แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ นิยาย บท 188

ถ้าเป็นเมื่อก่อน สวี่รั่วยีควรจะออกมาตั้งนานแล้ว ไหนจะต้องให้คุณนายลี่ให้แม่บ้านไปตามตัวอีก？

ลี่ถิงเซิ่งถึงขั้นผิดใจกับเธอแล้วย้ายไปอยู่ฝั่งเฉินซานแล้ว เรื่องสำคัญขนาดนี้ สวี่รั่วยีก็ไม่บอกเธอเลยสักคำ คุณนายลี่ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกไม่ชอบใจสวี่รั่วยี

สวี่รั่วยีเป็นลูกสะใภ้ที่เธอเลือกเองกับมือ

ในเมือนหลินชวน นอกจากเป็นเพราะตระกูลสวี่จะรวยอันดับสองรองจากตระกูลลี่แล้ว ยังเป็นเพราะหน้าตาของสวี่รั่วยีดูสวยเด่นกว่าลูกสาวตระกูลคนอื่นๆ กิริยาท่าทางดูสง่าเป็นผู้ดี พร้อมกันนั้นยังมีมารยาทด้วย รู้ว่าเวลาไหนควรทำอะไร เวลาไหนไม่ควรทำอะไร เพราะฉะนั้น คุณนายลี่เลยชอบเธอ

ฐานะทางบ้านดี หน้าตาสะสวย แถมยังเชื่อฟังเธอ ใครบ้างที่ไม่ชอบ？

ส่วนคนที่ชื่อแอนนาคนนั้น คุณนายลี่แค่นึกถึงหน้าตาที่สวยแบบแรงๆ และน้ำเสียงการพูดการจาของเธอ ก็อารมณ์เสียขึ้นมา

ขอแค่เธอยังมีชีวิต ผู้หญิงอย่างแอนนาอย่าหวังจะได้แต่งเข้าตระกูลลี่เลย！

“คุณนายคะ คุณสวี่เธอ……ย้ายออกไปเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วๆค่ะ เธอกลับไปเซียวซานฝั่งโน้นแล้วค่ะ”แม่บ้านถอนหายใจ เธอก็ไม่รู้ว่าระหว่างลี่ถิงเซิ่งกับสวี่รั่วยีเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าลี่ถิงเซิ่งไม่ได้กลับมาที่นี่อีกเลย และสวี่รั่วยีก็ย้ายออกไปอีกครั้ง

“อะไรนะ？”คุณนายลี่เกือบจะโดดขึ้นจากโซฟา

หลังจากเธอตระหนักได้ว่าตัวเองเสียภาพพจน์ แล้วรีบกระแอมเสียงเบาๆทีนึง：“ฉันแค่หมายถึง เรื่องสำคัญขนาดนี้ พวกเธอกลับไม่มีใครรายงานฉันเลยงั้นหรอ！”

แม่บ้านลำบากใจ：“คำสั่งของประธานลี่ พวกเราก็ไม่กล้าขัดหรอกนะคะ”

ถึงคุณนายลี่จะเป็นแม่ของลี่ถิงเซิ่ง แต่คนใช้ในตระกูลลี่ ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของลี่ถิงเซิ่งกับคุณนายลี่เข้ากันได้ไม่ดี

ที่สำคัญ ประธานของบริษัทลี่ซื่อคือลี่ถิงเซิ่ง ไม่ใช่คุณนายลี่สักหน่อย

ใครเป็นเจ้านายของพวกเขา พวกเขารู้ดี

สีหน้าของคุณนายลี่แย่มาก เธอขี้เกียจจะมาเสียน้ำลายกับแม่บ้านต่อ แล้วเดินจากไปโดยตรง

คุณนายลี่ขึ้นมานั่งในรถ แล้วสูดหายใจเข้าลึกๆสองที

เรื่องสำคัญแบบนี้ สวี่รั่วยีกลับไม่บอกกับเธอ？เสียแรงที่เธอยังอุตส่าห์ดีกับเธอเหมือนลูกสะใภ้อยู่！

คุณนายลี่คิดๆ แล้วก็โทรไปหาสวี่รั่วยี

สวี่รั่วยีเตรียมการไว้ตั้งนานแล้ว เธอพูดตามที่คุณนายสวี่สอนเธอ：“คุณป้าลี่คะ ที่หนูย้ายออกจากที่พักของถิงเซิ่ง ก็เป็นเพราะว่าร่างกายไม่ค่อยสบาย เลยกลับมาให้คนใช้ที่บ้านคอยดูแลค่ะ……”

คุณนายลี่ขมวดคิ้ว ร่างกายไม่สบาย ทำไมต้องกลับไปให้คนใช้ที่บ้านดูแลด้วย？

ถึงในใจจะไม่พอใจสวี่รั่วยี แต่คุณนายลี่ไม่ได้แสดงออก：“นั้นเธอก็พักผ่อนดีๆก่อนเถอะนะ”

หลังจากสวี่รั่วยีกล่าวขอบคุณคุณนายลี่ด้วยเสียงสำออยเสร็จ กลับไปนอนที่เตียงใหม่ แล้วแกล้งทำเหมือนไม่สบาย

คุณนายลี่วางสายเสร็จ คิดๆแล้ว สั่งให้คนขับกลับรถ แล้วไปซื้อของขวัญในห้างที่อยู่ภายใต้ของบริษัทลี่ซื่อ จากนั้นก็มาถึงคฤหาสน์ของตระกูลสวี่ที่ตั้งอยู่ที่เซียวซาน

ทั้งหมดนี้อยู่ในการคาดการณ์ของคุณนายสวี่หมด

คุณนายสวี่ตอนเห็นคุณนายลี่แล้วแกล้งทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย：“อุ๊ย วันนี้ ลมอะไรหอบคุณมาถึงที่นี่ได้คะ แล้วเนี่ยยังเอาของขวัญมาทำไมเยอะแยะคะ เกรงใจเกินไปแล้วค่ะ”

คุณนายสวี่พูดจบ ก็เร่งรีบสั่งให้คนใช้ไปเอาน้ำชาที่ดีที่สุดมาต้อนรับคุณนายลี่

คุณนายลี่ก็ไม่เกรงใจ จะว่าในแวดวงไฮโซแล้ว ฐานะของเธอสูงกว่าคุณนายสวี่ระดับหนึ่ง

คุณนายลี่จิบน้ำชาชาเหล่าจวินที่ชงมา หลังชมเสร็จ ก็ถามถึงอาการของสวี่รั่วยี

คุณนายสวี่ได้ยิน ก็ทำหน้าลำบากใจ

เธอถอนหายใจ แววตาดูเศร้า

คุณนายสวี่พูด：“พวกเราที่เป็นพ่อแม่ หวังก็แค่ให้ลูกตัวเองมีความสุข ถิงเซิ่งเขาเป็นเด็กดี ถ้ารั่วยีได้แต่งงานกับเขา อย่างน้อยฉันก็รู้สึกโล่งใจไปเปราะนึง……แต่ว่า เฮ้อ เรื่องของเด็กสองคน พวกเราไม่ควรเข้าไปยุ่งมากนัก ควรจะปล่อยให้พวกเขาจัดการเอง”

คุณนายลี่ฟังจบก็รู้ว่าสวี่รั่วยีกับลี่ถิงเซิ่งต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ๆ แต่คุณนายสวี่ไม่สะดวกที่จะพูด

เธอมองหน้าคุณนายสวี่ด้วยสายตาหนักแน่น：“รั่วยีอยู่ชั้นบนหรอคะ？ฉันได้ยินว่าเธอไม่สบาย เลยกลับมาพักผ่อนที่นี่สักพัก？”

แววตาของคุณนายสวี่ว่อกแว่ก เหมือนกำลังหลีกเลี่ยงอะไรอยู่

คุณนายลี่ยิ่งไม่พอใจโดยพูดออกมาโดยตรง：“ฉันขอไปดูรั่วยีชั้นบนหน่อย”

คุณนายสวี่มองเงาหลังคุณนายลี่ที่เดินจากไป ริมฝีปากโค้งเผยให้เห็นรอยยิ้มที่แผนการสำเร็จ

ในห้องนอนของสวี่รั่วยี สวี่รั่วยีสวมชุดนอนสีขาวทั้งตัว พิงอยู่ที่หัวเตียงอย่างกับคนป่วยไม่มีแรง

สีหน้าเธอดูซีดเซียวเหมือนจะไม่สบายมาก แถมขอบตาดำคล้ำ

คุณนายลี่เห็นเธอเป็นแบบนี้แล้วขมวดคิ้วไม่พอใจทันที

สวี่รั่วยีเห็นคุณนายลี่มา ก็เร่งรีบอยากจะลุกจากเตียง กลับถูกคุณนายลี่ห้ามไว้：“ร่างกายไม่สบายก็พักผ่อนบนเตียงดีๆ”

สวี่รั่วยียิ้มอย่างซาบซึ้ง：“ต้องขอโทษจริงๆเลยนะคะคุณป้า ที่ไม่สามารถต้อนรับท่านดีๆ”

คุณนายลี่ชอบที่สวี่รั่วยีปากหวานมาโดยตลอด เพราะฉะนั้น สวี่รั่วยีก็ตั้งใจเอาใจคุณนายลี่ พูดในสิ่งที่เธอชอบ

ตามที่คาดการณ์ไว้ไม่มีผิด คุณนายลี่ได้ยินคำนี้แล้ว สีหน้าดูดีขึ้นเยอะเลย

คนใช้ยกเก้าอี้มา หลังจากคุณนายลี่ได้นั่งลง แล้วเริ่มสอดส่องหน้าตาของสวี่รั่วยี

สีหน้าดูโทรมแถมขอบตาก็ดำคล้ำ น่าจะพักผ่อนไม่พอ

คุณนายลี่ถามตรงโดยไม่อ้อมค้อม：“รั่วยี เธอบอกป้ามาตรงๆ เธอกับถิงเซิ่งช่วงนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่？ทำไม เขาถึงย้ายไปอยู่เฉินซานฝั่งโน้น？”

สวี่รั่วยีได้ยินแล้ว ไหล่ก็สั่นขึ้นเบาๆ

ริมฝีปากเธอสั่น พูดโดยน้ำตาคลอ：“คุณป้าคะ หนู……”

สวี่รั่วยียังไม่ได้เริ่มพูด ก็ร้องไห้ขึ้นมาก่อน น้ำตาหยดลงที่หลังมือกับผ้าห่มเป็นเม็ดๆ

เธอหยิบทิชชูมาหลายแผ่น ปกปิดใบหน้าไปด้วยแล้วพูดไปด้วย：“เพราะแอนนาคนเดียว ตั้งแต่เธอมาที่บริษัทลี่ซื่อ ถิงเซิ่งออกงานทีไรก็จะพาเธอไปด้วยตลอด เวลากลับมาคฤหาสน์ยิ่งอยู่ก็ยิ่งน้อย สุดท้าย ก็ย้ายไปอยู่ฝั่งเฉินซานโดยตรงเลยค่ะ”

คำตอบของสวี่รั่วยีไม่ต่างจากที่คุณนายลี่คาดการณ์เอาไว้

เดิมที เธอก็ไม่ชอบแอนนาอยู่แล้ว ผู้หญิงฐานะธรรมดาคนหนึ่ง จะให้เธอเข้ามาอยู่ในแวดวงของพวกเขาได้ยังไง

บวกกับสวี่รั่วยีพูดแล้ว คุณนายลี่ก็นึกถึงท่าทีแอนนาที่พูดจากับเธอ ความคิดที่จะกำจัดแอนนายิ่งหนักแน่นขึ้น

“แล้วที่ร่างกายไม่สบายคือ？”คุณนายลี่ถาม

ถ้าร่างกายสวี่รั่วยีอ่อนแอละก็ นั้นเธอคงต้องคิดดูให้ดี ว่ายังยืนยันจะให้สวี่รั่วยีหมั้นกับลี่ถิงเซิ่งอยู่อีกหรือไม่

นายหญิงในอนาคตของตระกูลลี่ ถ้าร่างกายไม่ดี ไม่สามารถมีลูก แล้วในอนาคต ใครจะรับช่วงบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปต่อล่ะ？

ตาที่เพิ่งร้องไห้ของสวี่รั่วยีกะพริบตาปริบๆ ที่แก้มก็เริ่มแดง เธอกดเสียง แล้วพูดเสียงเบา：“……คุณป้าคะ……คือ หนู……หนูท้องคะ”

ครั้งแรก สวี่รั่วยีตั้งใจพูดให้เสียงเบา เพื่อให้คุณนายลี่ไม่ได้ยิน

คุณนายลี่ขมวดคิ้วแน่นขึ้น

“เธอพูดว่าอะไรนะ？ป้าไม่ได้ยิน”

หน้าที่แดงอยู่แล้วของสวี่รั่วยียิ่งแดงขึ้น เธอทำหน้าเขิน：“คุณป้าคะ คือว่า……หนูท้องลูกของถิงเซิ่งได้สองอาทิตย์แล้วค่ะ”