสเตรีย?” สวี่รั่วฉิงถามเบา ๆ หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน

ผู้รับผิดชอบพยักหน้า “แม้ว่าบริษัทจะมีความร่วมมือระยะยาวกับฝรั่งเศสและในออสเตรีย แต่จู่ๆ ก็ต้องการสินค้าในปริมาณมากเช่นนี้ แม้ว่าจะเป็นซัพพลายเออร์ ก็ไม่สามารถดำเนินการทุกอย่างให้เสร็จสิ้นได้ในครั้งเดียว”

"ฉันเข้าใจแล้ว ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน" สวี่รั่วฉิงพูดกับผู้รับผิดชอบอย่างนิ่งๆแล้วกลับไปที่สำนักงานและสั่งการสั้น ๆ แก่ลูกน้อง จากนั้นก็หยิบเอกสารบนโต๊ะ แล้วเดินอย่างรวดเร็วด้วยรองเท้าส้นสูงแล้วเข้าไปในลิฟต์

ติ้ง……….

ประตูลิฟต์เปิดออก และสวี่รั่วฉิงเดินตรงไปที่ห้องทำงานของลี่ถิงเซิ่ง

ผู้รับผิดชอบสายการขายกำลังรายงานกับลี่ถิงเซิ่งเกี่ยวกับสถานการณ์การขายของผลิตภัณฑ์หลัก

ทั้งสองเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย มองไปทางสวี่รั่วฉิง

สวี่รั่วฉิงพยักหน้าใส่หัวหน้าฝ่ายขาย จากนั้นเดินไปที่โต๊ะและมองตรงไปยังชายที่อยู่หลังโต๊ะหนังสือ พูดด้วยเสียงที่ดังชัด “ประธานลี่คะ ฉันขอลาสามวันค่ะ”

ปากกาในมือของลี่ถิงเซิ่งค่อยๆ ทิ้งร่องรอยไว้บนกระดาษสีขาว"เหตุผลคือ?"

สวี่รั่วฉิงพูดอย่างมีระเบียบชัดเจน และได้รายงานให้ลี่ถิงเซิ่งทราบถึงสิ่งที่ผู้รับผิดชอบผลิตภัณฑ์ได้กล่าวในเมื่อสักครู่ "ฉันมีวิธีเติมเครื่องหอมให้เต็มภายในสามวัน"

ผู้รับผิดชอบสายการขายที่ยืนอยู่ข้างๆสวี่รั่วฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย